Led Zeppelin

Ο λύκος κι αν εγέρασε: Led Zeppelin IV

Καταχωρείται γιατί είναι ο τελευταίος από τη σειρά δίσκων που έβγαλε το συγκρότημα γυρίζοντας τη σελίδα του Rock από τα 60s στα 70s εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή πιο δυνατή, γεμάτη ένταση αλλά & πολύ μυστήριο.
Διαβάστηκε φορες
ΔΕΛΤΙΟ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
ΟΝΟΜΑ:  LED ZEPPELIN IV
ΕΠΙΘΕΤΟ: LED ZEPPELIN
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1971
ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: ΑΓΓΛΙΑ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΓΟΝΕΩΝ:

ROBERT PLANT:  VOCALS
JIMMY PAGE: GUITAR
JOHN BONHAM: DRUMS
JOHN PAUL JONES: BASS, KEYBOARDS, MANDOLIN

Στη κατοχή του βρεθήκαν:

Side A
1.    Black Dog
2.    Rock N Roll
3.    The Battle Of Evermore
4.    Stairway To Heaven

Side B
1.    Misty Mountain Hop
2.    Four Sticks
3.    Going To California
4.    When The Levee Breaks

Καταχωρείται γιατί:
Led ZeppelinΕίναι ο τελευταίος από τη σειρά δίσκων (Ι-IV) που έβγαλε το συγκρότημα από το 69 έως το 71 γυρίζοντας τη σελίδα του Rock από τα 60s στα 70s εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή πιο δυνατή, γεμάτη ένταση αλλά και πολύ μυστήριο.

1962 και στο Λονδίνο δημιουργείται μια μπάντα επηρεασμένη από τα μπλουζ του Muddy Waters και του Bo Diddley. Το όνομα της : The Yardbirds. Δεν έτυχαν βέβαια της τύχης των Rolling Stones που ξεκίνησαν την ιδία εποχή και με τις ίδιες καταβολές αλλά στη σύντομη διαδρομή τους (διαλύθηκαν το 1968) άφησαν σπουδαία παρακαταθήκη επηρεάζοντας σχεδόν όλη τη σκηνή της Αγγλίας τη δεκαετία του 70. Εκτός όμως από τον ήχο τους και τον τρόπο που έπαιξαν τα blues οι Yardbirds έμειναν στην ιστορία και για το γεγονός ότι από τις τάξεις τους πέρασαν οι καλύτεροι κιθαριστές της Αγγλικής σκηνής. Έτσι λοιπόν από το 63 έως το 68 έτυχαν των υπηρεσιών των Eric Clapton, Jeff Beck, Jimmy Page.

Ο τελευταίος βρέθηκε στο συγκρότημα το 66 για να εκτελέσει χρέη μπασίστα μιας και την πρώτη κιθάρα είχε ο Jeff  Beck ο οποίος όμως μετά από λίγους μήνες αποχωρεί  από το γκρουπ αλήθεια είναι μέσα στα 5 χρόνια οι Yardbirds υπέστησαν πολλές αλλαγές. Η θέση λοιπόν της πρώτης κιθάρας χηρεύει και ο Jimmy Page μπαίνει στην πρώτη γραμμή ενός αναγνωρισμένου πλέον γκρουπ. Για 2 χρόνια το συγκρότημα παραμένει σταθερό όμως οι αλλαγές ξανάρχονται και το 68 το συγκρότημα για να ολοκληρώσει μια σειρά συναυλιών καταλήγει με τη παρακάτω σύνθεση : Jimmy Page κιθάρα , Robert Plant φωνή, John Paul Jones μπάσο, John Bonham τύμπανα. Η σύνθεση αυτή βέβαια δεν είχε καμία σχέση με τη πρώτη οπότε για λίγο τιτλοφορούνται ως New Yardbirds όμως διαφωνίες για τα δικαιώματα φέρνουν την ανάγκη για εύρεση νέου ονόματος και αυτό θα είναι Led Zeppelin.


