Κυκλοφόρησε:
25 Αυγούστου 2014, Warner Bros
Τι θα ακούσεις;
Rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν;
Out Of The Black, Figure It Out, Ten Tonne Skeleton
Βαθμολογία;
9/10
Η μουσική ακούγεται επαρκώς απ’ τα ακουστικά μου πάνω στο γραφείο. Τα ξαναφοράω καθώς το άλμπουμ ξεκινάει να παίζει για πέμπτη ή έκτη φορά· δε θυμάμαι. Το περίμενα αυτό το ντεμπούτο εδώ και ένα χρόνο, όταν είδα τον Matt Helders των Arctic Monkeys να φοράει μπλουζάκι με το όνομά τους στη σκηνή του Glastonbury. Οι Royal Blood είναι ο Mike Kerr στο μπάσο και τη φωνή και ο Ben Thatcher στα ντραμς και ξεπούλησαν τη φθινοπωρινή βρετανική τους περιοδεία σε μερικά λεπτά.
Είναι μόλις δύο και δημιουργούν αυτό τον φοβερό και γεμάτο ήχο χωρίς καμία κιθάρα, αυτό που ακούτε είναι ένα μπάσο στημένο ως κιθάρα, απ’ τις χορδές ως τα πεταλάκια! Αναπόφευκτα ως τέτοιου είδους ντουέτο συγκρίνονται με τους White Stripes και όχι άδικα. Αυτό το ‘Ten Tonne Skeleton’ θα μου θύμιζε το ‘I Cut Like A Buffalo’ ακόμα κι αν δεν είχε το στίχο “Cut loose like an animal / Fired out like a cannon ball”. Αλλά είναι και κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει. Οι ίδιοι ισχυρίζονται πως απ’ τις σημαντικότερες επιρροές τους είναι ο Josh Homme και οι Led Zeppelin, κάτι που γίνεται αντιληπτό απ’ το πρώτο άκουσμα.
Η δουλειά που γίνεται στο μπάσο θα κάνει έναν οπαδό των Muse – της περιόδου μέχρι και το ‘Absolution’ – να τους εκτιμήσει ακόμα παραπάνω, ενώ ο Ben στα ντραμς δεν υστερεί καθόλου και ξεκινάει το δίσκο μ’ ένα υποσχόμενο, σχεδόν απειλητικό και σίγουρα γεμάτο αυτοπεποίθηση θεματάκι στο ‘Out Of The Black’, που είναι και το πρώτο single που κυκλοφόρησε το 2013. Αρχίζουν δυνατά και δε σταματάνε παρά για μερικά δευτερόλεπτα στα περίπου τριάντα δύο λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ. Είναι ένα συγκρότημα με δυνατό σημείο τις συναυλίες, το ξέρουν, και καταφέρνουν να το περάσουν στη στούντιο δουλειά τους, αιχμαλωτίζοντας όλη την ενέργειά τους. Αυτό το τελευταίο μισό λεπτό του ‘Figure It Out’ έχει ένα ξέφρενο ρυθμό, το ‘Little Monster’ είναι ό,τι ακριβώς θέλει κανείς από ένα τέτοιο άλμπουμ και το ριφάκι στο ‘Loose Change’ δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από «αναγνωρισμένα» και πολύπειρα συγκροτήματα (βλέπε άκου Black Keys).
Πρόκειται για ένα πάρα πολύ καλό πρώτο άλμπουμ που δικαιολογεί απόλυτα όλη τη φασαρία που είχε γίνει γύρω απ’ το όνομά τους. Είναι μικροί, είκοσι τέσσερα και είκοσι έξι χρονών, και μπορεί να παίζουν μαζί απ’ την εφηβεία και να είναι αρκετά δεμένοι, αλλά σίγουρα μπορούν να βελτιωθούν και αναμένονται πολλά απ’ αυτούς στο μέλλον. Ειδικά εφόσον το πρώτο τους βήμα είναι μεγάλο, σταθερό και, απ’ ό,τι φαίνεται, επιτυχημένο.
