Subheim ονομάζεται το προσωπικό project με το οποίο δημιουργεί μουσική ο Κώστας Κάτσικας. Μετά το "Approach" του 2008 και το "No Land Called Home" του 2010, ο τρίτος του δίσκος υπό τον τίτλο "Foray" κυκλοφορεί την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου από τη Denovali Records. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από ηλεκτρονικούς ήχους, λούπες και ακουστικά στοιχεία, με εμφανείς επιρροές από ambient και post-rock έως trip hop και techno.
Συναντήσαμε τον Subheim στο φεστιβάλ της Denovali στο Έσσεν στις αρχές Οκτωβρίου και δέχθηκε να απαντήσει στα πολλά ερωτήματά μας.
Το τρίτο σου άλμπουμ έρχεται σε λίγες ημέρες. Νιώθεις ενθουσιασμένος;
Δεν ξέρω, είναι δύσκολο να πω. Το δούλευα τόσο καιρό αυτό το άλμπουμ, που ήδη το νιώθω κάπως απομακρυσμένο. Όμως σίγουρα είμαι ενθουσιασμένος να δω πώς θα αντιδράσει το κοινό. Είμαι χαρούμενος που κυκλοφορεί αυτήν την εβδομάδα και όλες οι λεπτομέρειες γύρω από την κυκλοφορία του έχουν ρυθμιστεί. Αυτό είναι σίγουρα μια ανακούφιση.
Πώς θα περιέγραφες το ταξίδι για τη σύνθεση και παραγωγή του "Foray"; Τι το διαφοροποιεί από τα προηγούμενα άλμπουμ σου; Είναι αποτέλεσμα ωριμότητας, αλλαγής πόλης, αλλαγής μουσικού προσανατολισμού ή/και επιρροών;
Θα έλεγα ότι είναι όλα όσα ανέφερες... εκτός από την ωριμότητα. Πραγματικά, δε νιώθω ώριμος καλλιτεχνικά. Κάθε ήχος και δίσκος που φτιάχνω νιώθω ότι με φέρνει στην αρχή και πάλι, σαν να μην γνωρίζω τίποτα. Δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα, ορισμένα λειτουργούν, ορισμένα αποτυγχάνουν οικτρά. Δεν υπήρχε μια ξεκάθαρη πρόθεση πίσω από το "Foray", πέραν του να μείνω μακριά από ό,τι επιβλητικό και περίπλοκο. Εστίασα στον μινιμαλισμό, την ατμόσφαιρα και τη δημιουργία ενός συμπαγούς συνόλου αντί να στοιβάξω παρέα ένα μάτσο από τυχαία κομμάτια. Ήθελα το άλμπουμ να ακούγεται πιο σκοτεινό, θαμπό και λιγότερο εκλεπτυσμένο από ό,τι άλλο έχω κάνει. Παρόλο που υπάρχουν μελωδίες, νιώθω ότι υπάρχει μια υποβόσκουσα δυσοίωνη πλευρά στο σύνολο του άλμπουμ.
Διάβασα σε μια παλαιότερη συνέντευξή σου σχετικά με την έμπνευση για το "No Land Called Home" (η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου). Τι κρύβεται πίσω από το "Foray"; Υπάρχει κάποια ιστορία που ήθελες να διηγηθείς;
Δεν υπάρχει μία και μόνο ιστορία πίσω από το "Foray", όπως δεν υπήρχε μόνο μία πίσω από το "No Land Called Home". Η δολοφονία του Αλέξανδρου πυροδότησε τότε συγκεκριμένα συναισθήματα που με οδήγησαν να σχηματοποιήσω τα πράγματα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το "Foray" είναι περισσότερο ένα ηχητικό ημερολόγιο προσωπικών εμπειριών και αυτοεξερεύνησης των τελευταίων τριών ετών. Το Βερολίνο έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό. Έχω αναπτύξει μια σχέση αγάπης και μίσους με αυτήν την πόλη, η οποία φαίνεται να κλίνει περισσότερο προς τη μεριά της αγάπης καθώς περνούν τα χρόνια.
