Λίγο πριν την εκπνοή του Αυγούστου (30/8/2016) ανηφορίσαμε την Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και παρακολουθήσαμε την μουσικοθεατρική παράσταση «9:05» (εννέα και πέντε).
Μετά από 2 επιτυχημένες σεζόν στο Θέατρο Διάνα, οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος και στην αφήγηση ο Οδυσσέας Ιωάννου αποχαιρέτησαν το κοινό της Αθήνας στο Ηρώδειο, υπό την σκηνοθετική ματιά του Παντελή Βούλγαρη.
Η παράσταση ξεκίνησε με την αναγγελία καθυστέρησης της αμαξοστοιχίας των «9:05». Με την συνοδεία του βιολιού της Μαίρης Μπρόζη, ο Οδυσσέας Ιωάννου ξεκινά να γράφει ένα γράμμα στον πατέρα του, περιμένοντάς τον να φτάσει με το τρένο των «9:05». Η αφήγηση γίνεται σε β’ ενικό πρόσωπο, δίνοντας στο κοινό μια αίσθηση αμεσότητας, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον χαρακτηριστικό τρόπο γραφής και την γνώριμη ραδιοφωνική φωνή του Ιωάννου. Στη σκηνή μπαίνουν σταδιακά τα μέλη της μπάντας (Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος, Drums – κρουστά: Στέφανος Δημητρίου, Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης, Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη, Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης) και οι τραγουδιστές Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Χρήστος Θηβαίος, συζητώντας για την καθυστέρηση της αμαξοστοιχίας με εμφανή τα στοιχεία του χιούμορ και τη διάθεση αυτοσαρκασμού. Αποφασίζουν να κάνουν πρόβα στο σταθμό του τρένου όσο περιμένουν και τα τραγούδια ξεκινούν. Η αρχή γίνεται με Μάνο Χατζηδάκη και έπονται Ξαρχάκος, Θεοδωράκης, Λοϊζος κ.α. μαζί με κομμάτια από τις προσωπικές δισκογραφίες των δυο τραγουδιστών. Μέσα από τα τραγούδια και τις σύντομες, αλλά πολύ εύστοχες αφηγήσεις του Οδυσσέα Ιωάννου και περιμένοντας το τρένο των «9:05», ταξιδέψαμε στα σημαντικότερα γεγονότα τις ελληνικής ιστορίας από την Μεταπολίτευση ως σήμερα.
Η εξαιρετική ακουστική του χώρου ανέδειξε τις ενορχηστρώσεις του Ανδρέα Αποστόλου, δίνοντας την ευκαιρία να απολαύσει κανείς τα τραγούδια και τις φωνές των τραγουδιστών σε μια εμπειρία διαφορετική απ’ ότι σε μια συναυλία.
Όσον αφορά την σκηνοθεσία, η έμπειρη ματιά του Παντελή Βούλγαρη ένωσε όλα τα στοιχεία της παράστασης σε ένα καλοσυντονισμένο σύνολο με ισορροπία πρόζας και μουσικής ώστε να κρατά το ενδιαφέρον του κοινού. Ο σκηνικός χώρος αν και ήταν οριακά φλύαρος, ήταν ταιριαστός με την παράσταση.
Τέλος, παρ'όλο που το video wall ήταν αρκετά μεγάλο με αποτέλεσμα να αποσπά την προσοχή του θεατή, οι φωτισμοί της Κατερίνας Μαραγκουδάκη οδήγησαν εξαιρετικά το βλέμμα του κοινού στο σημείο ενδιαφέροντος της εκάστοτε στιγμής.
Το κοινό της βραδιάς συμμετείχε τραγουδώντας ή με παλαμάκια και έδωσε το πιο θερμό του χειροκρότημα στους συντελεστές της παράστασης.
