Η επιστροφή των James στην Αθήνα

Το όνομά τους ανήκει στα προβλεπόμενα live κάθε καλοκαιριού. Τι συμβαίνει με αυτούς τους Άγγλους και προκαλούν τόση υστερία;
Διαβάστηκε φορες
Είναι τελικά τύχη να πηγαίνεις δύο συνεχόμενα βράδια στους James σε διαφορετικές πόλεις; Αξίζει να πληρώσεις 35 ή 40 ευρώ για να τους βλέπεις κάθε χρόνο; Θα βαρεθούμε να ακούμε ποτέ το Sit Down και το Laid; Η Γη γυρίζει;

Κάποια πράγματα είναι σταθερές αξίες και το ελληνικό κοινό δείχνει να μην αλλάζει γνώμη εύκολα. Ύστερα από την επανένωση του γκρουπ, το Σάββατο εμφανίστηκε για τρίτη φορά στην Αθήνα, στο κλειστό γήπεδο του Tae Kwon Do σε μια εκρηκτική sold out εμφάνιση.

Η βραδιά δεν είχε πολλές διαφορές από αυτή της Πάτρας. Οι πιο βασικές ήταν ο σαφέστατα μεγαλύτερος χώρος, άρα και περισσότερος κόσμος, ο πιο πλούσιος εξοπλισμός σε φώτα και προβολείς, η κίνηση μέχρι να φτάσουμε στο γήπεδο, και κάποιες αλλαγές στο set list. Ο κόσμος που περίμενε να βρει λύση έστω και την τελευταία στιγμή και να βρει τρόπο να μπει μέσα ήταν πάρα πολύς ενώ ήδη ο χώρος της αρένας ήταν ασφυκτικά γεμάτος και επιτέλους, ο ήχος ήταν σύμμαχος τόσο των 2 γκρουπ όσο και των αυτιών μας.

Abbie Gale είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και με τη βοήθεια του Βασιλικού μας έδειξαν πόσο όμορφα στρώνεται ο δρόμος της ελληνικής σκηνής με τον ήχο που τόσο λείπει από τα ακούσματά μας. H φωνή και η παρουσία της Evira την κάνουν μια πολλά υποσχόμενη και επιβλητική front woman.

Την ίδια ώρα και με την Πάτρα, λίγο μετά τις 10 δηλαδή, τα φώτα έσβησαν και ένας μόνο προβολέας φώτιζε την αρένα ο οποίος κατέληξε στα πάνω διαζώματα. Σχεδόν ταυτόχρονα η ίδια τρομπέτα ήχησε αυτή τη φορά με το Lose Control.
Τη δεύτερη αυτή βραδιά είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω το συγκρότημα καλύτερα. Την προσοχή μου τράβηξαν ο Larry Got και ο Andy Diagram που εκτός από καλοί μουσικοί είναι και δεύτερη ψυχή του γκρουπ. Τα σόλο και των δύο σε διάφορα σημεία της συναυλίας ήταν εντυπωσιακά και μέχρι και ο Booth έδειχνε ότι τα απολαμβάνει σαν να ήταν και ο ίδιος θεατής.

ντισκομπάλες δικαιολογούσαν και το όνομα της περιοδείας, Μirrorball, και το highlight ήταν όταν ο frontman φόρεσε μια αστραφτερή κάπα, ανέβηκε στο πιο ψηλό σημείο της σκηνής και τραγούδησε το Porcupine. Ο τελευταίος, παρατήρησα ότι φλερτάρει απίστευτα με το κοινό και δε δίσταζε (και τις 2 βραδιές), να χαμογελάει σε όσους τον φωτογράφιζαν, να σταματάει για να μας ακούσει να τραγουδάμε, να μας παρατηρεί και μετά να χάνεται πάλι στις νότες του. Στο δρόμο της επιστροφής άκουγα το Laid και αποφάσισα πως και αυτό όπως και αρκετά κομμάτια, τα προτιμώ στις live εκτελέσεις απ' ότι στις στούντιο.

Στο encore είπαν 5 κομμάτια αντί για 3 στο live της Πάτρας, όμως, δεν ανέβηκε κόσμος στην σκηνή ούτε και ο ίδιος ο Booth ξανακατέβηκε στο κοινό.
Στο τέλος της συναυλίας όπως έβγαινα από την αρένα, ο κόσμος είχε ανέβει όπου μπορούσε προκειμένου να μπορέσει να δει και να αποθεώσει τους James.
Μετά από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο που είτε τον Αύγουστο, όπως φημολογείται, είτε και του χρόνου να ξανάρθουν πάλι sold οut θα είναι.

Set list Αθήνας

Lose Control
Senorita
Ring my bells
Dr. Hellier
Upside
Come home
Stutter
Out to get you
Dream Thrum
Porcupine
Say something
Follow me
Crazy
Sound
Tomorrow

Sometimes
Laid
Getting away
On the top of the world
Sit down

Διαβάστε ακόμα