Θα ορκιζόμουν ότι άκουσα κάτι από Massive Attack στο "Foray". Μπορείς να ονομάζεις ορισμένες από τις επιρροές σου;
Σωστή παρατήρηση. Αγαπώ τους Massive Attack, είναι από τους ακρογωνιαίους λίθους της αργής, downbeat σκοτεινής μουσικής. Υπάρχουν στ’ αλήθεια πάρα πολλές επιρροές, από ambient και folk μέχρι goth rock και hardcore μουσική. Υπάρχουν όλες εκεί σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κομμάτια. Φαίνεται ότι κατά κάποιον τρόπο όλα έχουν τη θέση τους στο "Foray".
Είναι η σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής όσο μοναχική φαίνεται απ’ έξω;
Ναι, τουλάχιστον για εμένα. Κάνω jam sessions μια στο τόσο, αλλά αρκετά σπάνια. Νομίζω ότι όσο πιο εσωστρεφής είσαι, τόσο πιο μοναχικό είναι το μονοπάτι που ακολουθείς όταν έχει να κάνει με τη μουσική δημιουργία. Δεν παραπονιέμαι για τη μοναξιά ως δημιουργός. Απλώς συμβαίνει σε ορισμένους ανθρώπους και είναι εντάξει.
Έχεις περάσει καιρό στο Λονδίνο και τώρα ζεις στο Βερολίνο. Γιατί αποφάσισες να φύγεις από την Ελλάδα και συνεχίζεις να ζεις στο εξωτερικό; Ήταν η αναζήτηση έμπνευσης ή πιο πρακτικοί λόγοι;
Μετακόμισα στο εξωτερικό για να σπουδάσω sound design στο Λονδίνο. Από εκεί, η μετακόμισή μου στο Βερολίνο εκείνη τη στιγμή ήταν περισσότερο μια οικονομική απόφαση παρά οτιδήποτε άλλο. Ήταν κάπως ριψοκίνδυνη, υπό την έννοια ότι δεν είχα βρει κάποια πηγή εισοδήματος από πριν, αλλά τα πράγματα ευτυχώς έστρωσαν σχετικά νωρίς. Κοιτάζοντας πίσω, δε μετανιώνω καθόλου για τη μετακόμισή μου. Το Βερολίνο είναι μια πόλη θαυμάτων.
Ποιες διαφορές έχεις βιώσει ανάμεσα στο Βερολίνο από τη μία και το Λονδίνο και την Αθήνα από την άλλη; Έχεις ακόμα μουσικούς δεσμούς με την Αθήνα και το Λονδίνο;
Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν της Αθήνας. Πάντα με έκανε να τη βλέπω σαν μια πόλη-τέρας, κατασκευασμένη από τσιμέντο, που κάνει τους ανθρώπους να ασφυκτιούν κάτω από τη γιγαντιαία μάζα της από τσιμέντο και κακό αέρα. Δε βίωσα το Λονδίνο όπως θα ήθελα, καθώς περνούσα πολύ καιρό στο στούντιο ή στο σπίτι δουλεύοντας με ήχους. Όσο για το Βερολίνο, ζω ήδη περίπου τέσσερα χρόνια εδώ και μπορώ με σιγουριά να πω ότι το νιώθω σαν το σπίτι μου. Διατηρώ οπωσδήποτε ισχυρούς δεσμούς με μια χούφτα ανθρώπους που συνάντησα στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως με φίλο και συμπαραγωγό Γιάννη Βαλάση (Poordream), ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα στο "Foray".
Τι απολαμβάνεις περισσότερο: να συνθέτεις μουσική ή να παίζεις ζωντανά; Ή απλώς προτιμάς να ακούς τη μουσική που συνέθεσες;
Απολαμβάνω και τα δύο με διαφορετικούς τρόπους. Νιώθω τη σύνθεση ως μια δραστηριότητα που ικανοποιεί έναν πολύ προσωπικό σκοπό, μια αποστολή που κάποιος θέτει χωρίς παρέα. Οι συναυλίες, από την άλλη, είναι ένας τρόπος να μοιραστείς τα πράγματα που εξερεύνησες κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της μουσικής δημιουργίας, μια ευκαιρία να βγεις από την προστατευμένη ζώνη σου και να αφήσεις τους ανθρώπους να αποφασίσουν κατά πόσο πέτυχες ή όχι.