Επι σκηνής:
Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος
Αφήγηση: Οδυσσέας Ιωάννου
Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος
Drums – κρουστά: Στέφανος Δημητρίου
Ηλεκτρικό μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης
Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Κείμενα: Οδυσσέας Ιωάννου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική ενορχήστρωση: Ανδρέας Αποστόλου
Ηχοληψία: Αλέξανδρος Μπίτος
Video design: grou3
Φωτογραφίες: Γιάννης Μαργετουσάκης
Μετά από 2 επιτυχημένες σεζόν στο Θέατρο Διάνα, οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος και στην αφήγηση ο Οδυσσέας Ιωάννου αποχαιρέτησαν το κοινό της Αθήνας στο Ηρώδειο, υπό την σκηνοθετική ματιά του Παντελή Βούλγαρη.
Η παράσταση ξεκίνησε με την αναγγελία καθυστέρησης της αμαξοστοιχίας των «9:05». Με την συνοδεία του βιολιού της Μαίρης Μπρόζη, ο Οδυσσέας Ιωάννου ξεκινά να γράφει ένα γράμμα στον πατέρα του, περιμένοντάς τον να φτάσει με το τρένο των «9:05». Η αφήγηση γίνεται σε β’ ενικό πρόσωπο, δίνοντας στο κοινό μια αίσθηση αμεσότητας, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον χαρακτηριστικό τρόπο γραφής και την γνώριμη ραδιοφωνική φωνή του Ιωάννου. Στη σκηνή μπαίνουν σταδιακά τα μέλη της μπάντας (Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος, Drums – κρουστά: Στέφανος Δημητρίου, Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης, Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη, Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης) και οι τραγουδιστές Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Χρήστος Θηβαίος, συζητώντας για την καθυστέρηση της αμαξοστοιχίας με εμφανή τα στοιχεία του χιούμορ και τη διάθεση αυτοσαρκασμού. Αποφασίζουν να κάνουν πρόβα στο σταθμό του τρένου όσο περιμένουν και τα τραγούδια ξεκινούν. Η αρχή γίνεται με Μάνο Χατζηδάκη και έπονται Ξαρχάκος, Θεοδωράκης, Λοϊζος κ.α. μαζί με κομμάτια από τις προσωπικές δισκογραφίες των δυο τραγουδιστών. Μέσα από τα τραγούδια και τις σύντομες, αλλά πολύ εύστοχες αφηγήσεις του Οδυσσέα Ιωάννου και περιμένοντας το τρένο των «9:05», ταξιδέψαμε στα σημαντικότερα γεγονότα τις ελληνικής ιστορίας από την Μεταπολίτευση ως σήμερα.
Η εξαιρετική ακουστική του χώρου ανέδειξε τις ενορχηστρώσεις του Ανδρέα Αποστόλου, δίνοντας την ευκαιρία να απολαύσει κανείς τα τραγούδια και τις φωνές των τραγουδιστών σε μια εμπειρία διαφορετική απ’ ότι σε μια συναυλία.
Όσον αφορά την σκηνοθεσία, η έμπειρη ματιά του Παντελή Βούλγαρη ένωσε όλα τα στοιχεία της παράστασης σε ένα καλοσυντονισμένο σύνολο με ισορροπία πρόζας και μουσικής ώστε να κρατά το ενδιαφέρον του κοινού. Ο σκηνικός χώρος αν και ήταν οριακά φλύαρος, ήταν ταιριαστός με την παράσταση.
Τέλος, παρ'όλο που το video wall ήταν αρκετά μεγάλο με αποτέλεσμα να αποσπά την προσοχή του θεατή, οι φωτισμοί της Κατερίνας Μαραγκουδάκη οδήγησαν εξαιρετικά το βλέμμα του κοινού στο σημείο ενδιαφέροντος της εκάστοτε στιγμής.
Το κοινό της βραδιάς συμμετείχε τραγουδώντας ή με παλαμάκια και έδωσε το πιο θερμό του χειροκρότημα στους συντελεστές της παράστασης.
Επι σκηνής:
Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος
Αφήγηση: Οδυσσέας Ιωάννου
Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος
Drums – κρουστά: Στέφανος Δημητρίου
Ηλεκτρικό μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης
Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Κείμενα: Οδυσσέας Ιωάννου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική ενορχήστρωση: Ανδρέας Αποστόλου
Ηχοληψία: Αλέξανδρος Μπίτος
Video design: grou3
Φωτογραφίες: Γιάννης Μαργετουσάκης