1. Out Of The Black
2. Come On Over
3. Figure It Out
4. You Can Be So Cruel
5. Blood Hands
6. Little Monster
7. Loose Change
8. Careless
9. Ten Tonne Skeleton
10. Better Strangers
25 Αυγούστου 2014, Warner Bros
Τι θα ακούσεις;
Rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν;
Out Of The Black, Figure It Out, Ten Tonne Skeleton
Βαθμολογία;
9/10
Η μουσική ακούγεται επαρκώς απ’ τα ακουστικά μου πάνω στο γραφείο. Τα ξαναφοράω καθώς το άλμπουμ ξεκινάει να παίζει για πέμπτη ή έκτη φορά· δε θυμάμαι. Το περίμενα αυτό το ντεμπούτο εδώ και ένα χρόνο, όταν είδα τον Matt Helders των Arctic Monkeys να φοράει μπλουζάκι με το όνομά τους στη σκηνή του Glastonbury. Οι Royal Blood είναι ο Mike Kerr στο μπάσο και τη φωνή και ο Ben Thatcher στα ντραμς και ξεπούλησαν τη φθινοπωρινή βρετανική τους περιοδεία σε μερικά λεπτά.
Είναι μόλις δύο και δημιουργούν αυτό τον φοβερό και γεμάτο ήχο χωρίς καμία κιθάρα, αυτό που ακούτε είναι ένα μπάσο στημένο ως κιθάρα, απ’ τις χορδές ως τα πεταλάκια! Αναπόφευκτα ως τέτοιου είδους ντουέτο συγκρίνονται με τους White Stripes και όχι άδικα. Αυτό το ‘Ten Tonne Skeleton’ θα μου θύμιζε το ‘I Cut Like A Buffalo’ ακόμα κι αν δεν είχε το στίχο “Cut loose like an animal / Fired out like a cannon ball”. Αλλά είναι και κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει. Οι ίδιοι ισχυρίζονται πως απ’ τις σημαντικότερες επιρροές τους είναι ο Josh Homme και οι Led Zeppelin, κάτι που γίνεται αντιληπτό απ’ το πρώτο άκουσμα.Η δουλειά που γίνεται στο μπάσο θα κάνει έναν οπαδό των Muse – της περιόδου μέχρι και το ‘Absolution’ – να τους εκτιμήσει ακόμα παραπάνω, ενώ ο Ben στα ντραμς δεν υστερεί καθόλου και ξεκινάει το δίσκο μ’ ένα υποσχόμενο, σχεδόν απειλητικό και σίγουρα γεμάτο αυτοπεποίθηση θεματάκι στο ‘Out Of The Black’, που είναι και το πρώτο single που κυκλοφόρησε το 2013. Αρχίζουν δυνατά και δε σταματάνε παρά για μερικά δευτερόλεπτα στα περίπου τριάντα δύο λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ. Είναι ένα συγκρότημα με δυνατό σημείο τις συναυλίες, το ξέρουν, και καταφέρνουν να το περάσουν στη στούντιο δουλειά τους, αιχμαλωτίζοντας όλη την ενέργειά τους. Αυτό το τελευταίο μισό λεπτό του ‘Figure It Out’ έχει ένα ξέφρενο ρυθμό, το ‘Little Monster’ είναι ό,τι ακριβώς θέλει κανείς από ένα τέτοιο άλμπουμ και το ριφάκι στο ‘Loose Change’ δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από «αναγνωρισμένα» και πολύπειρα συγκροτήματα (
Πρόκειται για ένα πάρα πολύ καλό πρώτο άλμπουμ που δικαιολογεί απόλυτα όλη τη φασαρία που είχε γίνει γύρω απ’ το όνομά τους. Είναι μικροί, είκοσι τέσσερα και είκοσι έξι χρονών, και μπορεί να παίζουν μαζί απ’ την εφηβεία και να είναι αρκετά δεμένοι, αλλά σίγουρα μπορούν να βελτιωθούν και αναμένονται πολλά απ’ αυτούς στο μέλλον. Ειδικά εφόσον το πρώτο τους βήμα είναι μεγάλο, σταθερό και, απ’ ό,τι φαίνεται, επιτυχημένο.
1. Out Of The Black
2. Come On Over
3. Figure It Out
4. You Can Be So Cruel
5. Blood Hands
6. Little Monster
7. Loose Change
8. Careless
9. Ten Tonne Skeleton
10. Better Strangers