Τα περισσότερα κομμάτια σου δεν έχουν στίχους. Γιατί αυτό;
Φαντάζομαι ότι είμαι κάπως τεμπέλης για να γράψω στίχους. Όμως επίσης, υποθέτω ότι με απασχολεί περισσότερο ο συναισθηματικός αντίκτυπος που μπορεί να έχει η μελωδία συνδυασμένη με φωνές, σε αντίθεση με την έκφραση ενός συγκεκριμένου μηνύματος. Μη με παρεξηγήσεις, δεν έχω τίποτα κατά των στίχων. Για την ακρίβεια, αυτόν τον καιρό δουλεύω ένα κομμάτι που περιλαμβάνει μια αφήγηση. Απλώς δεν νιώθω πάντα ότι υπάρχει ανάγκη για να ειπωθεί κάτι ξεκάθαρα. Το κείμενο εγκλωβίζει νοητά τη μουσική και συνήθως προτιμώ να αφήνω τα πράγματα ανοιχτά σε περισσότερες ερμηνείες.
Για κάποια χρόνια είχες το δικό σου label (Spectraliquid). Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Denovali;
Έπρεπε να κλείσουμε το label, καθότι πολύ απλά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος και κεφάλαιο για να μπορέσουμε να κάνουμε το μοναδικό τόσο σημαντικό πράγμα σε ένα label: να κάνεις ό,τι μπορείς για να προωθείς τους καλλιτέχνες σου σε ένα ευρύτερο ακροατήριο. Δεν έχω πικρία. Πιστεύω ότι κάναμε το σωστό. Η Denovali έκανε επανέκδοση μιας από τις πρώτες κυκλοφορίες του label, ενός άλμπουμ ενός τύπου που λέγεται Blackfilm. Αρχικά ήταν μια αλληλεπίδραση σε αυτό το πλαίσιο. Ήξεραν τη μουσική μου και τους άρεσε το πρώτο μου άλμπουμ, οπότε πρότειναν να το βγάλουν σε βινύλιο το 2011. Είχαμε κρατήσει μια χαλαρή επαφή από τότε και τελικά είχαμε από κοινού ενδιαφέρον να δουλέψουμε μαζί στο "Foray". Νομίζω ότι αυτό που κάνω ταιριάζει καλά στην αισθητική που αναζητούν.
Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει ένα καταφύγιο ("heim");
Δεν μπορώ να εκφραστώ για όλους τους δημιουργούς εκεί έξω, αλλά για εμένα είναι υπέρτατης σημασίας. Πρέπει να βρίσκομαι σε ένα μέρος που να το αισθάνομαι σπίτι, όπου μπορώ να απομονωθώ και να βυθιστώ στη σύνθεση της μουσικής μου. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν μουσική ενώ πηγαίνουν στη δουλειά, ενώ πετούν σε μια άλλη χώρα ή ταξιδεύουν με το τρένο. Για κάποιο λόγο, δε θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Είμαι πολύ ανασφαλής για να ξεκινήσω κάτι καινούργιο χωρίς πρόσβαση σε όλα τα gadget μου και το μουσικό μου εξοπλισμό.
Υπάρχει κάτι που έχεις πάντα μαζί σου όταν δημιουργείς μουσική (ένα gadget, μουσικό όργανο, σκέψη);
Καθώς γράφω μουσική αποκλειστικά στο σπίτι, έχω σχεδόν τα πάντα σε προσβάσιμη απόσταση. Αγόρασα ένα Korg Polysix πρόσφατα και προς το παρόν αυτό είναι το όργανο που κουβαλάω μαζί μου. Υπάρχουν ακόμα κιθάρες, μικρόφωνα, ένα διπλό μπάσο και ένα πιάνο. Όλα κουρδισμένα και έτοιμα. Νομίζω ότι από όλο το μουσικό μου εξοπλισμό αγαπώ περισσότερο το charango. Μόλις θυμήθηκα ότι πρέπει να πάω να το πάρω πίσω από το σπίτι του Ben Lukas Boysen, όπου βρίσκεται εδώ και μήνες.
