Zeal & Ardor
Δεύτερη μέρα του Rockwave Festival και να 'μαστε στο Terra Vibe στη Μαλακάσα. Παρά το ότι η πρόσβαση στο συγκεκριμένο χώρο έχει τις δυσκολίες της, η ομορφιά του γύρω τοπίου και κυρίως το μεγάλο όνομα της ημέρας προσέλκυσαν κόσμο εκτός Αθήνας, που ήρθε για να απολαύσει τη βραδιά.
Είναι στιγμές που ακούγονται σαν πειραματικό project και όχι σαν μπάντα, και αυτό τους δίνει ενδιαφέρον στα αυτιά κάποιου που τους ακούει πρώτη φορά. Από το “Gravedigger's Chant” μέχρι το “Death To The Holy”, δεν ήξερες τι να περιμένεις από το επόμενο κομμάτι που θα παίξουν. Μπορεί σε κάποια κομμάτια να το παρακάνουν, όπως στο “Crawling Out”, σε άλλα όμως σκεφτόσουν πως όλα δένουν μεταξύ τους, όπως στο “ To My Ilk”.
Οποιοδήποτε τέτοιο mix μουσικής, που πειραματίζεται με πολλά μουσικά είδη σε προκλητικό βαθμό, αξίζει τη προσοχή μουσικόφιλων και μη, κι ας μην είναι τελικά το στυλ μουσικής που τους ελκύει εξαρχής. Αποτέλεσαν μια φρέσκια προσθήκη για το Rockwave στη δεύτερη επίσκεψη τους στην χώρα μας.
Floor Jansen
Είτε σε ξαφνιάζει με την εντυπωσιακή της εμφάνιση είτε με τα φωνητικά της, η Floor Jansen είναι μια τραγουδίστρια που δε μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Από τους ReVamp και τους Nightwish μέχρι το πιο χαλαρό solo δίσκο της “Paragon” στο setlist, σίγουρα κέρδισε νέους ακροατές μετά το βράδυ της Παρασκευής.
Μπορεί τα solo κομμάτια της —που τα είχε περάσει μια metal επένδυση στην live ενορχήστρωσή τους— να μην ήταν στο ίδιο επίπεδο με το “Amaranth” και το “Seven Days To The Wolves” των Nightwish, όμως έδειχναν μια διαφορετική πλευρά της Floor. Ειδικά το “Fire” και το “Daydream” ήταν συνθέσεις που σχολιάστηκαν θετικά από το απαιτητικό κοινό της Μαλακάσας.
Η ερμηνεία της επισκίαζε τη μπάντα της, χωρίς να τη μειώνει, αλλά όταν έχεις μια σοπράνο σα την Floor στη σκηνή, λίγοι μουσικοί μπορούν να σταθούν χωρίς να θαφτούν. Μας είπε πως είχε ένα θέμα με το πόδι και πως μπορεί να μπαλατζάρει στη σκηνή, κάτι που τελικά δεν έγινε. Στάθηκε στο ύψος της σα δεύτερη headliner, κλείνοντας με το “Nemo”, που τραγουδήθηκε αρκετά όπως καταλαβαίνετε.
Μπορεί τώρα να μην έχει τις solo επιτυχίες που χρειάζεται για να ανέβει επίπεδο, έχει όμως το απαραίτητο ταπεραμέντο που χρειάζεται μια frontwoman της κλάσης της. Η solo περιοδεία τής δίνει αέρα και μουσικές εναλλαγές για να εξελιχθεί, και εμείς την περιμένουμε ξανά είτε με Nightwish είτε με νέο, ελπίζουμε λίγο πιο... βαρβάτο δίσκο.
Alice Cooper

Ο παρευρισκόμενοι στο Terra Vibe στη Μαλακάσα, όταν έκλεισαν τα φώτα και βγήκαν οι άρρωστοι δικαστές του Alice Cooper για να ξεκινήσουν την καλτ τραγωδία, δεν ήξεραν πόσο τυχεροί είναι. Το κατάλαβαν, όμως, μιάμιση ώρα μετά.
Η περιοδεία "Too Close For Comfort" βρίσκεται για δεύτερη χρονιά στην Ευρώπη και το Nightmare Castle του 2022 το έχουν αντικαταστήσει οι δύο μεγάλες σκάλες που μετακινούνται ανάλογα το τραγούδι, ενώ τα video wall λειτουργούν υποστηρικτικά. Δεν λείπει, φυσικά, όλο το ρόστερ με δήμιους, νεκρές χήρες, φωτογράφους που πάνε γυρεύοντας αλλά και τον Jason.
Το έγραψε το Βήμα και η Ελευθεροτυπία, το έγραψε και η Αυγή, όμως η ασύμμετρη απειλή έγινε ευρέως γνωστή με το ενακτήριο πανό που έγραφε “Alice Cooper Banned In Greece For Crimes Against Humanity”. Ο Alice χωρίς πολλά-πολλά έσκισε το πανί και ξεκίνησε το set με το “Lock Me Up” από το “Raise Your Fist And Yell”. Διάφορα επιφωνήματα ακούστηκαν από φίλους και γνωστούς που ξαφνιάστηκαν με τη ζωντάνια και το πείσμα του Cooper, ο οποίος είχε για άλλη μια φορά ιδιαίτερη διάθεση για σαματά.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο ότι ένα μέρος του κόσμου που είχε έρθει στη Μαλακάσα ήταν υποψιασμένοι, όμως ακόμα και τους πιο δύσκολους κριτές τούς πήρε με το μέρος του. Έτσι, όταν άρχισαν τα garage riffs του “No More Mr Nice Guy”, “Under My Wheels” και “I’m Eighteen”, εκτός από τα ρεφρέν, ανάμεσα στα κομμάτια άκουγες το γηπεδικό σύνθημα "Alice-Alice".
