Σελιδο-γυρίσματα: κοιλίτσα.com

Θα ήθελα δηλαδή να διαβάσει την Κοιλίτσα ένας άντρας που δεν σκέφτεται ακόμα να κάνει παιδιά και να σκεφτεί ότι "κοίτα, δεν μεταλλάσσονται σε κάτι ακατανόητο οι γυναίκες όταν γίνονται μαμάδες"...
Διαβάστηκε φορες
Κεφάλαιο 1ο – Little child won’t you dance with me?

Σήμερα τα Σελιδο-γυρίσματα ξεκινούν όχι μόνο νέα σελίδα, αλλά νέο βιβλίο (γι’ αυτό και τα κεφάλαια μετρούν πάλι απ την αρχή). Η περίοδος της απουσίας τους προέκυψε αρκετά μακρά, αλλά τόσο δημιουργική...Τα βιβλία ήταν βέβαια παρόντα καθ’όλη τη διάρκειά της παίζοντας κι αυτά – όπως πάντα - το δικό τους ρόλο. Μερικά από αυτά τα βιβλία θα ξεφυλλίσουμε παρέα το επόμενο διάστημα.

Η χαρά που πήρα όταν είδα στο ράφι γνωστού βιβλιοπωλείου το εικονιζόμενο εξώφυλλο ήταν πολύ μεγάλη. Η Στέλλα Κάσδαγλη διατηρεί το δικό της ηλεκτρονικό ημερολόγιο εδώ, από την αρχή της εγκυμοσύνης της, τα Χριστούγεννα του 2009. Το συγκεκριμένο ιστολόγιο εξελίχθηκε με τον καιρό και σε ημερολόγιο της μικρής Στεφανίας και αποτέλεσε για μένα αλλά και για πάρα πολλές άλλες μέλλουσες μαμάδες τότε, αφορμή για διάφορες σκέψεις, γέλιο αλλά και έντονη συγκίνηση. Κι όλα αυτά έχουν πιστεύω μεγάλη αξία.

Το πρώτο μέρος αυτού του ιστολογίου, που φτάνει μέχρι λίγο μετά τη γέννηση της μικρής Στεφανίας κυκλοφορεί από το Νοέμβριο του 2011 με τον τίτλο κοιλίτσα.com – ημερολόγιο μιας εγκυμοσύνης (εκδόσεις Πατάκη) και πιστέψτε με, αξίζει την προσοχή σας ακόμα κι αν δεν είστε μαμάδες ή μέλλουσες μαμάδες ή ούτε καν γυναίκες. Η Στέλλα όμως θα μας τα πει καλύτερα:

-          Η σχέση σου με το γράψιμο μετράει αρκετά χρόνια και πολλές διαφορετικές μορφές. Πώς σου φάνηκε όμως η εμπειρία να γράφεις - άρα να μοιράζεσαι - κάτι τόσο προσωπικό;

Νομίζω ότι το γεγονός πως ήταν κάτι τόσο προσωπικό ήταν αυτό που μ' έκανε ν' αρχίσω να γράφω, αλλά κυρίως να συνεχίσω να το κάνω, τόσο τακτικά και για τόσους μήνες. Η Κοιλίτσα φιλοξενούσε όλα αυτά τα πράγματα που στριφογύριζαν στο κεφάλι μου αλλά δίσταζα πολλές φορές να μοιραστώ πρόσωπο με πρόσωπο με άλλους, γι' αυτό και τελικά ήταν περισσότερο ανάγκη παρά πρόκληση για μένα. Από την άλλη, όσο κι αν εσύ νιώθεις άνετα να μοιράζεσαι τόσο δικά σου πράγματα με το άπαν σύμπαν, σαφώς και υπάρχουν ισορροπίες που πρέπει να τηρηθούν όταν οι εμπειρίες σου περιλαμβάνουν κι άλλους ανθρώπους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές δεν έχουν ζητήσει να πρωταγωνιστήσουν στο μπλογκ σου!

-          Διαβάζοντας τα σχόλια στο blog, πώς νιώθεις που αυτές οι σκέψεις σου είχαν τόσο έντονη επίδραση σε τόσους πολλούς αναγνώστες;

Νιώθω ανακούφιση (δεν είμαι τέρας της φύσης), απορία (μα καλά, αφού συμφωνούν, γιατί δεν τα συζητάνε όλα αυτά και εκεί έξω;) και χαρά, για την επικοινωνία, την εξωστρέφεια (ήταν δώρο της Στεφανίας αυτό, εγώ από μόνη μου είμαι τελείως μουντρούχα) και τη δυνατότητα που μου δίνεται να πω και σε άλλες νέες μαμάδες ότι όχι, δεν είστε ούτε εσείς τέρατα. 

-          Στην Κοιλίτσα πιστεύεις ότι ταιριάζει περισσότερο η 'παραδοσιακή' μορφή του βιβλίου ή η πιο μοντέρνα αλλά μάλλον και πιο άμεση επικοινωνία μέσω του blog;

Νομίζω ότι και οι δύο μορφές είναι κομμάτι του κύκλου ζωής της. Όσο εγώ ήμουν μέσα στη φάση για την οποία ήθελα τόσο πολύ να μιλήσω, το μπλογκ ήταν ιδανικό: για να επικοινωνούμε, να αλληλοϋποστηριζόμαστε, να ωριμάζουν αυτά που έγραφα και να κατασταλάζει σιγά σιγά μέσα μου η εμπειρία. Όταν το τσουνάμι πέρασε και ξαναδιάβασα το μπλογκ, διαπίστωσα ότι υπήρχε εκεί μέσα ένα υλικό (αυτό, το κατασταλαγμένο) που μπορούσε να συνεχίσει τη διαδρομή του και έξω από τη διαδραστικότητα. Δε θα κάνω "ζωντανή" αναμετάδοση για τις γυναίκες που θα είναι έγκυες το 2015, αλλά η Κοιλίτσα, ως βιβλίο, μπορεί να είναι εκεί και να τους κάνει παρέα.

