7 ταινίες που σχετίζονται με το μπαλέτο

Κάθε Οκτώβρη, ορισμένα από τα μεγάλα μπαλέτα παγκοσμίως γιορτάζουν σε μία σύμπραξη μεταξύ τους την Παγκόσμια Ημέρα Μπαλέτου (World Ballet Day). Φέτος, μέσα σε μία δύσκολη χρονιά για τους χορευτές (όπως και όλους τους καλλιτέχνες), η 29η Οκτωβρίου 2020 είναι αφιερωμένη στον εορτασμό αυτού του είδους χορού. Ενώ το New York City Ballet ανακοινώνει πως θα ανεβάσει ξανά παραστάσεις την σεζόν 2021-22 και η Royal Opera House (Ηνωμένο Βασίλειο) διεξάγει μόνο παραστάσεις μέσω stream, με αυτό το άρθρο αποτίουμε φόρο τιμής στους χορευτές και συντελεστές που δυστυχώς λόγω της υγειονομικής κατάστασης δεν μπορούν να υπηρετήσουν την τέχνη τους.

Πρόκειται για την τέχνη που κυνηγά αέναα την τελειότητα όσο κι αν οι κοινωνοί της γνωρίζουν πως αυτό είναι ανέφικτο. Προσπαθώντας να αγγίξεις την τελειότητα γίνεσαι όλο και καλύτερος/η, μια διαδικασία που απαιτεί πειθαρχία, στοχοπροσήλωση και στερήσεις. Πρόκειται για έναν δρόμο που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όσο κι αν οι θεατές αυτό εκλαμβάνουν: πίσω από το χαμόγελο μίας μπαλαρίνας και το λάγνο βλέμμα ενός χορευτή που υποδύεται τον πρίγκιπα, κρύβεται πόνος, ιδρώτας, αίμα και δάκρυα.

Πολλοί γονείς ισχυρίζονται πως θα εγγράψουν το παιδί τους κάποια πολεμική τέχνη γιατί το μπαλέτο είναι πολύ «ελαφρύ». Πόσο λάθος κάνουν... Όσοι έχουν αντέξει να ασχοληθούν είτε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά με την τέχνη του χορού και πιο συγκεκριμένα του κλασικού χορού για τον οποίο γίνεται λόγος σε αυτό το άρθρο, γνωρίζουν πολύ καλά το γοητευτικό παιχνίδι για επίτευξη της τελειότητας. Αυτό το παιχνίδι - ωστόσο - μπορεί να αποβεί μοιραίο για ορισμένες προσωπικότητες, γεγονός που έχει εμπνεύσει τον χώρο του κινηματογράφου να παρουσιάσει ιστορίες χορευτών.

Black Swan (2010)

Ελληνικός τίτλος: Μαύρος Κύκνος 

Ο Darren Aronofsky δημιούργησε ένα ψυχολογικό θρίλερ, ακατάλληλο για ανηλίκους, όπου τα παιχνίδια του μυαλού μπλέκονται με την πραγματική ζωή μιας μπαλαρίνας στη Νέα Υόρκη. Με μία καθώς πρέπει ζωή, προγραμματισμένη να ακολουθήσει την πορεία μιας επιτυχημένης και σεμνής μπαλαρίνας, η Nina (Natalie Portman) μαθαίνει the hard way ότι το να είσαι τεχνικά άψογη αλλά χωρίς πάθος δεν είναι πάντα αποτελεσματικό. Τυφλωμένη από δικές τις καταπιεσμένες ψυχικές ανάγκες και παρερμηνείες βάζει στο στόχαστρο την Lily (Mila Kunis), μία χορεύτρια από το corps de ballet που διαθέτει περισσότερη «ψυχή». Σε μία εξαιρετική αναλογία μεταξύ του παραμυθιού «Η λίμνη των κύκνων» με τη ζωή της Νίνας, η ίδια ανακαλύπτει πως ο Μαύρος Κύκνος της ζωής της δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος της ο εαυτός.

Εκτός ότι πρόκειται για ένα μοναδικό ψυχολογικό θρίλερ που θα το σκέφτεστε για πολύ καιρό μετά τη θέασή του, αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρωταγωνίστριες δούλεψαν σκληρά για να επιτύχουν την φυσική κατάσταση αλλά και την εκφραστική ικανότητα των χορευτριών μπαλέτου.