Led ZeppelinΤο όνομα του συγκροτήματος προήρθε από έναν άλλο θρύλο της Rock τον Keith Moon ντράμερ των Who ο οποίος όταν προσκλήθηκε  να συμμετάσχει σε ένα σουπεργκρουπ (μαζί με τους Beck και Page) το χαρακτήρισε ως Lead Balloon έκφραση παρόμοια με την Lead Zeppelin που στη σοουμπίζνες της εποχής σήμαινε παταγώδεις αποτυχία. Αλλάζοντας το Lead σε Led το όνομα ενός από τα σπουδαιότερα  συγκροτήματα είναι έτοιμο.

Ακολουθούν αμέσως ηχογραφήσεις και το 1969 το πρώτο και σημαντικότερο άλμπουμ τους είναι έτοιμο. Led Zeppelin I ο τίτλος του  με κομμάτια μέσα όπως το Dazed and Confused  (που το έπαιζαν και με τους Yardbirds), Babe I’m Gonna Leave You, Communication Breakdown και άλλα, δίσκος ανεπανάληπτος ακόμα και για τους ίδιους.

Led ZeppelinΑργότερα την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το Led Zeppelin II το οποίο αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του πρώτου , πολλές επιρροές και διασκευές από blues κομμάτια αλλά και έντονο το στοιχείο της folk και της μυθολογίας με τη πρώτη αναφορά στον Tolkien να έρχεται με το Ramble On. Το κομμάτι που κάνει θραύση βέβαια  είναι το Whole Lotta Love.

Ακολουθεί ένα χρόνο περίπου μετά το τρίτο μέρος. 1970  και το Led Zeppelin III κυκλοφορεί έχοντας άλλο προσανατολισμό από τα 2 προηγούμενα άλμπουμ. Οι επιρροές τώρα είναι περισσότερο από την folk μουσική (εγκαταλείπονται λίγο τα blues) δεν λείπουν πάλι οι διασκευές (Gallows Pole, Hats off To Roy Harper) και το γενικότερο κλίμα είναι πιο ακουστικό ενώ το Immigrant Song ουσιαστικά είναι ο συνδετικός κρίκος με τα προηγούμενα άλμπουμ.

Και  ένα χρόνο μετά όλες  αυτές οι επιρροές βρίσκουν τις αρτιότερες ισσοροποίες τους στο Led Zeppelin IV. Εδώ πια όλα βρίσκονται στη θέση τους. Οι μουσικοί, τα κομμάτια , εξώφυλλο και εσώφυλλο , ακόμα και η σειρά των κομματιών δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.

Ο Jimmy Page στο δίσκο αυτό μπορεί να μην εκπλήσσει με πολλούς πειραματισμούς αλλά είναι ο ουσιαστικότερος  Page που έχει υπάρξει ποτέ. Ο Robert Plant η αλήθεια είναι ότι δεν έπαιρνε και πολύ βελτίωση. Ήταν από πριν ένας χαρισματικός και μοναδικός ερμηνευτής. Είχε δώσει τα διαπιστευτήρια του από νωρίς με το Babe I’m Gonna Leave You του Led Zeppelin I, που έχω τη γνώμη ότι είναι και η κορυφαία στιγμή του Plant. Στο πρόσωπο του λοιπόν το Led Zeppelin IV βρήκε τον ιδανικό ερμηνευτή. Από κει και πέρα έχουμε φυσικά και τον John Bonham που ήταν ένας από τους ελάχιστους ντράμερ που κατάφεραν να κάνουν ένα τέτοιο βαρύ και θορυβώδες όργανο  να κελαηδάει. Και όλο αυτό το άρμα δεμένο πάνω στο μπάσο του John Paul Jones.

