Για δύο βραδιές ακόμη, για δύο Πέμπτες, ο Παύλος Παυλίδης και οι B-movies στο Σταυρό του Νότου.
Ο frontman των "Ξύλινα Σπαθιά" και παλιότερα των "Μωρά στη φωτιά", είναι πια σε μοναχική πορεία στη μουσική του διαδρομή. Έχοντας δημιουργήσει ήδη δύο προσωπικούς δίσκους ("Αφού λοιπόν ξεχάστηκα" και "Άλλη μια μέρα") συμπράττοντας με τους B-movies στις εμφανίσεις του, παρουσιάζεται στο Σταυρό του Νότου - ο οποίος εξελίσεται σε κέντρο της ελληνικής μουσικής γι' αυτό το χειμώνα - και μου θύμισε γιατί έχει κερδίσει το κοινό του.
Σε ένα ΣτΝ γεμάτο ασφυκτικά-και με τον καπνό να πνίγει τους μη καπνιστές- χωρίς τραπεζάκια κάτω και με τον κόσμο όρθιο και έτοιμο για ενεργή συμμετοχή, ο Παύλος και η μπάντα έπαιξαν για πάνω από δύο ώρες και κινήθηκαν σε τραγούδια από την εποχή των "Ξύλινα Σπαθιά" και τις πρώτες επιτυχίες της ηλεκτρονικής-ροκ μουσικής με ελληνικό στίχο μέχρι τα κομμάτια που μας χάρισε τόσο στον πρώτο προσωπικό του δίσκο όσο και στον δεύτερο. Τραγούδια από το παρελθόν και από το παρόν του δημιουργού.
Περίμενα ότι θα είναι περισσότερα τα τραγούδια από τις τελευταίες του δουλειές αλλά μάλλον, με εξέπληξε ευχάριστα με το να συμπεριλάβει κομμάτια όλης του της πορείας, άρα και τα παλιά. Πολλές ήταν οι αναμνήσεις που ζωντάνεψαν με τη μουσική αυτή βόλτα και συγχρόνως άκουσα τα ίδια κομμάτια φωτισμένα από μια άλλη πλευρά και με καινούριο ήχο. Ο ίδιος ήταν ορεξάτος και δυναμικός και φαινόταν να διασκεδάζει με όλο του το είναι την παράσταση. Χόρευε, τραγούδαγε και το ζούσε 100%. Χαρακτηριστικός ο ήχος των πλήκτρων και συνεπής συνοδός η drums που ζωντάνευαν τον ήχο κατ' επιλογή. Αναγνωρίσιμη η φωνή του Παύλου Παυλίδη που έδινε χρώμα στους υπέροχους στίχους που έχει γράψει κατά καιρούς. Πολύ "ζωντανή" η αντίδραση του κόσμου που τους ξεσήκωνε όταν το ήθελε ο τραγουδιστής και τους "γλύκαινε" με την ίδια άνεση.
Πέρασα καλά στο Σταυρό του Νότου και αν είσαι λάτρης της μουσικής του Παύλου Παυλίδη και δεν έχεις ακόμη πάει να τον ακούσεις, έχεις χάσει και πρέπει να βιαστείς. Μη βαριέσαι!
Ο frontman των "Ξύλινα Σπαθιά" και παλιότερα των "Μωρά στη φωτιά", είναι πια σε μοναχική πορεία στη μουσική του διαδρομή. Έχοντας δημιουργήσει ήδη δύο προσωπικούς δίσκους ("Αφού λοιπόν ξεχάστηκα" και "Άλλη μια μέρα") συμπράττοντας με τους B-movies στις εμφανίσεις του, παρουσιάζεται στο Σταυρό του Νότου - ο οποίος εξελίσεται σε κέντρο της ελληνικής μουσικής γι' αυτό το χειμώνα - και μου θύμισε γιατί έχει κερδίσει το κοινό του.
Σε ένα ΣτΝ γεμάτο ασφυκτικά-και με τον καπνό να πνίγει τους μη καπνιστές- χωρίς τραπεζάκια κάτω και με τον κόσμο όρθιο και έτοιμο για ενεργή συμμετοχή, ο Παύλος και η μπάντα έπαιξαν για πάνω από δύο ώρες και κινήθηκαν σε τραγούδια από την εποχή των "Ξύλινα Σπαθιά" και τις πρώτες επιτυχίες της ηλεκτρονικής-ροκ μουσικής με ελληνικό στίχο μέχρι τα κομμάτια που μας χάρισε τόσο στον πρώτο προσωπικό του δίσκο όσο και στον δεύτερο. Τραγούδια από το παρελθόν και από το παρόν του δημιουργού.
Περίμενα ότι θα είναι περισσότερα τα τραγούδια από τις τελευταίες του δουλειές αλλά μάλλον, με εξέπληξε ευχάριστα με το να συμπεριλάβει κομμάτια όλης του της πορείας, άρα και τα παλιά. Πολλές ήταν οι αναμνήσεις που ζωντάνεψαν με τη μουσική αυτή βόλτα και συγχρόνως άκουσα τα ίδια κομμάτια φωτισμένα από μια άλλη πλευρά και με καινούριο ήχο. Ο ίδιος ήταν ορεξάτος και δυναμικός και φαινόταν να διασκεδάζει με όλο του το είναι την παράσταση. Χόρευε, τραγούδαγε και το ζούσε 100%. Χαρακτηριστικός ο ήχος των πλήκτρων και συνεπής συνοδός η drums που ζωντάνευαν τον ήχο κατ' επιλογή. Αναγνωρίσιμη η φωνή του Παύλου Παυλίδη που έδινε χρώμα στους υπέροχους στίχους που έχει γράψει κατά καιρούς. Πολύ "ζωντανή" η αντίδραση του κόσμου που τους ξεσήκωνε όταν το ήθελε ο τραγουδιστής και τους "γλύκαινε" με την ίδια άνεση.
Πέρασα καλά στο Σταυρό του Νότου και αν είσαι λάτρης της μουσικής του Παύλου Παυλίδη και δεν έχεις ακόμη πάει να τον ακούσεις, έχεις χάσει και πρέπει να βιαστείς. Μη βαριέσαι!
Η φωτογραφία υπάρχει στη MySpace σελίδα του Π. Παυλίδη και έχει προστεθεί από το: myspace.com/theo_alba