Αυτή η μπάντα δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Οι War On Drugs από τη Philadelphia, έχουν ένα από τα σημαντικότερα album για το 2014 στην αγορά. Το 'Lost In The Dream' είναι το τρίτο τους στη σειρά και είναι σίγουρα ότι πιο ώριμο μας έχουν χαρίσει. Υποθέτω πως δεν θα ήταν εύκολο για τους ίδιους, να βρεθούν ξανά στο studio, μπροστά σε μία νέα πρόκληση στην ουσία, μετά το εξαιρετικό 'Slave Ambient' του 2011, κι ίσως το ότι πήραν το χρόνο τους για αυτό, να τους έδωσε και την άνεση να αποφασίσουν τη νέα τους πια κατεύθυνση.
Αν με την προηγούμενη της δουλειά, μας παρουσίασαν ένα album γεμάτο καταπληκτικά τραγούδια, με το νέο τους, μας παρουσιάζουν μία πολύ πιο ολοκληρωμένη εικόνα της μπάντας. Η φόρμα τους σε σχέση με τον ήχο των War On Drugs στο 'Lost In The Dream', είναι ένα βήμα παραπέρα από οτιδήποτε έχουν κάνει στο παρελθόν. Τραγούδια όπως τα 'Eyes To The Wind', 'Disappearing', 'Red Eyes', είναι μικρά κομψοτεχνήματα αυθεντικού λυρισμου και πηγαίου ταλέντου που σπανίζουν αληθινά σήμερα. Έχω την αίσθηση πως έχουμε μπροστά μας ήδη, μια σειρά τραγουδιών που σημαδεύουν τη χρονιά που διανύουμε, όχι γιατί είναι πρωτοποριακά,ή έστω πράγματα που δεν έχουμε ξανακούσει, το αντίθετο. Τα πάντα θυμίζουν κάτι πολύ γνώριμο, μέσα από ένα ηχητικό υλικό που σίγουρα έχουμε ακούσει στο παρελθόν, όχι όμως με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό ακριβώς το στοιχείο πιστεύω, είναι που κάνει τελικά και το συγκεκριμένο album να έχει την αξία που έχει.
Η εποχή έχει πολλά διαφορετικά πράγματα να μας δώσει,και τα πάντα παντρεύονται πια με οτιδήποτε σχεδόν,σε ένα ταίριασμα που άλλοτε είναι ελκυστικό και φρέσκο σαν ιδέα και αποτέλεσμα και άλλοτε όχι. Oι War On Drugs έρχονται να μας θυμίσουν την αξία του κλασικού, με τα συστατικά του σήμερα όμως, τόσο στην παραγωγή, όσο και στην γενικότερη σύλληψη, στην τελική εικόνα του album δηλαδή.
Ούτε εύκολο είναι, ούτε λίγο. Το αντίθετο.