Αγγελική Καραπάνου: Η καλλιτέχνης που στηρίζει τους νέους ανθρώπους

Η Αγγελική Καραπάνου είναι γεννημένη καλλιτέχνης. Αγαπά κάθε μορφή Τέχνης και επίσης της αρέσει να στηρίζει τους ανθρώπους. Κάπως έτσι ήρθε η πρώτη μου επαφή με τον πολιτιστικό ιστότοπο που δημιούργησε με αγάπη, μεράκι και σεβασμό στις τέχνες. Είναι άνθρωπος της επικοινωνίας και της προσφοράς. Μέσα από τις τέχνες εκφράζεται και επικοινωνεί με τον κόσμο. Η «Υποψήφια» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αλήθειες μα και ψέματα, φόβο μα και ελευθερία, αγάπη μα και απληστία. Μέσα από τις αντιθέσεις του ο αναγνώστης θα βρει σημάδια των καιρών και θα αναλογιστεί για τον δικό του μικρόσκοσμο.

MixGrill: Καλησπέρα, Αγγελική. Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που κάνουμε αυτήν την όμορφη συζήτηση. Είσαι η εμπνεύστρια του πολιτισμικού ιστότοπου “ennepe – moussa.gr”. Πώς έφτασες σε αυτήν την ιδέα;

Αγγελική Καραπάνου: Το καλοκαίρι του 2018 έτυχε να πιάσω κουβέντα με έναν κύριο που είχε έναν ενημερωτικό  ιστότοπο. Εκεί μου μπήκε η ιδέα να δημιουργήσω κι εγώ ένα διαδικτυακό «σπίτι» που να σχετίζεται με τα ενδιαφέροντά μου.

M.G.: Πες μας δύο λόγια για αυτόν τον πολιτιστικό ιστότοπο που έχεις δημιουργήσει.

Α.Κ. Το Έννεπε Μούσα ξεκίνησε τη λειτουργία του την 1η Αυγούστου του 2019. Το σκεφτόμουνα, όπως σου είπα, περίπου έναν χρόνο πριν αποφασίσω τελικά να το φέρω σε πέρας. Πάντα έγραφα ποιητικό και πεζό λόγο, κι επίσης έχω περάσει από πολλά καλλιτεχνικά εργαστήρια. Ήθελα να δημιουργήσω ένα ηλεκτρονικό μέσο για να μπορώ να προτείνω έργα και να δίνω βήμα σε δημιουργούς από το χώρο της λογοτεχνίας και της μουσικής. Οραματίστηκα να ανοίξω ένα καθημερινό παράθυρο επικοινωνίας με τους λογοτέχνες και τους αναγνώστες, να υπάρχει διάδραση. Και νομίζω πως το πέτυχα.

M.G.: Πέρα από τα καλλιτεχνικά, διδάσκεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Πώς είναι το να συνδυάζεις δύο ασχολίες, τη διδασκαλία με τη συγγραφή;

Α.Κ.: Αγαπώ πολύ την εκπαίδευση, γιατί μου δίνει καθημερινά την ευκαιρία να έρχομαι σ’ επαφή με τα παιδιά, να διδάσκω αλλά και να μαθαίνω κι η ίδια καινούργια πράγματα.  Ακόμη, όσο μπορώ, φέρνω σ’ επαφή τους μαθητές του Δημοτικού με τη λογοτεχνία και κάνουν μαζί μου βήματα στη δημιουργική γραφή. Με τη συγγραφή ασχολούμαι στον ελεύθερό μου χρόνο. Λατρεύω και τους δυο ρόλους μου.

M.G.: Θεωρείς πως ένας νέος που θέλει να ασχοληθεί με το κομμάτι των τεχνών σήμερα έχει ευκαιρίες; Αν όχι, τι πιστεύεις πως πρέπει να αλλάξει;

Α.Κ.: Μια κακή συνθήκη που υπάρχει στην εποχή μας είναι πως οι περισσότεροι δημιουργοί πληρώνουν για να εκδώσουν τις δουλειές τους και πρέπει να «τρέξουν» μόνο οι ίδιοι για την προβολή τους. Ευτυχώς που πολλά διαδικτυακά μέσα βοηθούν στην προβολή των νέων φωνών. Θα έπρεπε οι εκδοτικοί οίκοι, όπως και οι δισκογραφικές εταιρείες, να δημοσιεύουν λιγότερα έργα και να στηρίζουν περισσότερο τους συνεργάτες τους. Εδώ να πω πως εγώ είμαι ευχαριστημένη από το δικό μου εκδοτικό οίκο, τα 24 Γράμματα, στον οποίο εμπιστεύτηκα το πρώτο μου μυθιστόρημα «Η Υποψήφια». Όμως, η έκδοση και η προώθηση στην Ελλάδα  έχει πολλά προβλήματα   γενικότερα.

