To Westside festival, το ανεξάρτητο μουσικό festival της δυτικής Ελλάδας, φόρεσε πάλι τα κοντομάνικά του, όπως το γνωρίσαμε. Με ένα λιγότερο "φανταχτερό" line up από τις δύο προηγούμενες διοργανώσεις, στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών του κοινού του, που γέμισε και πάλι διαφορετικές γειτονιές της πόλης. Με σταθερές την ποιότητα ήχου και την ελεύθερη είσοδο, η τρίτη "συνάντηση" με τη διοργάνωση μέσα σε ένα μόλις χρόνο, δεν είχε την αίσθηση της επανάληψης, μιας και η κάθε βραδιά είχε διαφορετικό μουσικό στίγμα.
Στην έναρξη του 3ου Westside festival παρακολουθήσαμε στη Γιάφκα, αρχικά Man of Managra, όπου ο Coti K. παρουσίασε τις μουσικές του, από τα 2 του album, παρέα με γυναικεία φωνητικά, μπάσο και τύμπανα.
Ύστερα παρακολουθήσαμε τους Whereswilder, οι οποίοι και έκλεισαν την πρώτη μέρα, αναδεικνύοντας τον old-school κιθαριστικό χαρακτήρα της μπάντας, με μια εμφάνιση που έκανε φανερό το upgrade των live εμφανίσεών τους, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Την Παρασκευή, βρεθήκαμε στο Συνδετήρα, όπου οι The Noise Figures έδωσαν ένα καταπληκτικό live: γνωστά και άγνωστα στο κοινό κομμάτια από την προσωπική τους δουλειά, δεν ξεχώριζαν στην ανταπόκριση του κόσμου. Το live είχε έντονη δυναμική, ο χώρος ήταν κατάμεστος και το δίδυμο των Γιώργο Νίκα (φωνή, τύμπανα) και Στάμο Μπάμπαρη (κιθάρες, φωνή), μάγεψε με τις μουσικές του επιδόσεις και την έντονη παρουσία του.
Ακολούθησαν οι Bazooka, οι οποίοι αποθέωσαν τη βραδιά, μιας και ήταν από τις λίγες - και πολύ σωστά- φορές που υπήρξε upscale στην ένταση, σ' ένα ήδη ανεβασμένο κοινό. Ψυχεδελικό punk rock σε πολύ καλή φόρμα, ενώ οι Xanthos, Billy, Aris, John & Panos ήταν αδύνατον να κλείσουν τα μικρόφωνα και να κατέβουν από τη σκηνή.
Παράλληλα στο Ποπ Χορν, σε ένα πιο underground σχήμα, εμφανίστηκαν ο Κτίρια τη Νύχτα και οι The Fog Ensemble, με μια αλλαγή στη σειρά, τους οποίους όμως προλάβαμε στο τέλος.
Το Σάββατο, η έναρξη έγινε στο Συνδετήρα με τους νεοσύστατους local, Bedouin, οι οποίοι μας εισήγαγαν σε ένα ενδιαφέρον μουσικό πλαίσιο, με garage-pop αναφορές. Στη συνέχεια ανέλαβε η μουσική κολλεκτίβα, Holy Monitor με μια πιο ατμοσφαιρική προσέγγιση, εμπλουτισμένη με ψυχεδελικά riffs & beats, ενώ ταυτόχρονα στο Ποπ Χορν ο Timon Sprinkle, παρουσίασε τη δική του ηχοδιαδρομή σε ένα ιδιαίτερο σετ. Στο Συνδετήρα το live έκλεισαν οι No Clear Mind, με έντονες κιθάρες, ήπιες φωνητικές μελωδίες και ζεστά αναλογικά synths, ενώ εμείς βρεθήκαμε στους The Rattler Proxy: μια σύμπραξη φωνής και σκοτεινού ήχου, με επιθετικό attitude που προκύπτει από θόρυβο, κραυγές και παραμορφώσεις. Ο front -ένας εκ των δύο- man, Μάκης Παπασημακόπουλος, με μαύρα γυαλιά, κουκούλα και έντονη κινησιολογία, υπό τον χαμηλό φωτισμό, έμοιαζε άμορφη κινούμενη φιγούρα και συμπλήρωνε την dark ατμόσφαιρα.
Το κλείσιμο του Σαββάτου, έγινε στον νεοεισαχθέντα χώρο της 3ης έκδοσης του Westiside, στο Cafe Del Bar. Oι Lip Forensics, ένα αταίριαστο φαινομενικά, αλλά με πολύ καλή χημεία, δίπολο, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Πάτρα και παρουσίασε υλικό από την επερχόμενη κυκλοφορία τους, Cheiloscopy. Ο Θάνος (Than) και ο Ζήσης (Zade), συνιστούν ένα project-ντουέτο, που κατάφερε να αποτυπώσει διαφορετικές πτυχές του ηλεκτρονικού ήχου, εισάγοντας χαρακτηριστικές "αυλακώσεις και ρυτίδες", με ατμοσφαιρικά πλήκτρα και σκοτεινές κιθάρες. Ακανόνιστα φωνητικά, συμπλήρωναν το ενδιαφέρον σύνολο. Το video projection, που συνόδευε τη μουσική, σύντομα διακόπηκε, αλλά το live συνεχίστηκε με αμείωτο vibe, σε ασπρόμαυρο φόντο.
Την τελευταία μέρα, Κυριακή, το ραντεβού ήταν στο Χασομέρι, με τους Illegal Operation. Με πολύχρονη παρουσία στη μουσική σκηνή της χώρας, παραμένουν πιστοί στον blues και rock χαρακτήρα τους, αλλά ταυτόχρονα έδειξαν την διάθεσή τους για πειραματισμό. Blues ρυθμός με στοιχεία mississippi blues, rock n' roll ξεσπάσματα και βαθιά βραχνή φωνή ήταν τα χαρακτηριστικά του live, το οποίο κατέπληξε τους φίλους και μη του είδους και κατάφερε με πολύ διαφορετικό ύφος από το υπόλοιπο festival, να είναι από τις κορυφαίες στιγμές του.
Αξίζει να αναφερθεί πως η ποιότητα ήχου ήταν σε πολύ καλά επίπεδα, δεδομένου πως οι χώροι δεν είναι κατ' εξοχήν live stages, οι επιλογές των συγκροτημάτων φανερώνουν εν μέρει μια συγκεκριμένη μουσική κατεύθυνση αλλά ταυτόχρονα ανταποκρίνονται στην ποικίλη σύσταση του κοινού, δίνοντας έμφαση στη γνωριμία με το νέο, ενώ τα τεχνικά προβλήματα και τα ατοπήματα της διοργάνωσης λιγοστεύουν.
Δυνατό συν αποτελεί η ελεύθερη είσοδος και η μη προσαύξηση τιμών στην κατανάλωση κατά τη διάρκεια των live. Αντικείμενο αμφισβήτησης παραμένει για κάποιους η οργάνωση παράλληλων acts και σαν να μας έλειψε λίγο το Merch!
Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Δήμητρα Τζαβάρα και το Mix Grill.