Την Παρασκευή το βράδυ πήρε μέρος η συναυλία των Dub Incorporation στο κατάμεστο Gagarin και το Αθηναϊκό κοινό ήταν εκεί για να υποδεχτεί θερμά την γαλλική μπάντα. Ομολογώ πως δεν περίμενα ότι θα είχε τέτοια απήχηση μιας και όχι μόνο η γλώσσα είναι διαφορετική – ούτε καν αγγλικά – αλλά και η μουσική τους – dub, reggae – πίστευα πως δεν ήταν ευρέως διαδεδομένη. Διαψεύστηκα, προφανώς, απ’ το προχθεσινό sold out και απ’ την τεράστια ενεργητικότητα του κοινού. Ας περάσουμε όμως στο «ζουμί» της βραδιάς!
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Γιάννη Νέγρη και τον ευχαριστούμε πολύ για την παροχή τους.
Οι εκ Saint-Etienne ορμώμενοι, έχουν έρθει πολλάκις στη χώρα μας. Όμως, ήταν η πρώτη φορά που έπαιξαν στο Gagarin. Και, όπως ομολόγησαν και οι ίδιοι, ήταν ίσως η καλύτερη στιγμή τους στην Ελλάδα. Έχουν καταφέρει με το ξεχωριστό μουσικό τους κράμα, που αποτελείται από ska, reggae, dub, ενώ συνδυάζει ακόμα και ανατολίτικα στοιχεία, να διαμορφώσουν ένα σταθερό κοινό, το οποίο διαρκώς αυξάνεται και προσελκύει κόσμο ετερόκλητων ομάδων. Και αυτό είναι το πιο όμορφο να συναντάς σε συναυλίες: η ποικιλία του κοινού. Πάντα απολαμβάνω να βλέπω διαφορετικές κάστες ατόμων στις συναυλίες και όχι μόνο ένα συγκεκριμένο τύπο και αυτό ισχύει και για τις ηλικίες.
Ο χώρος άνοιξε τις πόρτες του από νωρίς, περίπου στις 8.30 και τον κόσμο υποδέχτηκε ένα DJ Set των DJ mCurtis και Cheese Royale, που προετοίμαζε το κλίμα με ανεβαστικές χορευτικές μουσικές, φυσικά απ’ το συναφή χώρο του συγκροτήματος. Ύστερα, και ενώ το ρολόι έδειχνε 9.20 ανέβηκαν στη σκηνή οι Έλληνες Los Dos O Mas, που ήταν το support group των Dub Inc και εντυπωσίασαν με την παρουσία τους! Όχι μόνο απέδειξαν ότι ορθώς επιλέχτηκαν για το opening της βραδιάς, αλλά έδειξαν πως έχουν θάρρος και θράσος – με την καλή έννοια –, δύο συστατικά απαραίτητα για να μπορέσουν να συνεχίσουν και να καταξιωθούν στη μουσική σκηνή. Μου άρεσαν πολύ: η ενέργεια και η εκρηκτικότητα του frontman Γρηγόρη Γκόμπυ, οι εξαιρετικές «φράσεις» στην κιθάρα του Πάνου Γιαλέλη και η φοβερή φωνή της Ράνιας Τόλη! Γενικότερα το group φάνηκε πολύ δεμένο και τα «παιχνίδια» επί σκηνής ήταν απολαυστικά. Highlight της εμφάνισης τους ήταν μια διασκευή του “Clint Eastwood” των Gorillaz, σε reggae ύφος!
Οι Los Dos O Mas, κατέβηκαν απ’ τη σκηνή κλείνοντας με την πιο σωστή ευχή: «αγάπη μόνο». Μισή ώρα μετά, και κάτι λιγότερο, ανέβηκαν στη σκηνή οι Dub Incorporation. Το κοινό εκστασιάζεται στο άκουσμα της βραχνής φωνής του Aurélien "Komlan" Zohou και του "συν-frontman" του Hakim "Bouchkour" Meridja και μένει έτσι για το επόμενο δίωρο!
Οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα απ’ τη σύνδεση που πέτυχε με το κοινό η γαλλική μπάντα. Μπορεί η πλειοψηφία να μην γνώριζε ή καταλάβαινε τι έλεγαν οι στίχοι αλλά ένιωθε τον παλμό του συγκροτήματος και της μουσικής. Δεν χρειαζόταν να καταλαβαίνει απόλυτα, απλά παρασύρθηκε απ’ το πάθος και την ένταση. Ο ήχος τους ήταν καθαρότατος και η μπάντα είναι τρομερά δεμένη και αυτό έβγαινε προς τα έξω. Μας έκαναν να νιώσουμε κομμάτι τους και κομμάτι της μουσικής τους. Βέβαια, δεν έλειψαν και τα πολύ δυνατά μηνύματα, που άλλωστε είναι η δεύτερη φύση της reggae, μια μουσική συνυφασμένη με την αγάπη, την ειρήνη και τη συσπείρωση του κόσμου. Η μπάντα παρουσίασε μερικά κομμάτια απ’ το τελευταίο της άλμπουμ “Paradise” και φυσικά έπαιξε μερικά απ’ τα αγαπημένα του κοινού, όπως Rude Boy, My Freestyle κλπ.
Όσο πέρναγε η ώρα, άλλο τόσο παθιασμένο γινόταν το κοινό και δεν έλεγε να «σβήσει». Οι Γάλλοι έκαναν ένα δίλεπτο encore και ξαναβγήκαν καθώς επικράτησε πανικός όταν μπήκαν στα παρασκήνια! Μια μπάντα που εξελίσσεται διαρκώς και ανανεώνει τη σχέση της με το κοινό ακατάπαυστα. Μια μπάντα που μας προσέφερε μια αξέχαστη βραδιά και που, σίγουρα, θα μείνει για πολύ καιρό ακόμη, αγαπημένη του ελληνικού κοινού. Εξάλλου, κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο να μην συμβεί, ειδικά μετά απ’ αυτά τα παιχνίδια με το κοινό και την αλληλεπίδραση που υπήρχε καθ’ όλη τη βραδιά! Όσοι το έχασαν νομίζω δεν πρέπει να ξανακάνουν το ίδιο λάθος!
Οι Dub Inc κατέβηκαν οριστικά απ’ τη σκηνή τα μεσάνυχτα και τη σκυτάλη ξαναπήραν οι DJs mCurtis & Cheese Royale με after midnight party ίδιων μουσικών προς απόλαυση του κοινού!
Setlist:
01. Intro
02. Tout Ce Qu’ils Veulent
03. Monnaie
04. Dos à Dos
05. Chaque Nouvelle Page
06. Métissage
07. Paradise
08. Laisse le Temps
09. Bang Bang
10. Galérer
11. Better Run
12. Murderer
13. Get Mad
14. Day After Day
15. My Freestyle
16. They Want
17. Fils De
ENCORE
18. Revolution
19. Chaines
20. Rude Boy
21. Sounds Good
Οι εκ Saint-Etienne ορμώμενοι, έχουν έρθει πολλάκις στη χώρα μας. Όμως, ήταν η πρώτη φορά που έπαιξαν στο Gagarin. Και, όπως ομολόγησαν και οι ίδιοι, ήταν ίσως η καλύτερη στιγμή τους στην Ελλάδα. Έχουν καταφέρει με το ξεχωριστό μουσικό τους κράμα, που αποτελείται από ska, reggae, dub, ενώ συνδυάζει ακόμα και ανατολίτικα στοιχεία, να διαμορφώσουν ένα σταθερό κοινό, το οποίο διαρκώς αυξάνεται και προσελκύει κόσμο ετερόκλητων ομάδων. Και αυτό είναι το πιο όμορφο να συναντάς σε συναυλίες: η ποικιλία του κοινού. Πάντα απολαμβάνω να βλέπω διαφορετικές κάστες ατόμων στις συναυλίες και όχι μόνο ένα συγκεκριμένο τύπο και αυτό ισχύει και για τις ηλικίες.