Led ZeppelinΌπως είπαμε και στην αρχή ο δίσκος όλος ισορροπεί ανάμεσα στη folk μουσική (τη Κέλτικη παράδοση ) και τα blues αποφεύγοντας  όμως αυτή τη φορά τις πολλές διασκευές. Μόνο το When the Levee Breaks αυτή τη φορά είναι διασκευή από ένα παλιό blues. Ο δίσκος όμως ξεκάνει με το Black Dog ένα Heavy Blues που μόνο οι Led Zeppelin θα μπορούσαν να γράψουν αξιοποιώντας και ταιριάζοντας άψογα τις επιρροές τους με το ταλέντο τους. Το βασικό μέρος γράφτηκε από τον Jones αν και το σύνολο το υπογράφουν όλα τα μέλη του γκρουπ. Όπως έχουν  δηλώσει σε συνεντεύξεις τους κατά διαστήματα ήθελαν να φτιάξουν ένα κομμάτι διαστρεβλωμένο και περίεργο ώστε ο κοσμος να μην  μπορει να πιασει το ρυθμο του και άλλες μπάντες  να μην μπορούν να το παίξουν. Αποτέλεσμα ένα από τα πλεον αναγνωρίσιμα κομμάτια του συγκροτήματος.

Συνεχεια με το Rock N Roll μια αναφορά – φόρος τιμής – στο rock n roll της δεκαετίας του 50 με τον κλασσικό δυνατό ήχο του γκρουπ. Μια από τις πιο δυνατές και γρήγορες στιγμές του δίσκου.
Ακολουθεί το Battle Of Evermore η ώρα για μυθολογία βόρειας Ευρώπης. Οι στίχοι είναι του Plant και είναι επηρεασμένοι από την Κέλτικη μυθολογία ενώ δεν λείπουν οι αναφορές στο έργο του Tolkien (όπως και στο Ramble On). Τη μουσική σύνθεσε ο Page αυτοσχεδιάζοντας  με το μαντολίνο του Jones. Ο ίδιος έχει πει πως ποτέ δεν είχε ξαναπαίξει μαντολίνο. Φωνητικά είναι το μόνο κομμάτι του συγκροτήματος που ηχογράφησαν με δυο φωνές (Plant και Sandy Denny).

Led ZeppelinΑκολουθεί το μοναδικό Stairway to Heaven. Πολυβραβευμένο και πλέον κλασσικό έχει τη δική του θέση στην ιστορία της ροκ μουσικής. Το σόλο του Page έχει χαρακτηριστεί ως το καλύτερο σόλο στην ιστορία  ενώ το ίδιο το κομμάτι αν και σχεδόν 9 – λεπτο είναι από τα πλέον πολυπαιγμένα στο ραδιόφωνο. Όσο αφορά τους στοίχους του Plant πολλές υποθέσεις έχουν γίνει για το τι μπορεί να είναι αυτές οι “Σκάλες Για Τον Παράδεισο”. Η αλήθεια είναι βέβαια τα λόγια είναι τόσο αλληγορικά που δικαιολογημένα γέννησαν εικασίες και παραφιλλολογίες. Έτσι κλείνει η πρώτη πλευρά. Αρχή της δεύτερης με το Misty Mountain Hop. Εύθυμο κομμάτι , που οι στίχοι του αναφέρονται πάλι στο έργο του Tolkien και συγκεκριμένα στη συμπαθητική φυλή των Hobbit αν και εμμέσως πρέπει να αναφέρεται και στους Hippies. Το κομμάτι ήταν b-side στο single Black Dog.

Ακολουθεί  το Four Sticks στο ίδιο ύφος κομμάτι που πείρε τον τίτλο του από το γεγονός ότι ο Bonham έπαιξε τύμπανα με 4 ξυλάκια.
Επόμενο το Going to California ακουστικό τραγούδι για να ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα πριν το δυναμικό κλείσιμο με το When The Levee Breaks. Στιχουργικά το κομμάτι αναφέρεται στη τραγουδίστρια Joni Mitchell αλλά είναι και αυτοβιογραφικό. Ο Plant λέει ότι εκείνη τη περίοδο που το έγραψε έψαχνε να βρει τις ισορροπίες του μιας και ήταν μόνο 20 χρονών , το συγκρότημα είχε ήδη γίνει παγκοσμίως γνωστό και η φήμη και οι groupies είχαν αρχίσει  να τους παίρνουν τα μυαλά…

Ο δίσκος κλείνει με τη διασκευή στο When The Levee Breaks. Το κομμάτι γράφτηκε  και ηχογραφήθηκε το 1929 από το ανδρόγυνο Kansas Joe McCoy και Memphis Minnie. Μακρόσυρτο δυναμικό με μια φυσαρμόνικα να συμπληρώνει τη κιθάρα , αλλά τα τύμπανα του Bonham είναι που κάνουν εδώ όλη τη διαφορα. Στιχουργικα το τραγούδι αναφέρεται στη μεγάλη πλημμύρα του Mississippi  το 1927. Levee ουσιαστικά είναι το ανάχωμα που χρησιμοποιείται στις όχθες των ποταμών προς αποφυγή υπερχείλισης αν και κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό. Το κομμάτι γνώρισε αρκετές ακόμα διασκευές από συγκροτήματα όπως WASP, A Perfect Circle και άλλοι ενώ η καλύτερη ήταν μάλλον αυτή του John Campbell.

Led ZeppelinΤο εξώφυλλο του δίσκου είναι διπλό και μόνο αν το ανοίξει κανείς μπορεί να το δει ολόκληρο. Σε πρώτο πλάνο έχουμε ένα γκρεμισμένο και ξεφτισμένο τοίχο, μοναδικό απομεινάρι από ένα παλιό σπίτι , με την εικόνα του γέρου που κουβαλάει τα ξύλα κρεμασμένη, να αποτελεί την τελευταία αντίσταση του παλιού κόσμου απέναντι στην επέλαση του καινούριου όπως φαίνεται στο πίσω μέρος  της εικόνας.

Στο εσώφυλλο δεσπόζει ο Ερημίτης που με το φανάρι του κοιτάζει από ψιλά το χωριό. Με δεδομένη την αγάπη του συγκροτήματος στη κέλτικη παράδοση, το μυστικισμό και τις συχνές αναφορές τους στο έργο του Tolkien οι ερμηνείες ποικίλουν για την προέλευση του. Μάλλον είναι ένας συνδυασμός του ερημίτη που υπάρχει στις κάρτες ταρώ και του μάγου Gandalf.

Στην θήκη του βινυλίου στη μια πλευρά έχουμε τους στίχους του Stairway To Heaven με περίτεχνη γραμματοσειρά ενώ στην άλλη μεριά έχουμε τα περιεχόμενα του δίσκου. Πάνω από αυτά υπάρχουν 4 σύμβολα που κάθε  μέλος του γκρουπ διάλεξε από ένα και όλα μαζί αντικαθιστούν τον τίτλο του δίσκου. Γιατί αξίζει να τονίσουμε εδώ ότι κανονικά ο δίσκος κυκλοφόρησε χωρίς καμία επωνυμία. Όταν χρειάστηκε μόνο να γίνουν αναφορές σε αυτόν τον ανέφεραν ως ο τέταρτος δίσκος των Led Zeppelin και έτσι επικρατησε. Στην έκδοση όμως του δίσκου δεν αναγράφεται τίποτα.

Τα 4 σύμβολα, που παίζουν το ρολό του τίτλου, πυροδότησαν και αυτά φήμες για αναφορές του συγκροτήματος στη μαύρη μαγεία. Στην πραγματικότητα προέρχονται από ζωδιακούς συμβολισμούς και σύμβολα της κελτικής αλλά και Αιγυπτιακής παράδοσης.

Λοιπά στοιχειά

Led ZeppelinΟ δίσκος κυκλοφόρησε 8 Νοέμβριου του 71 από την εταιρία Atlantic.
Την  παραγωγή έκανε ο Jimmy Page.
O δίσκος είναι πολυβραβευμένος έχοντας κερδίσει υψηλές θέσεις σχεδόν σε κάθε κατηγορία στην οποία συμπεριλήφθηκε ενώ είναι ο πιο αναγνωρίσιμος δίσκος του συγκροτήματος.