Σου αρέσει να παρακολουθείς συναυλίες, εκτός από τις δικές σου; Ποια εμφάνιση των τελευταίων μηνών θυμάσαι πιο έντονα;
Απολαμβάνω τις συναυλίες των άλλων περισσότερο από τις δικές μου, καθώς δε με αγχώνουν και μπορώ απλώς να αράξω και να απολαύσω τη μουσική. Πρόσφατα είδα τον Fink και μου άρεσε πραγματικά. Είδα επίσης έναν τύπο που τον λένε Orson Hentschel στο φεστιβάλ της Denovali στο Έσσεν. Δε γνώριζα τη μουσική του και εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα ακούγοντας το set του.
Μένω κι εγώ στη Γερμανία, αν και αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα από το Βερολίνο. Κάθε τόσο πιάνω τον εαυτό μου να οραματίζεται την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Σκέφτεσαι να επιστρέψεις κάποια στιγμή στο μέλλον;
Όχι στ’ αλήθεια. Νιώθω νοσταλγία για τον καλό καιρό και τα τοπία, αλλά γενικά δεν πιάνω τον εαυτό μου να κάνει τέτοια μελλοντικά σχέδια. Είμαι εντάξει εδώ που βρίσκομαι τώρα και αν μια μέρα τα βήματά μου με φέρουν στην πατρίδα μου, θα καλωσορίσω την αλλαγή. Σήμερα είμαι χαρούμενος να συνεχίζω να εξερευνώ την πόλη που μένω και τους ανθρώπους της, και να επικεντρώνομαι στο να χτίσω ένα ισχυρότερο και πιο αποτελεσματικό δίκτυο για να κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο: να συνθέτω μουσική.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια και οι φιλοδοξίες σου; Κάποιο τουρ, νέα άλμπουμ, συνεργασίες;
Προς το παρόν κάνω ένα διάλειμμα από το μουσική σύνθεση. Θέλω να κάνω περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις, να φέρω αυτό το υλικό στη σκηνή και να επικεντρωθώ στην οπτικοακουστική πλευρά της παρουσίασης της νέας μου μουσικής στο κοινό.
Stream || Buy/Download || Facebook
Συναντήσαμε τον Subheim στο φεστιβάλ της Denovali στο Έσσεν στις αρχές Οκτωβρίου και δέχθηκε να απαντήσει στα πολλά ερωτήματά μας.
Το τρίτο σου άλμπουμ έρχεται σε λίγες ημέρες. Νιώθεις ενθουσιασμένος;
Δεν ξέρω, είναι δύσκολο να πω. Το δούλευα τόσο καιρό αυτό το άλμπουμ, που ήδη το νιώθω κάπως απομακρυσμένο. Όμως σίγουρα είμαι ενθουσιασμένος να δω πώς θα αντιδράσει το κοινό. Είμαι χαρούμενος που κυκλοφορεί αυτήν την εβδομάδα και όλες οι λεπτομέρειες γύρω από την κυκλοφορία του έχουν ρυθμιστεί. Αυτό είναι σίγουρα μια ανακούφιση.
Πώς θα περιέγραφες το ταξίδι για τη σύνθεση και παραγωγή του "Foray"; Τι το διαφοροποιεί από τα προηγούμενα άλμπουμ σου; Είναι αποτέλεσμα ωριμότητας, αλλαγής πόλης, αλλαγής μουσικού προσανατολισμού ή/και επιρροών;
Θα έλεγα ότι είναι όλα όσα ανέφερες... εκτός από την ωριμότητα. Πραγματικά, δε νιώθω ώριμος καλλιτεχνικά. Κάθε ήχος και δίσκος που φτιάχνω νιώθω ότι με φέρνει στην αρχή και πάλι, σαν να μην γνωρίζω τίποτα. Δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα, ορισμένα λειτουργούν, ορισμένα αποτυγχάνουν οικτρά. Δεν υπήρχε μια ξεκάθαρη πρόθεση πίσω από το "Foray", πέραν του να μείνω μακριά από ό,τι επιβλητικό και περίπλοκο. Εστίασα στον μινιμαλισμό, την ατμόσφαιρα και τη δημιουργία ενός συμπαγούς συνόλου αντί να στοιβάξω παρέα ένα μάτσο από τυχαία κομμάτια. Ήθελα το άλμπουμ να ακούγεται πιο σκοτεινό, θαμπό και λιγότερο εκλεπτυσμένο από ό,τι άλλο έχω κάνει. Παρόλο που υπάρχουν μελωδίες, νιώθω ότι υπάρχει μια υποβόσκουσα δυσοίωνη πλευρά στο σύνολο του άλμπουμ.