-          Είμαι σίγουρη ότι εύκολα φαντάζεσαι το βιβλίο στα χέρια νυν, μελλοντικών και επίδοξων μαμάδων. Μάλλον όμως έχει κάτι να πει και σε διαφορετικούς αναγνώστες. Με τι διάθεση θα ήθελες να το διαβάσει για παράδειγμα ένας άντρας;

Τη μεγαλύτερη χαρά την παίρνω όταν μου λένε ότι απόλαυσαν το βιβλίο άνθρωποι που δεν έχουν σχέση, αυτή τη στιγμή, με εγκυμοσύνες, μωρά και γυναικείες ορμόνες. Γιατί νομίζω ότι το να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα του τι σημαίνει μαμά, τι σημαίνει μπαμπάς, πώς αισθάνεται μία έγκυος και πώς είναι να γίνεσαι γονιός, απαιτεί να μιλήσουμε ανοιχτά όλοι μεταξύ μας, όχι μόνο οι έγκυες και οι μαμάδες. Θα ήθελα δηλαδή να διαβάσει την Κοιλίτσα ένας άντρας που δεν σκέφτεται ακόμα να κάνει παιδιά και να σκεφτεί ότι "κοίτα, δεν μεταλλάσσονται σε κάτι ακατανόητο οι γυναίκες όταν γίνονται μαμάδες" ή "δεν είμαι μόνο εγώ, ο άντρας, που τρομάζω στην ιδέα του να γίνω γονιός".

-          Κάνεις σχέδια για έντυπη συνέχεια της Κοιλίτσας, δεδομένου ότι το ηλεκτρονικό σου ημερολόγιο συνεχίζεται;

Η Κοιλίτσα ήταν ένα μπλογκ για τη μετάβαση στη μητρότητα και η μετάβαση αυτή λίγο πολύ ολοκληρώθηκε για μένα. Όχι ότι η μητρότητα παύει ξαφνικά να είναι περιπέτεια και πρόκληση, όμως η αρχή της ήταν αυτό το τόσο δυνατό που με έκανε να θέλω με τέτοια ένταση να το περιγράψω. Μπλογκς για τα θαυμαστά κατορθώματα των παιδιών κάθε μαμάς υπάρχουν πολλά -κι εγώ δε θα ήμουν καλή αν έφτιαχνα ένα τέτοιο. Πάμε στα επόμενα, λοιπόν.

-          Πες μας λίγα - ή πολλά - πράγματα για τις άλλες σου δραστηριότητες με σκοπό την υποστήριξη των νέων μαμάδων.

Θα ήθελα πολύ να φτιάξω κάτι που να δίνει στις νέες μαμάδες αυτή τη βεβαιότητα: ότι ακόμα κι αν δυσκολεύονται και νιώθουν πράγματα έξω από το ροζ σύννεφο των διαφημίσεων, δεν είναι μόνες και κυρίως δεν είναι κακές μαμάδες. Πέρυσι διοργανώσαμε μαζί με το WomenSpace και την ψυχολόγο Μαριάννα Σιδηροπούλου μία εκδήλωση με αυτό περίπου το κόνσεπτ και τίτλο Deconstructing Mummy - Αποδομώντας την (τέλεια) μαμά. Αυτό τον καιρό δουλεύω πάνω σε μια καινούρια ιδέα για ένα διαφορετικό πρότζεκτ και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο θα ήθελα πολύ να μάθω τι πραγματικά έχουν ανάγκη να ακούσουν/διαβάσουν/κάνουν οι έγκυες και οι καινούριες μαμάδες (για τον εαυτό τους!). Όποια έχει κάποια σχετική ιδέα, θα χαρώ πολύ να μου τη στείλει στο koilitsadotcom@gmail.com.

-          Στη μικρή Στεφανία έχεις αρχίσει να διαβάζεις το ημερολόγιό σου; Εκείνη σε αφήνει να βλέπεις το δικό της...

Προς το παρόν ακόμα το δικό της κρυφοδιαβάζω τα βράδια... Εκείνη μου λέει ότι θέλει να μεγαλώσει λίγο ακόμα πριν αρχίσω να της λέω ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο ή μαύρο και ότι οι μαμάδες ζορίζονται καμιά φορά.

Η παρουσίαση του βιβλίου της Στέλλας Κάσδαγλη κοιλίτσα.com θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στις 12.00 στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πατάκη, Ακαδημίας 65. Παρέα με τη συγγραφέα, θα συναντήσουμε εκεί τους Αμάντα Μιχαλοπούλου, Αλεξάνδρα Κατσαρού & Χρήστο Χωμενίδη.

(Φωτογράφος: Σπύρος Στεργίου)

 

Αξιολόγηση
Βαθμός άρθρου
10,0 / 10 (σε 1 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα