Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Mix Grill.
Έχω δυο τρεις κουβέντες να σου πω
δίχως κλειδιά, χωρίς σκοπό,
σαν όταν βγαίνει ο ήλιος το πρωί,
σαν ταξιδιάρικο πουλί,
σαν σκοτεινιάζει, όταν βραδιάζει,
σβήνουν τα χρώματα, φιλιά κι αρώματα.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη βραδιά του Σωκράτη Μάλαμα στην Άνοδο το περασμένο Σαββατόβραδο (2/11). Οι δυο - τρεις κουβέντες έγιναν χίλιες δεκατρείς και φτάσαμε στις 4 το πρωί, μετά από 5 ώρες περίπου να μαζεύουμε τις εικόνες και τους ήχους μιας γεμάτης βραδιάς...
Είναι πολλές οι φορές που έχω δει το Σωκράτη να "ρητορεύει" με τη μουσική του. Η πρώτη εμφάνιση του στην Άνοδο ήταν μια από αυτές που ξεχωρίζεις, μετά από χρόνια...
Οτιδήποτε δημιουργείται και παρουσιάζεται από ανθρώπους κι όχι μηχανές έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το πιο σημαντικό στοιχείο στις συναυλίες είναι η διάθεση του μουσικού, η όρεξη που έχει, το πως ξύπνησε το πρωί, το πως νιώθει εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Θα μου πείτε ότι οι επαγγελματίες μουσικοί δε γίνεται να επηρεάζονται από αυτά τα πράγματα. Μα είναι άνθρωποι... Όσο καλοί επαγγελματίες κι αν είναι, δε γίνεται να απογειώσουν μια βραδιά, αν δεν έχουν κέφια. Για παράδειγμα, οι U2 και οι Red Hot Chili Peppers κάνουν δεκάδες συναυλίες σε κάθε περιοδεία τους. Η παραγωγή που έχουν σε κάθε εμφάνιση τους είναι φοβερή και για αυτήν δουλεύουν δεκάδες άνθρωποι. Μουσικά, τα λάθη που θα γίνουν θα 'ναι λίγα ή ανύπαρκτα. Όμως, πιστεύετε ότι όλες οι συναυλίες τους είναι ίδιες;
Ο Σωκράτης Μάλαμας είναι για μένα, ένας εγκεφαλικός και ιδιαίτερα συναισθηματικός άνθρωπος. Βλέπει, παρατηρεί, σκέφτεται, αισθάνεται και μετά εκφράζεται.
Η Άνοδος ήταν γεμάτη στις 11 μμ όταν ο Σωκράτης ανέβαινε στη σκηνή μαζί με τους συνοδοιπόρους του από την καλοκαιρινή περιοδεία, Νίκο Μαγνήσαλη στα τύμπανα, Γιάννη Παπατριανταφύλλου στο κοντραμπάσο, Νίκο Παραουλάκη στο νέυ και την κιθάρα, Φώτη Σιώτα στο βιολί και τη βιόλα, Κυριάκο Ταπάκη στο λαούτο και το μπουζούκι και τη Λαμπρινή Καρακώστα & την κόρη του Λυδία Μάλαμα στο τραγούδι.
Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή από τον κόσμο, ο οποίος είχε έρθει καλά διαβασμένος και λίγοι ήταν οι "επισκέπτες της πριγκηπέσσας" (όπως χαρακτηριστικά τους λέω), δηλαδή οι άνθρωποι που έμαθαν το Μάλαμα από την Πριγκηπέσσα. Ο χώρος ήταν καλά οργανωμένος, η εξυπηρέτηση σωστή, ο κόσμος ήταν άνετος στα τραπέζια του και οι όρθιοι ήταν σε καλές τοποθεσίες κι όχι στην άλλη άκρη... Παράλληλα, οι μουσικοί ήταν αρκετά άνετα στη μεγάλη σκηνή της Ανόδου.
Όλα τα παραπάνω μαζί με την καλή διάθεση με την οποία υποθέτω ότι ξύπνησε το πρωί ο Σωκράτης συνετέλεσαν στη δημιουργία αυτής της φοβερής βραδιάς.
