Οκτώβριος 2015
Η Joanna Newsom μπορεί να μη κυκλοφορεί άλμπουμ αρκετά συχνά, αλλά έχει καταφέρει με τις μέχρι τώρα δουλειές τις να κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών. Εγκωμιάζεται για τις εξεζητημένες και δαιδαλώδεις συνθέσεις τις και για τους σχετικά μακροσκελείς στίχους της, ή απλά εμπνέει άλλους μουσικούς να ονομάσουν το συγκρότημά τους παραφράζοντας το επίθετό της. Το ‘Divers’ είναι κατά πολύ μικρότερο από τον προκάτοχό του ‘Have One On Me’, που ξεπερνούσε τις δύο ώρες ως τριπλό άλμπουμ, και παρά την όμοια προσέγγιση σε μουσική και στιχουργία ακούγεται αρκετά ευχάριστα.
Στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ η φωνή της θυμίζει τις δουλειές της Kate Bush στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά σε μερικά διάσπαρτα σημεία αφήνει για λίγο την ψηλή φωνή. Τα περισσότερα τραγούδια βασίζονται στην άρπα της και στο πιάνο, αλλά υπάρχουν λεπτομέρειες από φυσαρμόνικα, κιθάρα, ακόμα και ήχοι πουλιών, όπως στο ‘Time, As A Symptom’ στο κλείσιμο, με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας να συμβάλλει στο να είναι ένα απ’ τα καλύτερα του δίσκου. Έχει δηλώσει πως πέρασε πάνω από ένα χρόνο τροποποιώντας τις συνθέσεις, που ομολογουμένως ακούγονται καλοδουλεμένες. Στιχάκια και φράσεις μπορούν να παρατεθούν πολλά, αλλά θα αρκεστώ στο να προτείνω να προσέξετε το ‘Waltz Of The 101st Lightborne’ ένα εξαιρετικό τραγούδι με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας που ξεχωρίζει στη μέση του άλμπουμ. Το ‘Divers’ είναι ένα σχετικά ελαφρύ άλμπουμ με βάση το παρελθόν της Newsom, αλλά όσο όμορφα κυλάνε οι μουσικές και η φωνή της στη μία ώρα που διαρκεί, τόσο πιθανό είναι να κουραστεί κανείς στην προσπάθεια να το παρακολουθήσει.
Η Joanna Newsom μπορεί να μη κυκλοφορεί άλμπουμ αρκετά συχνά, αλλά έχει καταφέρει με τις μέχρι τώρα δουλειές τις να κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών. Εγκωμιάζεται για τις εξεζητημένες και δαιδαλώδεις συνθέσεις τις και για τους σχετικά μακροσκελείς στίχους της, ή απλά εμπνέει άλλους μουσικούς να ονομάσουν το συγκρότημά τους παραφράζοντας το επίθετό της. Το ‘Divers’ είναι κατά πολύ μικρότερο από τον προκάτοχό του ‘Have One On Me’, που ξεπερνούσε τις δύο ώρες ως τριπλό άλμπουμ, και παρά την όμοια προσέγγιση σε μουσική και στιχουργία ακούγεται αρκετά ευχάριστα.
Στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ η φωνή της θυμίζει τις δουλειές της Kate Bush στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά σε μερικά διάσπαρτα σημεία αφήνει για λίγο την ψηλή φωνή. Τα περισσότερα τραγούδια βασίζονται στην άρπα της και στο πιάνο, αλλά υπάρχουν λεπτομέρειες από φυσαρμόνικα, κιθάρα, ακόμα και ήχοι πουλιών, όπως στο ‘Time, As A Symptom’ στο κλείσιμο, με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας να συμβάλλει στο να είναι ένα απ’ τα καλύτερα του δίσκου. Έχει δηλώσει πως πέρασε πάνω από ένα χρόνο τροποποιώντας τις συνθέσεις, που ομολογουμένως ακούγονται καλοδουλεμένες. Στιχάκια και φράσεις μπορούν να παρατεθούν πολλά, αλλά θα αρκεστώ στο να προτείνω να προσέξετε το ‘Waltz Of The 101st Lightborne’ ένα εξαιρετικό τραγούδι με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας που ξεχωρίζει στη μέση του άλμπουμ. Το ‘Divers’ είναι ένα σχετικά ελαφρύ άλμπουμ με βάση το παρελθόν της Newsom, αλλά όσο όμορφα κυλάνε οι μουσικές και η φωνή της στη μία ώρα που διαρκεί, τόσο πιθανό είναι να κουραστεί κανείς στην προσπάθεια να το παρακολουθήσει.
Σχετικό θέμα