Τα σπαθιά στα χέρια του Alice και οι τρελάκηδες με όπλα που βγάζουν λεφτά και κομφετί συναντήθηκαν με μωρά-κούκλες που πέταγε το κοινό στη σκηνή στο “Billion Dollar Babies”. Στήθηκε λοιπόν ένα εκρηκτικό σκηνικό μέ αυτούς τους 6-7 χιλιάδες που είχαν ταξιδέψει στο Terra Vibe. Έβλεπες αδελφικούς φίλους που άλλες φορές απλά ακούνε τη μουσική και παρακολουθούν τις ταστιέρες από τις κιθάρες, να έχουν βγάλει κινητά για να πιάσουν σε δυο-τρεις καλές πόζες τον Αλικη, ίσα -ίσα πριν πέσει η λαιμητόμος.
Το αγαπημένο στην Ελλάδα “Trash” είχε για αντιπροσώπους το “Bed Of Nails” και το “Poison”, με τις αναμενόμενες ένθερμες αντιδράσεις. Ο φωτογράφος του Cooper πήγαινε γυρεύοντας και έτσι ο Alice του «φόρεσε» ένα δοκάρι στην κοιλιά στο “Hey Stupid”, ενώ τη μικρή που βγήκε για selfies την κανόνισε ο Jason στο “The Man Behind The Mask”.
Με μια μπάντα που παίζει μαζί του για πάνω από 14 χρόνια, με τον Ryan Roxie στη κιθάρα να βρίσκεται στη σκηνή μαζί του από το 1996, δεν χρειαζόταν καν να κοιτάζονται. H Nita Strauss είναι η σταρ και δεν μπορούσε παρά να κλέψει την παράσταση —σαν κιθαρίστρια αλλά και με το στήσιμό της στη σκηνή. Όμως, ο ρόλος του Chuck Garric στο μπάσο, του Tommy Henriksen στις κιθάρες και τον Glen Sobel στα drums δίνει τη βρωμιά που χρειάζεται και κάνουν τον Cooper να αισθάνεται σα το σπίτι του.
Η «κατάρα» των πρώτων σειρών εμφανίστηκε τη δεύτερη μέρα του Rockwave Festival, με αποτέλεσμα όσοι ήταν μπροστά να ακούνε χαμηλά τα φωνητικά στα πρώτα τραγούδια. Όμως, όταν όλα καθάρισαν, η φωνή του Cooper με το γνωστό απόκοσμο γρέζι ήταν απαράλλαχτη. Είναι πονηρός, βλέπετε, γιατί τα κομμάτια του θέλουν απλά αλητεία και πάθος, δεν χρειάζεται να έχεις φωνητικές χορδές καναρινιού. Συνεπώς, μετά το τέλος της συναυλίας άκουγες γύρω σου «Καλά, πώς γίνεται να μην έχει αλλάξει καθόλου;» αλλά και “Αν έπαιζε residency στο Christmas Theater, θα πήγαινα κάθε εβδομάδα”.
Το θεατρικό κομμάτι της παράστασης φούσκωσε με το “Welcome To My Nightmare”, το “Ballad Of The Dwight Fry” και το “Cold Ethyl”, ενώ μετά τα μπαλόνια και το πάρτυ του “School’s Out”, βγήκε όλο το τρελάδικο μαζί με ένα μεγάλο τέρας Alice-Frankenstein για το “Feed My Frankenstein”, και φυσικά με την κυρία Cooper που έπαιζε την αφέντρα και τη νύφη φάντασμα. Από ό,τι φαίνεται, το κουκλοθέατρο δεν έφυγε ποτέ από τη μόδα —αντίθετα έχει επιστρέψει για εκδίκηση, παρασέρνοντας νέους, γέρους και παιδιά, δηλαδή όλους όσους ήταν στo Terra Vibe Park.
Φίλες και φίλοι αναγνώστες, όταν ένας καλλιτέχνης βγάζει την ενέργεια που έχει ο Alice στη σκηνή μετά από τόσα χρόνια καριέρας, όταν συνεχίζει τα ταχυδακτυλουργικά που τον έκαναν γνωστό και αυτά γοητεύουν ακόμα, τότε τίποτα πια δεν πρόκειται να τον σταματήσει! Δεν του φτάνει απλά να τραγουδάει, θέλει να σε πείσει ότι ο Alice Cooper δεν είναι ένας χάρτινος ήρωας, είναι πραγματικός. Είχε πει χαρακτηριστικά πως «Όταν σταματήσει ο Mick Jagger, έχω άλλα εφτά χρόνια, δεν θα τον αφήσω να με νικήσει!». Και στη θεωρία αλλά και στη πράξη, φαίνεται πως το Alice Cooper show έχει πολλά χρόνια μπροστά του…

Setlist - Alice Cooper
- Lock Me Up
- Welcome To The Show
- No More Mr. Nice Guy
- I'm Eighteen
- Under My Wheels
- Bed Of Nails
- Billion Dollar Babies
- Be My Lover
- Lost In America
- He's Back (The Man Behind the Mask)
- Hey Stoopid
- Welcome to My Nightmare
- Cold Ethyl
- Go To Hell
- Poison
- The Black Widow
- Ballad of Dwight Fry
- Killer / I Love the Dead
- School's Out / Another Brick in the Wall Pt. 2
- Feed My Frankenstein