U2 Charles Bukowski Mark Rothko Tom Waits: Δεν Κατεβαίνουν Υποψήφιοι!
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων, ανυποχώρητος λάτρης του πρασίνου, της δρόσου, της ανάσας, των παιγνίων προχώρησε στην δημιουργική καταστροφή 52 τσιμεντένιων όγκων και στη θέση τους έπλασε ένα γιγάντιο πανέμορφο πάρκο, με λίμνες και ρυάκια, με εξαίσιους παιγνιότοπους, με μπαρόκ μέλαθρα προς τέρψιν των εραστών, στο πρότυπο όσων έκανε ο Λουδοβίκος της Βαυαρίας. Το γιγάντιο αυτό πάρκο το κοσμούν αδριάντες του Νίκου Καρούζου, του Γιώργου Σαραντάρη, του Οδυσσέα Ελύτη, και πολλών άλλων ποιητών.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων αφόπλισε παντελώς όλα τα ΜΑΤ της πόλης, κάλεσε τους άνδρες τους να αναμορφωθούν μέσα από μια τριετή εκπαίδευση με ένα ημερήσιο πρόγραμμα που περιλάμβανε ακροάσεις έργων του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ και του Μάνου Χατζιδάκι, προβολές ταινιών του Αντρέι Ταρκόφσκι και του Θόδωρου Αγγελόπουλου, παρακολούθηση σεμιναρίων και διαλέξεων από τον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο και τον Περικλή Κοροβέση.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων κάλεσε τους 2583 ποιητές, συγγραφείς, εικαστικούς καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και ηθοποιούς της πόλης που ταλανίζονται από τα χρέη και αναγκάζονται να κάνουν δουλειές του ποδαριού για να τα βγάλουν πέρα και τους πρόσφερε ένα ισόβιο μηνιαίο επίδομα 3000 ευρώ καθώς και εύμορφες θαλπερές κατοικίες σε ηδύτατα θέρετρα ώστε απρόσκοπτα να δημιουργούν και να ερωτοτροπούν με τη Μούσα.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων εξαφάνισε όλα τα αυτοκίνητα από την πόλη, την μετέτρεψε σ’ έναν έξοχο λαβύρινθο από ποδηλατοδρόμους, και μοίρασε δωρεάν μερικά εκατομμύρια κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα απαστράπτοντα ποδήλατα στους δημότες, στο πλαίσιο του οραματικού και εμπνευσμένου από τον Ανδρέα Εμπειρίκο προγράμματος: «Ποίησις είναι η ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου».
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων με κάλεσε προσωπικά να αναλάβω τον συντονισμό όλων των ποτοπωλείων της πόλης, εξουσιοδοτώντας με να φροντίσω ώστε να προσφέρουν δωρεάν οίνον στους ποιητές και τους καλλιτέχνες και τους διανοουμένους και να επιμεληθώ τη μουσική που ακούγεται στους χώρους ψυχικής και πνευματικής και σωματικής χαλάρωσης και ευφορίας. Κι ακόμα, με διόρισε επικεφαλής ενός τεράστιου συνεργείου επιφορτισμένου με το καθήκον να απαλλάξουμε την πόλη από κάθε ηχορυπαντική κακογουστιά.
Είδα ένα όνειρο. Κι ύστερα ξύπνησα. Και είδα ξανά την πραγματικότητα. Και μου φάνηκε πολύ λειψή, πολύ ζοφερή, πολύ ασταναπάνε.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων, ανυποχώρητος λάτρης του πρασίνου, της δρόσου, της ανάσας, των παιγνίων προχώρησε στην δημιουργική καταστροφή 52 τσιμεντένιων όγκων και στη θέση τους έπλασε ένα γιγάντιο πανέμορφο πάρκο, με λίμνες και ρυάκια, με εξαίσιους παιγνιότοπους, με μπαρόκ μέλαθρα προς τέρψιν των εραστών, στο πρότυπο όσων έκανε ο Λουδοβίκος της Βαυαρίας. Το γιγάντιο αυτό πάρκο το κοσμούν αδριάντες του Νίκου Καρούζου, του Γιώργου Σαραντάρη, του Οδυσσέα Ελύτη, και πολλών άλλων ποιητών.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων αφόπλισε παντελώς όλα τα ΜΑΤ της πόλης, κάλεσε τους άνδρες τους να αναμορφωθούν μέσα από μια τριετή εκπαίδευση με ένα ημερήσιο πρόγραμμα που περιλάμβανε ακροάσεις έργων του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ και του Μάνου Χατζιδάκι, προβολές ταινιών του Αντρέι Ταρκόφσκι και του Θόδωρου Αγγελόπουλου, παρακολούθηση σεμιναρίων και διαλέξεων από τον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο και τον Περικλή Κοροβέση.
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων κάλεσε τους 2583 ποιητές, συγγραφείς, εικαστικούς καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και ηθοποιούς της πόλης που ταλανίζονται από τα χρέη και αναγκάζονται να κάνουν δουλειές του ποδαριού για να τα βγάλουν πέρα και τους πρόσφερε ένα ισόβιο μηνιαίο επίδομα 3000 ευρώ καθώς και εύμορφες θαλπερές κατοικίες σε ηδύτατα θέρετρα ώστε απρόσκοπτα να δημιουργούν και να ερωτοτροπούν με τη Μούσα.Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων εξαφάνισε όλα τα αυτοκίνητα από την πόλη, την μετέτρεψε σ’ έναν έξοχο λαβύρινθο από ποδηλατοδρόμους, και μοίρασε δωρεάν μερικά εκατομμύρια κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα απαστράπτοντα ποδήλατα στους δημότες, στο πλαίσιο του οραματικού και εμπνευσμένου από τον Ανδρέα Εμπειρίκο προγράμματος: «Ποίησις είναι η ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου».
Είδα ένα όνειρο. Ο δήμαρχος Αθηναίων με κάλεσε προσωπικά να αναλάβω τον συντονισμό όλων των ποτοπωλείων της πόλης, εξουσιοδοτώντας με να φροντίσω ώστε να προσφέρουν δωρεάν οίνον στους ποιητές και τους καλλιτέχνες και τους διανοουμένους και να επιμεληθώ τη μουσική που ακούγεται στους χώρους ψυχικής και πνευματικής και σωματικής χαλάρωσης και ευφορίας. Κι ακόμα, με διόρισε επικεφαλής ενός τεράστιου συνεργείου επιφορτισμένου με το καθήκον να απαλλάξουμε την πόλη από κάθε ηχορυπαντική κακογουστιά.Είδα ένα όνειρο. Κι ύστερα ξύπνησα. Και είδα ξανά την πραγματικότητα. Και μου φάνηκε πολύ λειψή, πολύ ζοφερή, πολύ ασταναπάνε.