Εδώ και αρκετούς μήνες, ο Nick Cave έχει δημιουργήσει μια νέα ιστοσελίδα, στην οποία απαντάει σε ερωτήσεις των fans του για διάφορα θέματα. Σ' αυτήν ο Νικόλας βγάζει τα εσώψυχα του και μας δίνει πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον ίδιο, τη μουσική του, τους Bad Seeds κ.α.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε 2 ερωτήσεις, οι οποίες έκαναν τον Nick Cave να αποκαλύψει το τέλος της σχέσης του με την PJ Harvey, πριν την κυκλοφορία ενός εκ των κορυφαίων δίσκων του Αυστραλού, του "The Boatman's Call" (1987).
Οι ερωτήσεις:
Γιατί χωρίσατε από τη σχέση σας με την PJ Harvey στη δεκαετία του '90; Λατρεύω τη μουσική της. Νομίζω ότι είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος και γράφει λαμπρά τραγούδια.
ΡΑΜΟΝ, ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ, ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Είχα μια δύσκολη περίοδο, η μουσική σου ήταν σημαντική παρέα κι ο φίλος μου ήταν fan μέχρι το The Boatman's Call. Αυτό το album μίλησε πραγματικά σε μένα. Μπορείς να το εξηγήσεις;
ΤΑΝΙΑ, ΤΟΡΟΝΤΟ, ΚΑΝΑΔΑ
Ένα απόσπασμα της απάντησης του Nick Cave:
Αγαπητοί Ραμόν και Τάνια,
Η αλήθεια του θέματος είναι ότι δεν χώρισα την PJ Harvey, αλλά αυτή με εγκατέλειψε. Καθόμουν στο πάτωμα του διαμερίσματός μου στο Notting Hill, ο ήλιος περνούσε μέσα από το παράθυρο (ίσως), αισθανόμουν μια χαρά, με μια ταλαντούχα και όμορφη νεαρή τραγουδίστρια για κοπέλα, όταν το τηλέφωνο χτυπάει. Το σηκώνω και είναι η Polly.
- Γεια σου, λέω
- Θέλω να χωρίσουμε
- Γιατί ;! ρωτάω.
- Έχει απλά τελειώσει, λέει.
Ήμουν τόσο έκπληκτος που σχεδόν έριξα τη σύριγγα μου.
Υποψιάστηκα ότι τα φάρμακα ίσως ήταν ένα πρόβλημα μεταξύ μας, αλλά υπήρχαν και άλλα πράγματα. Έκανα ακόμα κάποια εργασία για να κατανοήσω την έννοια της μονογαμίας και η Polly είχε τα δικά της θέματα, υποψιάζομαι, αλλά νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας κατέληξε στο γεγονός ότι ήμασταν τόσο έντονα δημιουργικοί ανθρώποι, κάθε ένας από τους οποίους είναι τόσο απορροφημένος ώστε ποτέ να μπορεί να μείνει στον ίδιο χώρο, σε μια σχέση. Ήμασταν σαν δύο χαμένες τσάντες, σε ένα καρουσέλ που δεν πήγαινε πουθενά.
Το γράψιμο τραγουδιών με έίχε απορροφήσει τελείως εκείνη την εποχή. Δεν ήταν αυτό που έκανα, αλλά αυτό που ήμουν. Ήταν η ίδια η ουσία μου. Η αφοσίωση της Polly στο δικό της έργο ήταν μάλλον τόσο ναρκισσιστική και εγωιστική, όσο κι η δική μου, παρόλο που ήμουν τόσο βαθιά στα δικά μου σκατά που δεν μπορώ πραγματικά να το σχολιάσω με βεβαιότητα. Θυμάμαι τον καιρό μας μαζί με μεγάλη αγάπη. Ήταν ευτυχισμένες μέρες. Βέβαια, το τηλεφώνημα της με πόνεσε, αλλά δεν το έβαλα κάτω και προχώρησα στην ολοκλήρωση του "The Boatman's Call".
Το "The Boatman's Call" με θεράπευσε από την Polly Harvey. Άλλαξε επίσης τον τρόπο που έγραφα μουσική. Ο δίσκος ήταν μια καλλιτεχνική ρήξη από μόνη της κι έτσι χρωστάω μεγάλο χρέος (στην PJ)...