Διάβασα σε μια παλαιότερη συνέντευξή σου σχετικά με την έμπνευση για το "No Land Called Home" (η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου). Τι κρύβεται πίσω από το "Foray"; Υπάρχει κάποια ιστορία που ήθελες να διηγηθείς;
Δεν υπάρχει μία και μόνο ιστορία πίσω από το "Foray", όπως δεν υπήρχε μόνο μία πίσω από το "No Land Called Home". Η δολοφονία του Αλέξανδρου πυροδότησε τότε συγκεκριμένα συναισθήματα που με οδήγησαν να σχηματοποιήσω τα πράγματα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το "Foray" είναι περισσότερο ένα ηχητικό ημερολόγιο προσωπικών εμπειριών και αυτοεξερεύνησης των τελευταίων τριών ετών. Το Βερολίνο έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό. Έχω αναπτύξει μια σχέση αγάπης και μίσους με αυτήν την πόλη, η οποία φαίνεται να κλίνει περισσότερο προς τη μεριά της αγάπης καθώς περνούν τα χρόνια.
Θα ορκιζόμουν ότι άκουσα κάτι από Massive Attack στο "Foray". Μπορείς να ονομάζεις ορισμένες από τις επιρροές σου;
Σωστή παρατήρηση. Αγαπώ τους Massive Attack, είναι από τους ακρογωνιαίους λίθους της αργής, downbeat σκοτεινής μουσικής. Υπάρχουν στ’ αλήθεια πάρα πολλές επιρροές, από ambient και folk μέχρι goth rock και hardcore μουσική. Υπάρχουν όλες εκεί σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κομμάτια. Φαίνεται ότι κατά κάποιον τρόπο όλα έχουν τη θέση τους στο "Foray".
Είναι η σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής όσο μοναχική φαίνεται απ’ έξω;
Ναι, τουλάχιστον για εμένα. Κάνω jam sessions μια στο τόσο, αλλά αρκετά σπάνια. Νομίζω ότι όσο πιο εσωστρεφής είσαι, τόσο πιο μοναχικό είναι το μονοπάτι που ακολουθείς όταν έχει να κάνει με τη μουσική δημιουργία. Δεν παραπονιέμαι για τη μοναξιά ως δημιουργός. Απλώς συμβαίνει σε ορισμένους ανθρώπους και είναι εντάξει.
Έχεις περάσει καιρό στο Λονδίνο και τώρα ζεις στο Βερολίνο. Γιατί αποφάσισες να φύγεις από την Ελλάδα και συνεχίζεις να ζεις στο εξωτερικό; Ήταν η αναζήτηση έμπνευσης ή πιο πρακτικοί λόγοι;
Μετακόμισα στο εξωτερικό για να σπουδάσω sound design στο Λονδίνο. Από εκεί, η μετακόμισή μου στο Βερολίνο εκείνη τη στιγμή ήταν περισσότερο μια οικονομική απόφαση παρά οτιδήποτε άλλο. Ήταν κάπως ριψοκίνδυνη, υπό την έννοια ότι δεν είχα βρει κάποια πηγή εισοδήματος από πριν, αλλά τα πράγματα ευτυχώς έστρωσαν σχετικά νωρίς. Κοιτάζοντας πίσω, δε μετανιώνω καθόλου για τη μετακόμισή μου. Το Βερολίνο είναι μια πόλη θαυμάτων.