Αν και δεν είναι αυτός με τον οποίο οι Zeppelin έκαναν την μουσική τους επανάσταση (αυτό είχε γίνει 3 χρόνια πριν με το Led Zeppelin I) είναι αυτός που κλείνει την πρώτη τετραλογία τους διότι ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Είναι αυτός που καταφέρνει να ισορροπήσει άψογα όλες τις επιρροές του συγκροτήματος από τα blues του Chicago μέχρι τα folk στοιχεία της  βόρειας Ευρώπης.
Επίσης είναι θα λέγαμε ο πιο προσωπικός δίσκος του συγκροτήματος. Τα κομμάτια όλα με εξαίρεση το When The Levee Breaks είναι γραμμένα από τους ίδιους. Υπογράφονται από τους Page και Plant ενώ όπου έβαλαν το χεράκι τους και τα άλλα μέλη του γκρουπ αναφέρονται επίσης. Στα προηγούμενα άλμπουμ οι διασκευές ή τα “πειραγμένα” ήταν περισσότερες και ήταν τα  πιο σημαντικά τραγούδια τους ( Babe I’m Gonna Leave You , Whole Lotta Love , Dazed and Confused). Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι αγωγές που δέχτηκε το συγκρότημα για τα δικαιώματα αυτών των τραγουδιών αναγκάζοντας τα μέλη του πλάι στο δικά τους ονόματα να συμπερίλαβαν και αυτά των αρχικών δημιουργών. Στο 4ο άλμπουμ όμως το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει.

Μέχρι το 76 το συγκρότημα κυκλοφορεί άλλους 3 δίσκους  το Houses of the Holy , το Physical Graffiti και το Presence που σε συνδυασμό με τις εκπληκτικές τους ζωντανές εμφανίσεις εκτοξεύουν τη δημοτικότητα του γκρουπ στα ύψη και χαρακτηρίζονται ως η μεγαλύτερη μπάντα του κόσμου.

Το καλοκαίρι του 1977 όμως η πρώτη τραγωδία χτυπά το συγκρότημα. Κατά τη διάρκεια περιοδείας στην Αμερική  γίνεται γνωστό ότι ο 5 – χρονος γιος του Plant πέθανε από μικρόβιο στο στομάχι. Η περιοδεία αναβάλλεται και το μέλλον του γκρουπ είναι δυσοίωνο.

Το 1979 όμως κυκλοφορεί το In Through the Out Door και το συγκρότημα προσπαθεί να ξαναβρεί το δρόμο του. Όλα όμως θα τελειώσουν το φθινόπωρο του 1980 όταν ο ντράμερ John Bonham θα βρεθεί ένα πρωί νεκρός στο κρεβάτι του από ασφυξια. Ειχε προηγηθεί μια μέρα με πολύ αλκοόλ. Ήταν μόλις 32 χρονών…

Το συγκρότημα αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα της διάλυσης. Ακολουθεί μόνο η κυκλοφορία το Coda , μια συλλογή με διάφορα outtakes και το ιστορικό συγκρότημα αποτελεί πια παρελθόν.
Aξίζει να σημειώσουμε πριν κλείσουμε ότι οι Led Zeppelin έχασαν μια θέση στο Rock N Roll Circus των Rolling Stones από τους Jethro Tull διότι το 68 που έγινε η παράσταση οι Zeppelin δεν είχαν βγάλει ακόμα δίσκο σε αντίθεση με τους Tull που μόλις είχαν βγάλει το This Was

Οι Led Zeppelin υπήρξαν δισκογραφικά μόλις 10 χρόνια στα οποία κυκλοφόρησαν 8 άλμπουμ. Σύντομη σχετικά αλλά πολύ ουσιαστική καριερα. Αν οι Rolling Stones κατάφεραν να φέρουν τα blues κοντά στην Αγγλική Rock τη δεκαετία του 60 οι Led Zeppelin έκαναν το πέρασμα από αυτά στο Hard Rock τη δεκαετία του 70. Αν  σε όλα αυτά προσθέσουμε και την  αξιοποίηση της folk έχουμε ένα αποτέλεσμα που δύσκολα θα επαναληφτεί.


Διαβάστε ακόμα