Ο χώρος άνοιξε τις πόρτες του από νωρίς, περίπου στις 8.30 και τον κόσμο υποδέχτηκε ένα DJ Set των DJ mCurtis και Cheese Royale, που προετοίμαζε το κλίμα με ανεβαστικές χορευτικές μουσικές, φυσικά απ’ το συναφή χώρο του συγκροτήματος. Ύστερα, και ενώ το ρολόι έδειχνε 9.20 ανέβηκαν στη σκηνή οι Έλληνες Los Dos O Mas, που ήταν το support group των Dub Inc και εντυπωσίασαν με την παρουσία τους! Όχι μόνο απέδειξαν ότι ορθώς επιλέχτηκαν για το opening της βραδιάς, αλλά έδειξαν πως έχουν θάρρος και θράσος – με την καλή έννοια –, δύο συστατικά απαραίτητα για να μπορέσουν να συνεχίσουν και να καταξιωθούν στη μουσική σκηνή. Μου άρεσαν πολύ: η ενέργεια και η εκρηκτικότητα του frontman Γρηγόρη Γκόμπυ, οι εξαιρετικές «φράσεις» στην κιθάρα του Πάνου Γιαλέλη και η φοβερή φωνή της Ράνιας Τόλη! Γενικότερα το group φάνηκε πολύ δεμένο και τα «παιχνίδια» επί σκηνής ήταν απολαυστικά. Highlight της εμφάνισης τους ήταν μια διασκευή του “Clint Eastwood” των Gorillaz, σε reggae ύφος!
Οι Los Dos O Mas, κατέβηκαν απ’ τη σκηνή κλείνοντας με την πιο σωστή ευχή: «αγάπη μόνο». Μισή ώρα μετά, και κάτι λιγότερο, ανέβηκαν στη σκηνή οι Dub Incorporation. Το κοινό εκστασιάζεται στο άκουσμα της βραχνής φωνής του Aurélien "Komlan" Zohou και του "συν-frontman" του Hakim "Bouchkour" Meridja και μένει έτσι για το επόμενο δίωρο!
Οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα απ’ τη σύνδεση που πέτυχε με το κοινό η γαλλική μπάντα. Μπορεί η πλειοψηφία να μην γνώριζε ή καταλάβαινε τι έλεγαν οι στίχοι αλλά ένιωθε τον παλμό του συγκροτήματος και της μουσικής. Δεν χρειαζόταν να καταλαβαίνει απόλυτα, απλά παρασύρθηκε απ’ το πάθος και την ένταση. Ο ήχος τους ήταν καθαρότατος και η μπάντα είναι τρομερά δεμένη και αυτό έβγαινε προς τα έξω. Μας έκαναν να νιώσουμε κομμάτι τους και κομμάτι της μουσικής τους. Βέβαια, δεν έλειψαν και τα πολύ δυνατά μηνύματα, που άλλωστε είναι η δεύτερη φύση της reggae, μια μουσική συνυφασμένη με την αγάπη, την ειρήνη και τη συσπείρωση του κόσμου. Η μπάντα παρουσίασε μερικά κομμάτια απ’ το τελευταίο της άλμπουμ “Paradise” και φυσικά έπαιξε μερικά απ’ τα αγαπημένα του κοινού, όπως Rude Boy, My Freestyle κλπ.
Όσο πέρναγε η ώρα, άλλο τόσο παθιασμένο γινόταν το κοινό και δεν έλεγε να «σβήσει». Οι Γάλλοι έκαναν ένα δίλεπτο encore και ξαναβγήκαν καθώς επικράτησε πανικός όταν μπήκαν στα παρασκήνια! Μια μπάντα που εξελίσσεται διαρκώς και ανανεώνει τη σχέση της με το κοινό ακατάπαυστα. Μια μπάντα που μας προσέφερε μια αξέχαστη βραδιά και που, σίγουρα, θα μείνει για πολύ καιρό ακόμη, αγαπημένη του ελληνικού κοινού. Εξάλλου, κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο να μην συμβεί, ειδικά μετά απ’ αυτά τα παιχνίδια με το κοινό και την αλληλεπίδραση που υπήρχε καθ’ όλη τη βραδιά! Όσοι το έχασαν νομίζω δεν πρέπει να ξανακάνουν το ίδιο λάθος!
Οι Dub Inc κατέβηκαν οριστικά απ’ τη σκηνή τα μεσάνυχτα και τη σκυτάλη ξαναπήραν οι DJs mCurtis & Cheese Royale με after midnight party ίδιων μουσικών προς απόλαυση του κοινού!
Setlist:
01. Intro
02. Tout Ce Qu’ils Veulent
03. Monnaie
04. Dos à Dos
05. Chaque Nouvelle Page
06. Métissage
07. Paradise
08. Laisse le Temps
09. Bang Bang
10. Galérer
11. Better Run
12. Murderer
13. Get Mad
14. Day After Day
15. My Freestyle
16. They Want
17. Fils De
ENCORE
18. Revolution
19. Chaines
20. Rude Boy
21. Sounds Good