Δείτε το trailer.

Dancer (2016)
Με τους: Sergei Polunin, Galyna Polunina, Galina Ivanovna

Μία βιογραφική ταινία-ντοκιμαντέρ που δεν βασίζεται σε μυθοπλασία, αλλά στη ζωή του χορευτή Sergei Polunin. Πρόκειται για έναν από τους πιο χαρισματικούς χορευτές της γενιάς του, ο οποίος ακροβατούσε για πολύ καιρό μεταξύ ψυχικών προβλημάτων και σκληρής επαγγελματικής πραγματικότητας με αποτέλεσμα τη (σύντομη) απόσυρσή του από τον χώρο καθώς και τη δημιουργία του πολύ γνωστού βίντεο που πλαισιώνεται από το τραγούδι του Hozier, "Take Me To Church". Το μοναδικό ταλέντο, οι σκληρές προπονήσεις από μικρή ηλικία, τα οικογενειακά προβλήματα και η μετανάστευση σε μία ξένη χώρα για τις ανάγκες τις τέχνης είναι μόνο μερικά από τα θέματα που αυτό το ντοκιμαντέρ φωτίζει από τη ζωή του νεαρού χορευτή. H ταινία προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας 2016, όπου προς μεγάλη μας έκπληξη εκείνη την ημέρα παρευρέθηκε και ο ίδιος ο Polunin. Παρόλο που έχει προκαλέσει με τις πρόσφατες υποστηρικτικές δηλώσεις του προς τους Πούτιν και Τραμπ, οι εξαιρετικές χορευτικές του δυνατότητες δύσκολα μπορούν να μας κάνουν να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω του επι σκηνής - το επιβεβαιώνω προσωπικά έχοντας τον παρακολουθήσει στο Μέγαρο Μουσικής στην παράσταση "Giselle" (2015) στο πλευρό της Svetlana Zakharova.

Billy Elliot (2000)

Ελληνικός τίτλος: Γεννημένος Χορευτής

Με τους: Jamie Bell, Julie Walters, Gary Lewis, Jamie Draven

Στην αγγλική επαρχία στα μέσα της δεκαετίας του '80 κι ενόσω επικρατεί κοινωνικός αναβρασμός για τα δικαιώματα των μεταλλωρύχων, ο Billy εξερευνά τον κόσμο του μπαλέτου κόντρα στις κοινωνικές επιταγές και τα στερεότυπα. Ο νεαρός Jamie Bell στον πρωταγωνιστικό ρόλο κερδίζει την καρδιά μας με τις χορευτικές του ικανότητες αλλά και το πείσμα που ζωγραφίζεται στα μάτια του. Από αυτή την ταινία κρατάω το πόσο η προσπάθεια των παιδιών να πετύχουν στο μπαλέτο γίνεται προσπάθεια όλης της οικογένειας - κάτι που πίστευα πως συμβαίνει μόνο στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Ο Billy Elliot σπάει λοιπόν όλα τα στερεότυπα και γίνεται πρωτοστάτης μίας δικής του επανάστασης με φόντο glam rock & punk μουσική.

Δείτε το trailer.

Οι νεοσύλλεκτοι φοιτητές του American Ballet Academy της Νέας Υόρκης μπαίνουν σε περιπέτειες στην προσπάθειά τους να διακριθούν και να φτάσουν στην... κεντρική σκηνή στο τέλος της χρονιάς. Απώτερος στόχος η ανακάλυψή τους από κυνηγούς ταλέντων για την είσοδο σε επαγγελματικές ομάδες, όπου θα θεωρούνται πλέον χορευτές. Πρόκειται για ένα original teen drama το οποίο μπορείς να παρακολουθήσεις εάν ψάχνεις για μία ταινία που δε θα σε προβληματίσει πολύ. Παρόλα αυτά, το σενάριο φέρνει στο προσκήνιο αρκετά ζητήματα που συναντούν οι νεαροί χορευτές, όπως η πειθαρχία, οι πραγματικές επιθυμίες και στόχοι, η πίεση, οι διατροφικές διαταραχές. Συνίσταται για μεγάλες δόσεις μπαλέτου!

Δείτε το trailer.

Σχετικό θέμα

αφιερώματα

10 video clip με τη χορογραφία στο επίκεντρο