Η επιστροφή των όρθιων συναυλιών είναι πια γεγονός. Τον τελευταίο μήνα επιτέλους είμαστε σε θέση να απολαμβάνουμε συναυλίες σχεδόν όπως παλιά. Όπως ήταν αναμενόμενο, κοινό και καλλιτέχνες έχουν την ίδια δίψα να επιστρέψουν στους συναυλιακούς χώρους, ώστε η ζωντανή μουσική να επανέλθει όπως τη θυμόμαστε. Έτσι, παλιοί και καινούργιοι φίλοι βρέθηκαν στην κάθοδο των Bullets στο Κύτταρο, για ένα rock 'n' roll set που ξεπέρασε τις τρεις ώρες και μας θύμισε τι χάναμε τόσο καιρό: χορό, σπρώξιμο, τραγούδι και φάλτσες rock φωνές φίλων και γνωστών στα χορωδιακά ρεφρέν.
Οι Αqua Barons από την Κόρινθο άνοιξαν τη βραδιά στο Κύτταρο με instrumental surf rock. Ξεκινήσαμε με τον αέρα του Dick Dale και των Shadows με μπόλικο reverb και διάθεση για αφιερώσεις σε γνώριμες φιγούρες που βρίσκονταν στο χώρο. Το κοινό ήξερε τι συμβαίνει και ενσωματώθηκε από την αρχή, με ιαχές και φωνές που πάντα βοηθούν στη δημιουργία μιας οικογενειακής ατμόσφαιρας. Οι Barons έπαιξαν πολλά τραγούδια από τον τελευταίο τους δίσκο "Extreme Guitar Conditions" που συνεχίζει την παράδοση της Νότιας Καλιφόρνιας από τα τέλη των '50s. Η τετραμελής μπάντα κάνει και γυρίσματα που ξεφεύγουν από το καθαρό surf rock, έχοντας πάντα τη δικιά της ηχητική ταυτότητα.
Αφού οι Aqua Barons έκαναν την αρχή, οι Bullets συνέχισαν κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα: ξέσπασαν στη σκηνή με ένα ιδιαίτερα εκτενές και εορταστικό setlist, ειδικά για τα δεδομένα του rock 'n' roll και του rockabilly, που οι μπάντες συνήθως δεν ξεπερνούν τη μία ώρα και είκοσι λεπτά στα set. O Shockin Steve, ο Χάρης Γκράνης, ο Βασίλης Καρκαβίτσας και ο Κώστας Χαλκιάς (BulletCost) ξεδίπλωσαν τις βασικές αρχές του rock 'n' roll σε ένα πάρτυ που εκκρεμούσε αρκετό καιρό τώρα.
Οι πρώτες νότες του "Little Sister" και του "My Baby's Gone" ήταν αρκετές για να αρχίσει το κοινό να χορεύει. Η συμμετοχή έγινε πιο έντονη στο "My Bonnie" και το "You Are My Sunshine" και μετά από το καινούργιο "Rockabilly Is You" μάς πήγαν πίσω στον Chuck Berry ("Sweet Little Sixteen") ενώ οι διασκευές έφτασαν μέχρι και τον Bryan Adams και το "You Belong To Me". O Bruce Sprinsteen ("I'm On Fire"), ο Gene Vincent ("I'm Going Home") και ο John Fogerty ("Rock 'n' Roll Girls") ήταν εκεί, ενώ η μπάντα πέταγε εμβόλιμα instrumentals όπως το "Blue Lagoon".
Η βραδιά έμοιαζε να μη τελειώνει όταν το κοινό του Κυττάρου ανέλαβε να τραγουδήσει το"Hey Baby" του Bruce Channel. Το συγκρότημα βέβαια συνέχιζε με την ίδια ροή, εναλλάσσοντας παλιά και καινούργια τραγούδια με την ίδια ένταση. Ακόμα και η επιλογή των Bullets να παίξουν και κάποια λιγότερο προβαρισμένα κομμάτια υπογράμμιζε την αυθεντικότητα και το πόσο παρεΐστικη ήταν η συναυλία.
Δε γινόταν να μη κουνηθείς στο "Love You Just A Little Too Much", δεν μπορούσες να μην ενθουσιαστείς με το "Baby Baby Bala Bala" και να μη χαμογελάσεις με το "Ramblin' Gal". Ο Shocking Steve είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξη όσο αφορά το rock 'n' roll και τους Bullets πως «σαν μπάντα δεν πάψαμε ποτέ να αισθανόμαστε παιδιά και να ενθουσιαζόμαστε με μικρά απλά πράγματα». Αυτό ακριβώς μας μετέφεραν στο Κύτταρο τη Παρασκευή: ενθουσιασμό για το rock 'n' roll, τα απλά vintage riffs και την ενέργεια που κάνει κύκλο ανάμεσα στημ μπάντα και το κοινό. Ήταν ξεκάθαρο πως οι Bullets είχαν ανάγκη αυτό το ξέσπασμα όσο και εμείς. Τους ευχαριστούμε λοιπόν για αυτή την εμφάνισή τους και τους περιμένουμε ξανά στην Αθήνα το συντομότερο.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Ξενοφώντα Καράμπαλη και στο MixGrill.gr