M.G.: Παράλληλα ασχολείσαι και με τη στιχουργική. Όλες οι συνεργασίες σου έχουν γίνει με μεράκι και αγάπη για τη μουσική. Οι στίχοι σου μιλάνε για τον έρωτα. Για παράδειγμα, στους στίχους του τραγουδιού «Κάβο Αμόρε», του Αχιλλέα Μωραΐτη, μιλάς για μία καταστρεπτική δύναμη του έρωτα. Θεωρείς πως ο έρωτας έχει τέτοιες συνέπειες ή φταίει ο άνθρωπος και ένας ταραγμένος νους;

Α.Κ.: Ο έρωτας είναι ένα πάθος. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν στην αρχή την ένταση και τη χαρά, μετά τον πόνο.  Κάποιοι έρωτες εξελίσσονται σε αγάπη, ενώ άλλοι όπως άναψαν σβήνουν και δε μένει τίποτα. Την  καταστροφή μιας ζωής εξαιτίας ενός έρωτα τη βιώνουν ευτυχώς λίγοι. Πιστεύω πως αυτοί δεν έχουν φροντίσει τον εαυτό τους και την ψυχική τους υγεία. Οποιαδήποτε μεγάλη ανατροπή θα ήταν ικανή να τους αποτελειώσει.

M.G.: Οι στίχοι σου, παρόλο που μιλούν για τη λυπητερή πλευρά του έρωτα, παράλληλα βγάζουν μια δύναμη. Σου αρέσει περισσότερο να γράφεις μελαγχολικούς στίχους ή πιο δυναμικούς, χαρμόσυνους;

Α.Κ.: Οι στίχοι δεν έρχονται κατά παραγγελία αλλά ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής και την έμπνευση. Θα έλεγα πως θέλω να υπάρχει ένα φως στον ορίζοντα, ακόμη και στο μεγαλύτερο σκοτάδι.

M.G. Κάποιοι άλλοι, πάλι, στίχοι σου έχουν πόνο, μαράζι μέσα τους αγγίζουν θέματα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, για τη ζωή και πώς τα φέρνει, τις εκπλήξεις, καλές ή κακές που κρύβει. Εσύ τις ώρες που κάθεσαι μόνη σου τι σου αρέσει να ακούς;

Α.Κ.: Από ελληνική μουσική  προτιμώ την έντεχνη και ροκ σκηνή όλων των δεκαετιών. Από ξένη μουσική ακούω κλασικό ροκ, μουσική των 80’s και μπαλάντες όλων των ειδών.

M.G.: Το νέο σου μυθιστόρημα «Η Υποψήφια» είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα. Η ηρωίδα σου η Ξένια είναι μια γυναίκα δυναμική και δραστήρια, που παράλληλα ασχολείται και με τη διδασκαλία. Ποια στοιχεία της προσωπικότητάς της θεωρείς πως συμπίπτουν με εσένα; Για να σε γνωρίσουμε λιγάκι παράλληλα.

Α.Κ.: Η Ξένια, εκτός του ότι είναι δασκάλα, γράφει ποίηση. Επιζητά τις σταθερές σχέσεις κι όχι τις εφήμερες. Δε φοβάται να ξεκινήσει από την αρχή τη ζωή της πετώντας ό,τι της κάνει κακό. Από την άλλη, είναι ρομαντική, έχει τις ανασφάλειες και τα συναισθηματικά της σκαμπανεβάσματα. Νομίζω πως έχω πολλά κοινά με την ηρωίδα μου. Και μια βασική διαφορά. Πιστεύω πως δε θ’ ανεχόμουν έναν κακό σύντροφο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα τον έδιωχνα πιο νωρίς.

M.G.: Πώς εμπνεύστηκες την ηρωίδα του έργου σου και τι μηνύματα θέλεις να περάσεις μέσα από αυτήν;

Α.Κ.: Βλέπω παντού γύρω μου τον επαγγελματικό ανταγωνισμό και τη λαχτάρα των ανθρώπων να βρουν το άλλο τους μισό. Έτσι, σιγά-σιγά γεννήθηκε αυτή η ιστορία μέσα μου, που είναι μυθοπλασία αλλά με νησίδες βιωμάτων. Θίγει την προσπάθεια για αναζήτηση συντρόφου και τη μάχη για επαγγελματική ευημερία. Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι να μη φοβόμαστε ούτε στον έρωτα ούτε στην εργασία ούτε πουθενά να μηδενίσουμε το κοντέρ και να ξαναξεκινήσουμε. Πρέπει να ψάχνουμε την αλήθεια μας και να μην κάνουμε εκπτώσεις στην ευτυχία μας.

M.G.: Ένας καλός συγγραφέας τι θα πρέπει να έχει για να θεωρείται έτσι; Κι εσύ ποιους συγγραφείς θεωρείς πραγματικά καλούς;

Α.Κ.: Ο καλός συγγραφέας μπαίνει στην ψυχή των ηρώων του. Ο λόγος του είναι ζωντανός, η αφήγησή του προκαλεί έντονα συναισθήματα και η ιστορία του σε ωθεί να σκεφτείς πιο βαθιά. Εγώ λατρεύω την κλασική ρώσικη λογοτεχνία, κι ιδιαίτερα τον Ντοστογιέφσκι, που είναι μάστορας του ψυχογραφικού μυθιστορήματος. Ακόμη, μου αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία. Μπορούμε να  διδαχτούμε πολλά απ’ αυτή για τον κινηματογραφικό ρυθμό, τη δράση και την πάλη του καλού με το κακό. Αγαπημένη μου συγγραφέας του είδους είναι η Πατρίσια Χάισμιθ.  

M.G.: Να σου ευχηθώ καλή και δημιουργική συνέχεια στο καλλιτεχνικό κομμάτι και πάντα να είσαι τόσο εμπνευσμένη.

Α.Κ.: Σ’ ευχαριστώ κι εγώ, Ξένια μου, για τη συνέντευξη! Τα ίδια εύχομαι και σε σένα!