To Boston Marriage, η ιδιότυπη κωμωδία του David Mamet, ανεβαίνει στο Θέατρο Σταθμός από την ομάδα D’Art και αγγίζει ευαίσθητες χορδές, αφού αναδεικνύει, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται στο δελτίο τύπου, φεμινιστικά, queer και ταξικά θέματα. Η υπόθεσή του εξαιρετικά αντισυμβατική για την εποχή κατά την οποία γράφεται (1999) πόσω μάλλον για την εποχή στην οποία αναφέρεται. Οι θηλυκότητες έρχονται στο προσκήνιο ιδωμένες από μια διαφορετική σκοπιά, αντισυμβατική κι ελεύθερη. Μέσα από την ιστορία της Άννας και της Κλερ, αλλά και την ύπαρξη της Κάθριν, της οικιακής βοηθού, παρακολουθούμε την προσπάθειά τους να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο στεγανά και στερεότυπα, να διεκδικήσουν όσα ακόμη και σήμερα δεν θεωρούνται αυτονόητα, να βρουν τη θέση που τους αξίζει σε αυτή τη φαινομενική κανονικότητα.
Η Άννα και η Κλερ, κάτι ανάμεσα σε φίλες και ερωμένες, γυναίκες της ανώτερης κοινωνικής τάξης, έρχονται σε ρήξη, όταν η δεύτερη θέλει να φέρει μια νεαρή κοπέλα στο σπίτι της πρώτης, ώστε να μπορέσει να εξασφαλίσει μερικές ιδιωτικές στιγμές μαζί της. Μια ατυχής συγκυρία αποτελεί αιτία να τερματιστεί η σχέση της Άννας με τον «ευεργέτη» της και πατέρα της νεαρής. Όλα όσα υπολόγιζε να εξασφαλίσει για τον εαυτό της και την Κλερ από εκείνον γίνονται πια παρελθόν. Και οι δύο βρίσκονται αντιμέτωπες με τις επιλογές τους, αναλογίζονται το μέλλον, ενώ δεν αργούν να ανατρέξουν στο παρελθόν για να επαναπροσδιοριστούν και να επαναπροσδιορίσουν τη μεταξύ τους σχέση. Η οικιακή βοηθός της Άννας, Κάθριν, βιώνει τον έρωτα και τις συνέπειές του, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που υφίσταται άσχημη συμπεριφορά από την κυρία της. Μια ιστορία που μας οδηγεί σε σχεδόν αχαρτογράφητα νερά της γυναικείας ή, για να το πω ορθότερα, της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.
Η ομάδα D’ Art απέδωσε με τρόπο ευφυή ένα έργο από τη φύση του κωμικό με στοιχεία σαρκασμού και ειρωνείας ενισχύοντάς το με γρήγορες στιχομυθίες κι έντονη κινησιολογία. Ο ρυθμός των στιχομυθιών, η ένταση της φωνής, οι επιτονισμοί, οι εκφράσεις του προσώπου και οι έντονες κινήσεις ενέτειναν το κωμικό στοιχείο. Οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών μάς κέρδισαν, μάς χάρισαν γέλιο και μάς κράτησαν σε εγρήγορση.
Τα σκηνικά, φαινομενικά λιτά - παράταιρο για τη βικτωριανή εποχή - αλλά καλαίσθητα αφήνουν χώρο στους ηθοποιούς να καταλάβουν τη σκηνή. Είναι τα συναισθήματα και τα λανθάνοντα μηνύματα εκείνα που κατακλύζουν τη σκηνή. Τα ρούχα, ωστόσο, πιο ιδιαίτερα, αποδίδουν την «υπερβολή» της εποχής. Σε συνδυασμό με τη μουσική αποπνέουν κάτι μυστηριακό στην ατμόσφαιρα, που παραπέμπει τόσο σε εκείνο παρελθόν όσο και στο (κάπως ζοφερό;) παρόν.
Στο σύνολό της η παράσταση αποτελεί ένα καθόλα άρτιο εγχείρημα που μέσα από μια ιδιαίτερη προσέγγιση κατάφερε να μάς κερδίσει και να μάς κλέψει για λίγο από την καθημερινότητα χαρίζοντας στιγμές γέλιου περνώντας όμως παράλληλα μηνύματα για τη θέση των θηλυκοτήτων, ένα θέμα που (θα έπρεπε να) μάς απασχολεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
To Boston Marriage είναι μια παράσταση που δεν είχαμε ιδέα πόσο θέλαμε να παρακολουθήσουμε!
Πληροφορίες παράστασης
Σκηνοθεσία: ομάδα D' Art
Ερμηνεύουν: Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη, Θάνος Τσακαλίδης, Ανθούλα Χαιροπούλου
Μετάφραση: Φιόρη Στεφανάκου
Επιμέλεια Κειμένου: Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη
Κινησιολογική Επιμέλεια: Δανάη Παζιργιαννίδη, Ανθούλα Χαιροπούλου
Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος
Σκηνογραφία-Ενδυματολογική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Κοστούμια: 240791ek
Φωτιστικός Σχεδιασμός: Ιωάννα Ζέρβα
Φωτογραφίες/Trailer/Art-work: Χρήστος Συμεωνίδης
Μουσική Παραγωγή: Ορέστης Πετράκης
Καλλιτεχνική Συνεργάτις: Ουίτσι
Επικοινωνία: Μαρίνα Σακελλαρίου
Παραγωγή: D' Art - The Art Society / Omikron3
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00