Ο Δημήτρης Κατσουρίνης παρουσιάζει νέες soul – funk (και όχι μόνο) κυκλοφορίες και κατά περιόδους οδηγείται συνειρμικά, σε κάποιες αγαπημένες ηχογραφήσεις του παρελθόντος…
Εδώ και μήνες, πολλοί insiders της Βρετανικής μουσικής βιομηχανίας χρησιμοποιούν λόγια θαυμασμού, για να αναφερθούν στην περίπτωση ενός νεαρού και πολλά υποσχόμενου singer – songwriter. Το γεγονός αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, αν αναλογιστεί κανείς, ότι ο ίδιος δεν μας έχει χαρίσει ακόμα καν, την πρώτη του μεγάλης διάρκειας δισκογραφική πρόταση.
Σύμφωνοι. Η παραπάνω παράγραφος θα μπορούσε να είναι αποτρεπτική για τη συνέχεια, με δεδομένη την πεζότητα και, εν τέλει, κυνικότητα, με την οποία «σχεδιάζονται» ή «προγραμματίζονται» σήμερα, τα mainstream είδωλα του αύριο. Ωστόσο, η περίπτωση του 23χρονου Michael Kiwanuka αποτελεί, μια εντελώς διαφορετική υπόθεση.
Με καταγωγή από την Ουγκάντα, αλλά γεννημένος στο Λονδίνο, ο μικρός Michael φανέρωσε από νωρίς την αγάπη του για τη μουσική. Όπως δηλώνει άλλωστε, στα 14 αγόρασε για πρώτη φορά ένα τεύχος του Mojo, του εξαιρετικού αυτού εντύπου και καλλιέργησε σταδιακά μια στενή σχέση ως ακροατής, με καλλιτέχνες όπως είναι ο Bob Dylan, ο Van Morrison, η Nina Simone και ο Otis Redding. Στην πορεία βρέθηκε στο κολλέγιο σπουδάζοντας jazz κιθάρα, γρήγορα όμως συνειδητοποίησε ότι αυτό που πάνω από όλα τον γοήτευε, ήταν το τραγούδι. Όχι μόνο ως ερμηνεία, αλλά και ως διαδικασία σύνθεσης, ως προσωπική έκφραση της ψυχής και βεβαίως, ως η αμεσότερη δυνατή φόρμα, για να έρθει σε επαφή με το εν δυνάμει ακροατήριο του.
Κρατώντας ανά χείρας την ακουστική κιθάρα και με όπλα μια βραχνή, ακατέργαστη φωνή και μιαν αξιοζήλευτη ικανότητα να γράφει στίχους και μελωδίες, που εισχωρούν βαθιά μέσα στην ψυχή, ο Michael Kiwanuka άρχισε να διαμορφώνει την τέχνη του. Κρίνοντας από αυτά που έχουμε ακούσει ως τώρα, θα πρέπει να νιώθουμε τυχεροί, που το πηγαίο, ωμό ταλέντο του, έγινε γρήγορα αντιληπτό και έτσι χωρίς χρονοτριβές, υπέγραψε συμβόλαιο με την ετικέτα Communion (την «τρέχουν» μέλη των πολύ επιτυχημένων Mumford And Sons). Πριν περάσει πολύς καιρός, εμφανίστηκε στη σκηνή, «ανοίγοντας» τις συναυλίες του πιο καυτού ονόματος της εποχής. Της Adele…
Το παρθενικό του ep με τίτλο “Tell Me a Tale”, είναι αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις. Η χειροπιαστή μορφή (βινύλιο, cd δεν υπήρξε), της ορισμένων αντιτύπων έκδοσης, έχει κιόλας εξαντληθεί… καταλαβαίνετε το μέγεθος του hype που ήδη περιβάλλει το νεαρό καλλιτέχνη. Τα τρία κομμάτια του ep πάντως, βρίσκονται διαθέσιμα για download στο i-tunes. Ηχογραφήθηκαν στην εξοχή, συγκεκριμένα στο περίφημο Isle of Wight, όπου και στεγάζεται το studio του Paul Butler, των Bees (για όσους θυμούνται το απολαυστικό, έξω καρδιά, “Chicken Payback”). Σε 14 μόλις λεπτά συνολικής διάρκειας, το “Tell Me a Tale”, καταφέρνει να μας κόψει την ανάσα, με την αύρα μιας μαγικής, ακουστικής folk soul, να διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Η αγάπη του δημιουργού, για τον Bill Withers δεν κρύβεται, ενώ κάποιοι ήδη μιλούν για τον νέο Terry Callier. Υπερβολές; Το μέλλον θα δείξει...
Από εκεί και πέρα…Tο φερώνυμο με το ep τραγούδι, έχει άρωμα τελών της δεκαετίας του ’60 και αρχών αυτής του ’70. Εκεί που ο Richie Havens συναντά τον Nick Drake του Bryter Layter. Μια απίθανη, πολύ-επίπεδη μελωδία που απογειώνεται μέσω ενός ενορχηστρωτικού οργασμού, στον οποίον οδηγεί η εύστοχη σύμπραξη πλήθους πνευστών και εγχόρδων. Το “I Need Your Company” έρχεται ακολούθως, προτείνοντας μια πιο στρωτή soul, συγγενέστερη αυτής του Marvin Gaye, ας πούμε. Το “Worry Walks Beside Me” είναι σκοτεινό, εσωστρεφές και ανασφαλές. Δεν αναδεικνύει μιαν αψεγάδιαστη φωνή, αλλά μια βιωματική γεμάτη συναίσθημα ερμηνεία.
Μέσα στο Σεπτέμβριο, κυκλοφορεί και το “I’m Getting Ready”, το καινούριο extended play του Michael, με τρία τραγούδια και αυτό. Ο προπομπός, το link του οποίου υπάρχει στο τέλος της σελίδας, μολονότι πιο λιτός ηχητικά, συνεχίζει από εκεί που σταματά το “Tell Me a Tale”. Μια ακόμη απόδειξη ότι αξίζει να ποντάρουμε στον τύπο αυτό, για μερικές από τις πιο ιδιαίτερες ακροάσεις της περιόδου που έρχεται.
Πληροφορίες
http://www.michaelkiwanuka.com
Links:
o Michael Kiwanuka – Tell Me A Tale
o Michael Kiwanuka – I’m Getting Ready