psilloistahyra

Gimme 10: Οι Ψύλλοι Στ' Άχυρα γράφουν για αγαπημένους δίσκους και ταινίες

...με αφορμή τη χθεσινή κυκλοφορία του πρώτου τους single, "Απρόσκλητος".
Διαβάστηκε φορες
Το συγκρότημα Ψύλλοι Στ' Άχυρα σχηματίστηκε το 2015 και το αποτελούν οι Νίκος Βρύζας (κιθάρα, φωνητικά), Ηρακλής Δαΐτσης (φωνή, κιθάρα), Σάκης Δρακούλης (τύμπανα), Χάρης Κατόπης (μπάσο, φωνητικά) και Άρτεμις Παρλαμπά (κιθάρα, φωνητικά).

Παρά το σύντομο διάστημα δραστηριότητάς τους, έχουν κάνει πολλές εμφανίσεις, σε διάφορα φεστιβάλ και συναυλιακούς χώρους, παρουσιάζοντας την επηρεασμένη από τα '90s άποψή τους περί ροκ.

Χθες κυκλοφόρησε από την Puzzlemuzik το πρώτο τους σινγκλ, με τον τίτλο «Απρόσκλητος», με b-side ένα remix του «Πνεύμα Ψέμα». Το πρώτο τους άλμπουμ θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο σε παραγωγή Χρήστου Αλεξόπουλου.

Με αυτή την αφορμή, τα μέλη του γκρουπ σχολιάζουν παρακάτω αγαπημένα τους άλμπουμ και ταινίες.

Σάκης

Ταινία: Τhe Hunt - Thomas Vinterberg (2012)
Αποτυπώνουν τον φόβο για τις κοινωνίες ανθρώπων που τόσο εύκολα μεταμορφώνονται σε ζώα γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το διαφορετικό ή επηρεάζονται από τη γνώμη της μάζας, χωρίς να σκέφτονται, στιγματίζοντας κάποιον για πάντα, ανεξάρτητα του νόμου δικαίου αλλά με τον νόμο της ζούγκλας. Μην γίνεστε σκάρτοι, προσπαθήστε να αναπτύξετε αυτό το πνεύμα ψέμα.

Δίσκος: Deadwing - Porcupine Tree (2005)
Εκφράζονται διάφορα προβλήματα των κοινωνιών της πόλης με την ωραιοπάθεια, τον υπνωτισμό του νου μέσα στο χάος της πόλης και την εξαφάνιση συναισθημάτων εξαιτίας της ραγδαίας εξέλιξης. Όλα αυτά με κορυφαίες επιλογές μουσικών, riffs, ρυθμών και εφέ ήχων.

Άρτεμις

Ταινία: Ο Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών - Peter Weir (1989)
Ο νέος καθηγητής αγγλικών στην Ακαδημία Γουέλτον προσπαθεί μέσω της ποίησης να σπάσει τον συντηρητισμό των μαθητών του και να τους αφυπνίσει να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Το ρητό "carpe diem" (=άδραξε τη μέρα) διαχέεται σε όλη την ταινία και σε κινητοποιεί να ακολουθήσεις τον δρόμο σου, τις επιθυμίες, τις αξίες σου, αφιερώνοντας κάθε στιγμή στον εαυτό σου, μακριά από συντηρητισμούς και στεγανά. 

Δίσκος: III Sides To Every Story - Extreme (1992)
Το πρώτο μέρος του άλμπουμ απαρτίζεται από hard rock κομμάτια που εμπεριέχουν στοιχεία funk-metal και έχει άκρως πολιτικά θέματα. Το δεύτερο μέρος είναι κάπως πιο ρομαντικό και συνεσταλμένο, χωρίς ηλεκτρικές κιθάρες. Το τρίτο αποτελείται από ένα τριμερές έργο, άκρως progressive, σε πολύπλοκη σύνθεση, όπου συμμετέχει και ορχήστρα. Οι τρεις πλευρές σε κάθε ιστορία συνδυάζουν περίτεχνα το hard rock με το funk-metal και το progressive rock, τον αμιγώς rock σχηματισμό με την ύπαρξη ορχήστρας. Όπως συμβαίνει σε αυτό το άλμπουμ, με τον ίδιο τρόπο η ανθρώπινη υπόσταση αποτελείται από διαφορετικά, ίσως αντίθετα, στοιχεία και ο άνθρωπος επιζητεί να τα βγάλει προς τα έξω.

Νίκος

Ταινία: Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα – Νίκος Νικολαΐδης (1979)
Γιατί αγαπούμε τα κουρέλια του Τζέιμς Τζόυς, τους αλκοολικούς, τους μαστούρηδες και τους φευγάτους γενικά, αυτούς που πέθαναν γελοία κι αυτή την υπέροχη γυναίκα που έτρεχε πάντα μακριά μας και που ποτέ δεν έρχεται. Μια γλυκιά και σκληρή συμμορία, γαλουχημένη στο ροκεντρολ παρεάκι του Μπιλ Χάλει, του Φατς Ντόμινο και της Ρίτα Χέιγουορθ, που κινείται πιο αργά απ’ ό,τι ο χρόνος περνάει. 

Δίσκος: Έγινε η Απώλεια Συνήθειά μας – Διάφανα Κρίνα (1996)
Όχι απαραίτητα ο καλύτερος ή ο πιο ώριμος δίσκος τους, όμως, αντιμετωπίζοντας τη σχέση με τη μουσική βιωματικά, ήταν ο δίσκος που βρήκε το έδαφος να χαραχτεί και να στρωθεί ο δρόμος για όσα ακολούθησαν. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς ο νεανικός δίσκος των Κρίνων είναι ταυτόχρονα και τόσο νοσταλγικός.

Ηρακλής

Ταινία: Dead man - Jim Jarmusch (1995)
-Ποιο είναι το όνομα σου; 
-Το όνομα μου είναι κανένας. 
-Συγνώμη; 
-Το όνομα μου είναι Εξάιμπατσάι. Αυτός που μιλάει δυνατά δεν λέει τίποτα. 
-Αυτός που μιλάει… Νόμιζα πως είπες ότι σε λένε Κανένας. 
-Προτιμώ να με λένε Κανένας. 

Το ποιητικότερο αποτύπωμα με τους ψιθύρους του Neil Young...

Δίσκος: Catch My Shoe -The Ex (2010)
Η γλυκιά ασυνέπειά τους στο καθεστωτικό πανκ. 
Οι ατέλειωτες εκρήξεις οργής και ηδονής.
Ο ήχος μιας αδιάκοπης πάλης... 

Χάρης
Δίσκος: Raw Power- The Stooges (1973)

Δίσκος και μουσική που γέννησε, επηρέασε και επηρεάζει μέχρι και σήμερα μουσικά ρεύματα, δίνοντας ταυτόχρονα αϕορμές για δημιουργία μιας μπάντας. Αναγνωρίζοντας δε τη ϕιγούρα του Iggy Pop ως έναν εκ των μεγαλύτερων frontmen στην ιστορία της ροκ, το rawpower σε συνοδεύει σε πολλές καλές και κακές στιγμές, χωρίς ϕλυαρίες όπως και ο ίδιος ο δίσκος.

Όλοι/ες:

Τανία: Ας Περιμένουν Οι Γυναίκες - Σταύρος Τσιώλης (1998)
Η rock 'n' roll Οδύσσεια της Βόλβης.

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα