Υπάρχουν θεάματα για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά τις δυο τρεις ώρες που θα βρεθείς εκεί, θεάματα που κάθε φορά που θα επιστρέφεις θα έχεις μια όμορφη ανάμνηση, θεάματα που προσφέρουν τροφή για σκέψη και θεάματα που αν είσαι τυχερός και βρεθείς έστω και μια φορά, είναι σε θέση να σε συγκλονίσουν τόσο πολύ, που να διαγράψεις… ό,τι έχεις δει στην πολύτιμη ζωή σου!
Γράφω το κείμενο αυτό για το Χρίστο και για το Μανώλη, που τους αρέσει να χορεύουν, για το Σαλβατόρε, που του αρέσουν οι Γκιντίκι και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και τους ακολουθεί όπου μπορεί, και όπου τον πάει το αναπηρικό αμαξίδιο του.
Βρέθηκα μετά από πρόσκληση φίλου στη μουσικοχορευτική παράσταση «Οι Επαναστάτες Του Χορού». Οι συντελεστές της παράστασης ούτε διάσημοι ήταν, ούτε μονοπωλούν εξώφυλλα ή χρόνο στην τηλεόραση και τον τύπο, αν και το αξίζουν και με το παραπάνω. Ανήκαν οι περισσότεροι στην κατηγορία των ατόμων με αναπηρία.
Είναι εκείνα τα παιδιά, που ενώ είναι κοντά μας, δίπλα μας, κάποιες φορές κάνουμε ότι δεν βλέπουμε και σίγουρα δεν θέλουμε να είναι δικά μας.
Έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να δακρύζει από τη θέληση και τη δύναμη των πρωταγωνιστών, που κόντρα σε «θεούς και δαίμονες» στήναν της δικής τους ψυχής... το πανηγύρι.
Ένοιωσα μικρός κι ασήμαντος, και για τις δύο ώρες που κράτησε η παράσταση δεν χόρτασα να κοιτάζω ανθρώπους γεμάτους χαρά να διαβαίνουν το Ρουβίκωνα τους, έχοντας δίπλα και απέναντί (στο κοινό) τους, τους άλλους αφανείς ήρωες, τους συνοδούς και φυσικά τους συγγενείς τους.
Στην αφήγηση ο πολυτάλαντος Μάκης Παπασημακόπουλος έδεσε αρμονικά τις ιστορίες, το χορό και τους ήρωές του, θυμίζοντάς μας πάντα το σημαντικό νόημα αυτής της παράστασης.
Κράτησα σκόπιμα για το τέλος την υπεύθυνη αυτής της βραδιάς που μας συγκίνησε και μας άλλαξε την κοσμοθεωρία. Η Φιλίππα Ζώγα, ιδιοκτήτης της σχολής χορού thisability Creative Dance που είναι αποκλειστικά για ανθρώπους με σωματική αναπηρία, έκανε κάτι που στον καθένα μας, στην αρχή θα φάνταζε απίθανο. Έδωσε φτερά και χαμόγελα σε όλους όσους παραβρέθηκαν εκείνες τις μέρες στο Σύγχρονο Θέατρο. Είτε πάνω είτε κάτω από την σκηνή. Κι αυτό είναι κάτι που λίγοι το καταφέρνουν!
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Κωνσταντίνο Ρουμελιώτη (ευχαριστούμε το thisability Creative Dance για το δικαίωμα δημοσίευσης).