Ο Δημήτρης Κατσουρίνης παρουσιάζει νέες soul – funk (και όχι μόνο) κυκλοφορίες και κατά περιόδους οδηγείται συνειρμικά, σε κάποιες αγαπημένες ηχογραφήσεις του παρελθόντος…
Σπουδαία περίπτωση η Esperanza Spalding. Γεννημένη πριν από 28 χρόνια στο Portland του Oregon, έχει ήδη καταφέρει να κερδίσει ένα βραβείο Grammy το 2011 (ως καλύτερη νέα καλλιτέχνης), καθώς και να κυκλοφορήσει τέσσερα συνολικά albums, που υπογραμμίζουν το πλούσιο ταλέντο και τη θαυμαστή της διάθεση για συνεχή εξέλιξη.
Με το καινούριο της πόνημα, που τιτλοφορείται “Radio Music Society” (Universal), η γλυκύτατη δημιουργός με το επιβλητικό afro κούρεμα, επιχειρεί ένα αποφασιστικό άνοιγμα στα πιο mainstream ακροατήρια. Χωρίς ωστόσο να προδίδει, τη βαθιά μουσική της παιδεία, τις jazz καταβολές και τον πειραματικό, ελεύθερο χαρακτήρα που έχει ως τώρα, σημαδέψει την πορεία της. Δεν θα γινόταν άλλωστε διαφορετικά. Μιλάμε για μια κοπέλα που τραγουδά, παίζει βιολί και μπάσο (ηλεκτρικό, ακουστικό), ενώ παράλληλα συνθέτει, ενορχηστρώνει, επιμελείται τα της παραγωγής και επιδεικνύει αξιοζήλευτες σπουδές στο jazz και τo κλασσικό ρεπερτόριο.
Αναγνωρίζοντας τη δυναμική του εγχειρήματος, σημαντικότατα ονόματα που καλύπτουν μιαν ευρεία στιλιστική γκάμα, σπεύδουν να συνδράμουν στο “Radio Music Society”. Η ανερχόμενη Gretchen Parlato (πρόσφατα εμφανίστηκε και στην Αθήνα, προσκεκλημένη του Half Note Jazz Club) κάνει δεύτερα φωνητικά, ο θρυλικός τζαζίστας Jack DeJohnette παίζει τύμπανα, ο εκλεκτικός ράπερ Q-Tip βάζει ένα χεράκι στην παραγωγή και… ο κατάλογος είναι μακρύς. Να μην ξεχάσουμε και τις πολυμελείς ορχήστρες πνευστών, αποτελούμενες από φοιτητές ενός τμήματος jazz, με ονομασία “American Music Program” και έδρα το Portland.Κακά τα ψέματα όμως, ο εντυπωσιακός αριθμός καλεσμένων, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να υπηρετεί το πληθωρικό, όσο και φιλόδοξο, ηχητικό όραμα της Esperanza Spalding. Τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου ακολουθούν απρόβλεπτες τροχιές, χωρίς εντούτοις να χάνουν τη συνεκτικότητα και τη δομή τους. Πατώντας πάνω σε μια jazz - soul λογική, κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο, είτε οδηγούν σε πανέμορφα ρεφραίν, είτε σε εύστοχους αυτοσχεδιασμούς. Το single “Black Gold” είναι ένα ευδαιμονικό - προσβάσιμο ντουέτο μεταξύ της Spalding και της Algebra Blessett και αποπνέει τη nu soul – r’n’b αύρα δουλειών της Erykah Badu, ας πούμε. Η προσθήκη του Lionel Loueke παρέχει ένα σύντομο, αλλά λειτουργικό solo jazz κιθάρας. Το εναρκτήριο και πολύ-επίπεδο ερμηνευτικά “Radio Song”, σε πάνω από έξι λεπτά διάρκειας, δίνει το στίγμα του δίσκου. Μακάρι τα τραγούδια που προορίζονταν για το ραδιόφωνο να έμοιαζαν πάντα τόσο συναρπαστικά! Στο “Cinammon Tree” είναι αδύνατον να αποφασίσεις αν η φίλη μας ακούγεται περισσότερο σαν ώριμη jazz diva, ή σαν το θηλυκό αντίστοιχο του μέγιστου Prince. Το “Hold On Me” αποτελεί το πιο στρωτό jazz κομμάτι του δίσκου, με μεγαλεπήβολη, σχεδόν φεστιβαλική, ατμόσφαιρα. Κάλλιστα, θα μπορούσε να το έχει πει κάποια σαν τη Melody Gardot …
Τις δέκα εξαιρετικές original συνθέσεις, πλαισιώνουν δύο διασκευές. Η πρώτη, στο “I Can’t Help It”, τo όμορφο, αισθησιακό mid tempo τραγούδι του Stevie Wonder, που έγινε διάσημο μέσω της βελούδινης φωνής του Michael Jackson (από το απίθανο “Off The Wall” του 1979). Εδώ του επιφυλάσσεται μια πιο jazzy προσέγγιση. Την αίσθηση αυτήν ενισχύει, το πρωταγωνιστικό, τενόρο σαξόφωνο του, επίσης, guest Joe Lovano. Τέλος, το jazz – fusion του “Endangered Species” (Wayne Shorter), εμπλουτίζεται με στίχους, τους οποίους ερμηνεύει η Lalah Hathaway, κόρη του αείμνηστου soulman Donny. Τρομερό μπάσο, «φευγάτη» φωνητική μελωδία.Τo «ραδιοφωνικό» φλερτ δείχνει να αποδίδει μέχρι στιγμής (εμπορικούς) καρπούς. Το album με την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, εκτοξεύθηκε στο επίσημο top 10 του Billboard. Αξιοσημείωτο μεν, αλλά κάτι που αφορά κυρίως την ίδια την καλλιτέχνη και την εταιρεία της. Εμείς ως ακροατές, εμμένουμε… στις ανεξάντλητες ιδέες που απευθύνονται σε καρδιά και μυαλό, στις αλλεπάλληλες, μεθυστικές μελωδίες που στροβιλίζονται περίτεχνα, στις χορταστικές ενορχηστρώσεις που με ζηλευτή ωριμότητα, περιδιαβαίνουν ταυτόχρονα jazz, soul, funk, pop μονοπάτια. Σε όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή, που καθιστούν το “Radio Music Society”, ένα από τα πιο ιδιαίτερα και απολαυστικά ακροάματα των τελευταίων μηνών.
Links:
o http://www.esperanzaspalding.com
o Esperanza Spalding – Black Gold