Γιατί ήταν φοβερή;
- Όσον αφορά το μουσικό σκέλος της βραδιάς, ακούσαμε αγαπημένα τραγούδια για 5 ώρες παρά λίγα λεπτά. Ο Μάλαμας μας το είπε από την αρχή. "Σήμερα θέλω να κάνουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα. Θα το προσπαθήσουμε..."
- Στις επιλογές των κομματιών, η δεκαετία του '90 έχει τα πρωτεία, όπως είναι φυσικό, αλλά όπως θα δείτε στην παρακάτω λίστα, οι επιλογές του Μάλαμα ήταν από σχεδόν όλους τους δίσκους του. Ακόμη κι από την πρόσφατη "Κύρβα" του Νίκου Μαστοράκη.
- Ακούσαμε το "Φορτηγό", ένα νέο τραγούδι το οποίο είναι πραγματικά πολύ καλό και μας δημιουργεί προσδοκίες για τη νέα του δουλειά, την οποία αναμένουμε σύντομα.
Μετά τις 3 το πρωί, ο Σωκράτης λέει στη Χαρούλα Αλεξίου, η οποία ήταν σε ένα από τα πρώτα τραπέζια, να ανέβει να πουν κάποια τραγούδια μαζί. Η ίδια δεν ανταποκρίθηκε αρχικά. Έτσι, ο Μάλαμας λέει : "σήμερα το πρωί πήγα σε ένα μαγαζί και άκουσα ένα τραγούδι που θέλω να σας παίξω" και ξεκινάει να παίζει το "Τέλι τέλι τέλι". Και μ' αυτό τον έξυπνο τρόπο, ανέβασε τη Χαρούλα στη σκηνή και είπαν μαζί αυτό το τραγούδι και τα "Ξημερώνει" και "Όλα σε θυμίζουν". - Δε θα γράψω για τις αντιδράσεις του κόσμου στη "Νεράϊδα", την "Πριγκηπέσσα", τα "Πάγια" και το Τσιγάρο το ατέλειωτο, οι οποίες είναι πάντα πολύ θερμές, αλλά θα μείνω στο "Γράμμα" (το αγαπημένο μου), το "Χαμένο ρούχο" και το "Αερικό" με το Φώτη Σιώτα στη φωνή, τα οποία απογειώθηκαν και ο κόσμος περισσότερο ούρλιαζε, παρά τραγουδούσε...
- Η Λαμπρινή Καρακώστα είναι μια πολύ αξιόλογη τραγουδίστρια, η οποία έχει το μέλλον μπροστά της. Για τη Λυδία Μάλαμα θα έλεγα ότι ήταν στον τόνο σε κάθε τραγούδι, αλλά κατά τη γνώμη μου θέλει δουλειά για να πείσει ότι διαθέτει κάτι το ξεχωριστό.
- Πέρα από το Φώτη Σιώτα που έχει τις περισσότερες συμπάθειες από τον κόσμο, θα ήθελα να δώσω τα εύσημα μου στον Κυριάκο Ταπάκη, ο οποίος σε πολλά τραγούδια έπρεπε να μαντέψει τι έχει στο μυαλό του ο Σωκράτης, να ακούσει τα πρώτα αρπίσματα και μετά να πάρει στα γρήγορα το λαούτο ή το μπουζούκι του για να παίξει μαζί του.
- Γενικότερα, ο κόσμος χόρεψε και τραγούδησε σε υπερθετικό βαθμό. Αν δείτε κάποιες από τις φωτογραφίες αυτής της βραδιάς, θα μπορούσατε να λέγατε ότι δεν έπαιζε ο Σωκράτης, αλλά κάποιος άλλος μουσικός στον ίδιο χώρο...
- Τέλος, όπως σε κάθε συναυλία του Μάλαμα, είναι χαρά μου να βλέπω έναν τόσο καλό κιθαρίστα να παίζει και να τραγουδάει με την χαρακτηριστική του φωνή. Βλέπετε, τα ωραία τραγούδια του, μας κάνουν να ξεχνάμε πόσο καλός κιθαρίστας είναι. Θυμάται κανένας σας ότι για κάποιο διάστημα ήταν ο κιθαρίστας του συγκροτήματος του Νίκου Παπάζογλου;
Τραγούδια που ακούσαμε το Σάββατο 2/11
Α' Μέρος
Δυο τρεις κουβέντες [Κύκλος - 1993]
Μια βόλτα στα βαθιά [1995]
Για την Ελλάδα [Κύκλος - 1993]
Κυνηγάω τη σκιά μου [Παραμύθια - 1991]
Το όνειρο [Το άδειο δωμάτιο - 2005]
Το μυστικό αμόνι [Κύρβα του Νίκου Μαστοράκη - 2013]
Φύλλα αλκαλικά [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Θίασος [Το άδειο δωμάτιο - 2005]
Μισή πίστη [Λαβύρινθος - 1996]
Σαν παιδί (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Τα παιδιά μες στην πλατεία [Λαβύρινθος - 1996]
Μάντης Τειρεσίας (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Της σιωπής [Ένα - 2002]
Του χρόνου τα σκυλιά [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Πάμε να φύγουμε [1995]
Το αγκάθι [Ένα - 2002]
Το θαύμα [Πέρασμα - 2010]
Χίλια πρόσωπα [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Σ' αγαπώ [Κύκλος - 1993]
Διάφανος (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Νεράϊδα [Ένα - 2002]
Τίποτα δε χάθηκε [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Ομίχλη (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Όλα ζουν αν τα θυμάσαι [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Άνοιγμα στα πέρατα [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Νυχτολούλουδο [Ένα - 2002]
Τα διόδια [Ένα - 2002]
Ο κήπος [Λαβύρινθος - 1996]
Β' Μέρος
Ριφιφι [Κύκλος - 1993]
Να βάλω τα μεταξωτά [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Αερικό (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Το γράμμα [Λαβύρινθος - 1996]
Έπιασε βροχή [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Οι αστυνόμοι [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Φορτηγό [καινούργιο τραγούδι]
Το όνομα [Κύρβα του Νίκου Μαστοράκη - 2013]
Τα ξωτικά [Δρόμοι - 2007]
Οι μύστες της ερήμου [Πέρασμα - 2010]
Άσε τα ψέματα [Λαβύρινθος - 1996]
Το χρόνο να λαβώσω [Συλλογή: Τα σκόρπια της όχθης - 1999]
Βραδινές περιπολίες [Πέρασμα - 2010]
Μαύρο φως [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Τσιγάρο ατέλειωτο [Κύκλος - 1993]
Στα είπα όλα (Μίλτος Πασχαλίδης)
Κάτω από το μαξιλάρι (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Τα παξιμάδια (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Πετάω πέτρες [13.000 μέρες - 1998]
Συνήθεια δίχτυ [13.000 μέρες - 1998]
Αλκοολικά στιχάκια [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Πριγκηπέσα [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Τα πάγια [Κύκλος - 1993]
Τέλι τέλι τέλι (με τη Χαρούλα Αλεξίου)
Ξημερώνει (με τη Χαρούλα Αλεξίου)
Όλα σε θυμίζουν (με τη Χαρούλα Αλεξίου)
Αράχνη [Παραμύθια - 1991]
Στην Κοιλάδα των Τεμπών (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Δρόμο άλλαξε ο αέρας [13.000 μέρες - 1998]
Μοιραία [Της μέρας και της νύχτας - 1992]
Χαμένο ρούχο [Ο Φύλακας κι ο Βασιλιάς - 2000]
Στην Αμερική (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Δεκέμβρης 1903 [13.000 μέρες - 1998]
Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες [Λαβύρινθος - 1996]
Είναι σκοτάδι [Λαβύρινθος - 1996]
Σωκράτης Μάλαμας
Άνοδος Live Stage
Κάθε Σάββατο
(από 1η έως 23 Νοεμβρίου)
Με την υποστήριξη του Mix Grill.
Ώρα έναρξης: 22:30
ΑΝΟΔΟΣ Live Stage
Πειραιώς 183 & Πάλλαντος 38, Αθήνα
Τηλ. κρατήσεων: 210 34 68 100
Είσοδος 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί
Τιμή φιάλης κομπλέ: 120 ευρώ
