Ο Λεωνίδας Καλμούκος έκανε και αυτή τη χρονιά εδώ στο Mixgrill, μια εξαιρετική ανασκόπηση σε σχέση με τα ραδιοφωνικά δρώμενα. Aπόλυτα ψαγμένη. Διεισδυτική ματία, έγκυρος και μαζί σοβαρός λόγος, ξεκάθαρη εικόνα για τα πράγματα, σε ένα άρθρο επι της ουσίας γενικότερα δηλαδή με δυο λόγια.Η σημασία βέβαια της όποιας ανασκόπησης,πέρα από το κομμάτι της ενημέρωσης και της πληροφορίας, βρίσκεται βασικά στο προσωπικό γούστο και στην προσωπική επίσης αισθητική. Έτσι είναι. Έτσι ήταν πάντα. Στοιχεία που επίσης υπήρχαν στο άρθρο και τη ματιά του Λεωνίδα. Θέλω όμως κι εγώ σήμερα να πω δυο λόγια για το ραδιόφωνο μέσα στη χρονιά που φεύγει, από το δικό μου σημείο σκέψης.
Το ραδιόφωνο σίγουρα είχε να κάνει πάντα με ένα προσωπικό μύθο. Αυτό ήταν το βασικό συστατικό για χρόνια. Κάτι η έλλειψη της εικόνας από την πλευρά του ακροάτη - δέκτη, κάτι η ίδια η μουσική και συχνά μάλιστα ακόμα περισσότερο η συχνότητα και το χρώμα της φωνής του παραγωγού, δημιουργούσαν από μόνα τους τα δεδομένα και τις συνθήκες. Σήμερα,οι παραγωγοί, άλλα και το ραδιόφωνο όπως το ξέραμε,είναι μάλλον είδος προς εξαφάνιση. Στην εποχή της ταχύτητας, όπου όλα συμβαίνουν real time, δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά. Δεν είναι η ίδια η μαγεία του μέσου που χάνεται, είναι μάλλον το ότι ο ρόλος του ραδιοφώνου έχει περάσει πια σε μία άλλη επόχη,πλάι δηλαδή στην κεντρική σκηνή, που είναι πια το διαδίκτυο.
Προσωπικά θεωρώ την εποχή ιδανική για σημαντικά πράγματα. Οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι πολλές, σε υψηλές ταχύτητες και συχνά δύσκολες. Όμως έχω την αίσθηση πως όλοι αυτοί που είναι έτοιμοι να επενδύσουν στο ραδιόφωνο έχοντας στο νου τους από τη μία τα χαρακτηριστικά της εποχής και από την άλλη το ότι πάντα η μαγεία ήταν η υψηλότερη τέχνη της καθημερινότητας (...) θα επενδύσουν σωστά. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς τα συστατικά του μύθου, όπως δεν υπάρχει ζωή και χωρίς αλλαγές που γκρεμίζουν συμβάσεις και συνήθειες χρόνων.
Ο Πετρίδης δεν θα κάνει αυτή τη χρονιά ανασκόπηση με τα σημαντικότερα άλμπουμ που πέρασαν κι έχω την άποψη (ξέχωρα από το ζήτημα της ΕΡΤ) πως κλείνει το μάτι στο μέλλον με τον πιο εύστοχο τρόπο. Και το μέλλον είναι ήδη εδώ.
Το ραδιόφωνο σίγουρα είχε να κάνει πάντα με ένα προσωπικό μύθο. Αυτό ήταν το βασικό συστατικό για χρόνια. Κάτι η έλλειψη της εικόνας από την πλευρά του ακροάτη - δέκτη, κάτι η ίδια η μουσική και συχνά μάλιστα ακόμα περισσότερο η συχνότητα και το χρώμα της φωνής του παραγωγού, δημιουργούσαν από μόνα τους τα δεδομένα και τις συνθήκες. Σήμερα,οι παραγωγοί, άλλα και το ραδιόφωνο όπως το ξέραμε,είναι μάλλον είδος προς εξαφάνιση. Στην εποχή της ταχύτητας, όπου όλα συμβαίνουν real time, δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά. Δεν είναι η ίδια η μαγεία του μέσου που χάνεται, είναι μάλλον το ότι ο ρόλος του ραδιοφώνου έχει περάσει πια σε μία άλλη επόχη,πλάι δηλαδή στην κεντρική σκηνή, που είναι πια το διαδίκτυο.
Προσωπικά θεωρώ την εποχή ιδανική για σημαντικά πράγματα. Οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι πολλές, σε υψηλές ταχύτητες και συχνά δύσκολες. Όμως έχω την αίσθηση πως όλοι αυτοί που είναι έτοιμοι να επενδύσουν στο ραδιόφωνο έχοντας στο νου τους από τη μία τα χαρακτηριστικά της εποχής και από την άλλη το ότι πάντα η μαγεία ήταν η υψηλότερη τέχνη της καθημερινότητας (...) θα επενδύσουν σωστά. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς τα συστατικά του μύθου, όπως δεν υπάρχει ζωή και χωρίς αλλαγές που γκρεμίζουν συμβάσεις και συνήθειες χρόνων.Ο Πετρίδης δεν θα κάνει αυτή τη χρονιά ανασκόπηση με τα σημαντικότερα άλμπουμ που πέρασαν κι έχω την άποψη (ξέχωρα από το ζήτημα της ΕΡΤ) πως κλείνει το μάτι στο μέλλον με τον πιο εύστοχο τρόπο. Και το μέλλον είναι ήδη εδώ.
Σχετικό θέμα