Ποιες διαφορές έχεις βιώσει ανάμεσα στο Βερολίνο από τη μία και το Λονδίνο και την Αθήνα από την άλλη; Έχεις ακόμα μουσικούς δεσμούς με την Αθήνα και το Λονδίνο;
Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν της Αθήνας. Πάντα με έκανε να τη βλέπω σαν μια πόλη-τέρας, κατασκευασμένη από τσιμέντο, που κάνει τους ανθρώπους να ασφυκτιούν κάτω από τη γιγαντιαία μάζα της από τσιμέντο και κακό αέρα. Δε βίωσα το Λονδίνο όπως θα ήθελα, καθώς περνούσα πολύ καιρό στο στούντιο ή στο σπίτι δουλεύοντας με ήχους. Όσο για το Βερολίνο, ζω ήδη περίπου τέσσερα χρόνια εδώ και μπορώ με σιγουριά να πω ότι το νιώθω σαν το σπίτι μου. Διατηρώ οπωσδήποτε ισχυρούς δεσμούς με μια χούφτα ανθρώπους που συνάντησα στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως με φίλο και συμπαραγωγό Γιάννη Βαλάση (Poordream), ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα στο "Foray".
Τι απολαμβάνεις περισσότερο: να συνθέτεις μουσική ή να παίζεις ζωντανά; Ή απλώς προτιμάς να ακούς τη μουσική που συνέθεσες;
Απολαμβάνω και τα δύο με διαφορετικούς τρόπους. Νιώθω τη σύνθεση ως μια δραστηριότητα που ικανοποιεί έναν πολύ προσωπικό σκοπό, μια αποστολή που κάποιος θέτει χωρίς παρέα. Οι συναυλίες, από την άλλη, είναι ένας τρόπος να μοιραστείς τα πράγματα που εξερεύνησες κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της μουσικής δημιουργίας, μια ευκαιρία να βγεις από την προστατευμένη ζώνη σου και να αφήσεις τους ανθρώπους να αποφασίσουν κατά πόσο πέτυχες ή όχι.
Τα περισσότερα κομμάτια σου δεν έχουν στίχους. Γιατί αυτό;
Φαντάζομαι ότι είμαι κάπως τεμπέλης για να γράψω στίχους. Όμως επίσης, υποθέτω ότι με απασχολεί περισσότερο ο συναισθηματικός αντίκτυπος που μπορεί να έχει η μελωδία συνδυασμένη με φωνές, σε αντίθεση με την έκφραση ενός συγκεκριμένου μηνύματος. Μη με παρεξηγήσεις, δεν έχω τίποτα κατά των στίχων. Για την ακρίβεια, αυτόν τον καιρό δουλεύω ένα κομμάτι που περιλαμβάνει μια αφήγηση. Απλώς δεν νιώθω πάντα ότι υπάρχει ανάγκη για να ειπωθεί κάτι ξεκάθαρα. Το κείμενο εγκλωβίζει νοητά τη μουσική και συνήθως προτιμώ να αφήνω τα πράγματα ανοιχτά σε περισσότερες ερμηνείες.
Για κάποια χρόνια είχες το δικό σου label (Spectraliquid). Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Denovali;
Έπρεπε να κλείσουμε το label, καθότι πολύ απλά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος και κεφάλαιο για να μπορέσουμε να κάνουμε το μοναδικό τόσο σημαντικό πράγμα σε ένα label: να κάνεις ό,τι μπορείς για να προωθείς τους καλλιτέχνες σου σε ένα ευρύτερο ακροατήριο. Δεν έχω πικρία. Πιστεύω ότι κάναμε το σωστό. Η Denovali έκανε επανέκδοση μιας από τις πρώτες κυκλοφορίες του label, ενός άλμπουμ ενός τύπου που λέγεται Blackfilm. Αρχικά ήταν μια αλληλεπίδραση σε αυτό το πλαίσιο. Ήξεραν τη μουσική μου και τους άρεσε το πρώτο μου άλμπουμ, οπότε πρότειναν να το βγάλουν σε βινύλιο το 2011. Είχαμε κρατήσει μια χαλαρή επαφή από τότε και τελικά είχαμε από κοινού ενδιαφέρον να δουλέψουμε μαζί στο "Foray". Νομίζω ότι αυτό που κάνω ταιριάζει καλά στην αισθητική που αναζητούν.
Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει ένα καταφύγιο ("heim");
Δεν μπορώ να εκφραστώ για όλους τους δημιουργούς εκεί έξω, αλλά για εμένα είναι υπέρτατης σημασίας. Πρέπει να βρίσκομαι σε ένα μέρος που να το αισθάνομαι σπίτι, όπου μπορώ να απομονωθώ και να βυθιστώ στη σύνθεση της μουσικής μου. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν μουσική ενώ πηγαίνουν στη δουλειά, ενώ πετούν σε μια άλλη χώρα ή ταξιδεύουν με το τρένο. Για κάποιο λόγο, δε θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Είμαι πολύ ανασφαλής για να ξεκινήσω κάτι καινούργιο χωρίς πρόσβαση σε όλα τα gadget μου και το μουσικό μου εξοπλισμό.
Υπάρχει κάτι που έχεις πάντα μαζί σου όταν δημιουργείς μουσική (ένα gadget, μουσικό όργανο, σκέψη);
Καθώς γράφω μουσική αποκλειστικά στο σπίτι, έχω σχεδόν τα πάντα σε προσβάσιμη απόσταση. Αγόρασα ένα Korg Polysix πρόσφατα και προς το παρόν αυτό είναι το όργανο που κουβαλάω μαζί μου. Υπάρχουν ακόμα κιθάρες, μικρόφωνα, ένα διπλό μπάσο και ένα πιάνο. Όλα κουρδισμένα και έτοιμα. Νομίζω ότι από όλο το μουσικό μου εξοπλισμό αγαπώ περισσότερο το charango. Μόλις θυμήθηκα ότι πρέπει να πάω να το πάρω πίσω από το σπίτι του Ben Lukas Boysen, όπου βρίσκεται εδώ και μήνες.
Σου αρέσει να παρακολουθείς συναυλίες, εκτός από τις δικές σου; Ποια εμφάνιση των τελευταίων μηνών θυμάσαι πιο έντονα;
Απολαμβάνω τις συναυλίες των άλλων περισσότερο από τις δικές μου, καθώς δε με αγχώνουν και μπορώ απλώς να αράξω και να απολαύσω τη μουσική. Πρόσφατα είδα τον Fink και μου άρεσε πραγματικά. Είδα επίσης έναν τύπο που τον λένε Orson Hentschel στο φεστιβάλ της Denovali στο Έσσεν. Δε γνώριζα τη μουσική του και εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα ακούγοντας το set του.
Μένω κι εγώ στη Γερμανία, αν και αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα από το Βερολίνο. Κάθε τόσο πιάνω τον εαυτό μου να οραματίζεται την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Σκέφτεσαι να επιστρέψεις κάποια στιγμή στο μέλλον;
Όχι στ’ αλήθεια. Νιώθω νοσταλγία για τον καλό καιρό και τα τοπία, αλλά γενικά δεν πιάνω τον εαυτό μου να κάνει τέτοια μελλοντικά σχέδια. Είμαι εντάξει εδώ που βρίσκομαι τώρα και αν μια μέρα τα βήματά μου με φέρουν στην πατρίδα μου, θα καλωσορίσω την αλλαγή. Σήμερα είμαι χαρούμενος να συνεχίζω να εξερευνώ την πόλη που μένω και τους ανθρώπους της, και να επικεντρώνομαι στο να χτίσω ένα ισχυρότερο και πιο αποτελεσματικό δίκτυο για να κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο: να συνθέτω μουσική.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια και οι φιλοδοξίες σου; Κάποιο τουρ, νέα άλμπουμ, συνεργασίες;
Προς το παρόν κάνω ένα διάλειμμα από το μουσική σύνθεση. Θέλω να κάνω περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις, να φέρω αυτό το υλικό στη σκηνή και να επικεντρωθώ στην οπτικοακουστική πλευρά της παρουσίασης της νέας μου μουσικής στο κοινό.
Stream || Buy/Download || Facebook