Τι θα ακούσεις:
indie rock, indie pop, dance
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Gameshow, Bad Decisions, Are We Ready? (Wreck)
Βαθμολογία:
6/10
Στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας έκαναν την εμφάνισή τους με το παρθενικό τους album “Tourist History” να αποσπά βραβεία και οι ίδιοι να έχουν προταθεί για καλύτερη βρετανική μπάντα. Το 2012 έρχεται ο δεύτερος δίσκος τους με τον τίτλο “Beacon” ο οποίος περιλαμβάνει τραγούδια που έγιναν ραδιοφωνικές επιτυχίες ανεβάζοντας ταυτόχρονα ακόμα περισσότερο τις μετοχές του συγκροτήματος. Οι Two Door Cinema Club επιστρέφουν φέτος με το τρίτο τους album και οι απανταχού indie μουσικόφιλοι έχουν κάθε λόγο να χαίρονται με την επιστροφή των Ιρλανδών.
Ο δίσκος ονομάζεται “Gameshow” και κυμαίνεται στα πλέον γνώριμα μονοπάτια που ακολουθεί το γκρουπ από την νότια Ιρλανδία. Βασικός άξονας είναι η indie pop rock με συμπαθητικά riffs. Στην εξίσωση προστίθενται και τα πολλά synths με τα οποία οι Two Door Cinema Club προσδίδουν στην μουσική τους μια φρεσκάδα που κάνει απολαυστική την ακρόαση των 10 τραγουδιών του δίσκου. Οι αναφορές τους σε προηγούμενα χρόνια φτάνουν μέχρι τις αρχές του 2000 με την πρόθεση να επηρεάζονται από πρόσφατες μουσικές να είναι ξεκάθαρη. Οι κιθάρες σε κάποια σημεία μπορεί να θυμίζουν τα 80’s, αλλά αυτό δεν είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Όπως, επίσης, η χορευτική διάθεση δεν μπορεί να κρυφτεί ακούγοντας το “Are We Ready? (Wreck)” και το “Βad Decisions”. Και αυτό ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι Ιρλανδοί. Μια indie pop rock με dance στοιχεία που δεν θα απογοητεύσει ούτε τους rockers αλλά ούτε και τους popers. Εν μέρει το καταφέρνουν αυτό σε κάποιο βαθμό και πιστεύω πως αρκεί.
Με το “Gameshow” οι Two Door Cinema Club ανοίγουν τους ορίζοντες. Αυτό, βέβαια, δεν είναι πάντοτε καλό. Και αυτό, διότι το συγκρότημα ξεκίνησε ως ένα indie γκρουπ και τώρα προσθέτει στοιχεία που αναφέρονται στον Prince. Ωστόσο, υπάρχει ενέργεια, υπάρχει φρεσκάδα, υπάρχει ζωντάνια. Προσωπικά, θα μείνω στους δύο προηγούμενους δίσκους, εκεί όπου ακούγονταν λιγότερο χορευτικοί στην ηχογράφηση αλλά ακούγοντάς τους ζωντανά σε έκαναν να χορέψεις. Στο πέρασμά του το “Gameshow” δεν αφήνει τίποτα και οι Two Door Cinema Club απλώς θα είναι μια μπάντα που θα την θυμάμαι για κάποια όμορφα τραγούδια που έβγαλε στις αρχές της καριέρας της.
indie rock, indie pop, dance
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Gameshow, Bad Decisions, Are We Ready? (Wreck)
Βαθμολογία:
6/10
Στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας έκαναν την εμφάνισή τους με το παρθενικό τους album “Tourist History” να αποσπά βραβεία και οι ίδιοι να έχουν προταθεί για καλύτερη βρετανική μπάντα. Το 2012 έρχεται ο δεύτερος δίσκος τους με τον τίτλο “Beacon” ο οποίος περιλαμβάνει τραγούδια που έγιναν ραδιοφωνικές επιτυχίες ανεβάζοντας ταυτόχρονα ακόμα περισσότερο τις μετοχές του συγκροτήματος. Οι Two Door Cinema Club επιστρέφουν φέτος με το τρίτο τους album και οι απανταχού indie μουσικόφιλοι έχουν κάθε λόγο να χαίρονται με την επιστροφή των Ιρλανδών.
Ο δίσκος ονομάζεται “Gameshow” και κυμαίνεται στα πλέον γνώριμα μονοπάτια που ακολουθεί το γκρουπ από την νότια Ιρλανδία. Βασικός άξονας είναι η indie pop rock με συμπαθητικά riffs. Στην εξίσωση προστίθενται και τα πολλά synths με τα οποία οι Two Door Cinema Club προσδίδουν στην μουσική τους μια φρεσκάδα που κάνει απολαυστική την ακρόαση των 10 τραγουδιών του δίσκου. Οι αναφορές τους σε προηγούμενα χρόνια φτάνουν μέχρι τις αρχές του 2000 με την πρόθεση να επηρεάζονται από πρόσφατες μουσικές να είναι ξεκάθαρη. Οι κιθάρες σε κάποια σημεία μπορεί να θυμίζουν τα 80’s, αλλά αυτό δεν είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Όπως, επίσης, η χορευτική διάθεση δεν μπορεί να κρυφτεί ακούγοντας το “Are We Ready? (Wreck)” και το “Βad Decisions”. Και αυτό ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι Ιρλανδοί. Μια indie pop rock με dance στοιχεία που δεν θα απογοητεύσει ούτε τους rockers αλλά ούτε και τους popers. Εν μέρει το καταφέρνουν αυτό σε κάποιο βαθμό και πιστεύω πως αρκεί.
Με το “Gameshow” οι Two Door Cinema Club ανοίγουν τους ορίζοντες. Αυτό, βέβαια, δεν είναι πάντοτε καλό. Και αυτό, διότι το συγκρότημα ξεκίνησε ως ένα indie γκρουπ και τώρα προσθέτει στοιχεία που αναφέρονται στον Prince. Ωστόσο, υπάρχει ενέργεια, υπάρχει φρεσκάδα, υπάρχει ζωντάνια. Προσωπικά, θα μείνω στους δύο προηγούμενους δίσκους, εκεί όπου ακούγονταν λιγότερο χορευτικοί στην ηχογράφηση αλλά ακούγοντάς τους ζωντανά σε έκαναν να χορέψεις. Στο πέρασμά του το “Gameshow” δεν αφήνει τίποτα και οι Two Door Cinema Club απλώς θα είναι μια μπάντα που θα την θυμάμαι για κάποια όμορφα τραγούδια που έβγαλε στις αρχές της καριέρας της.
Σχετικό θέμα