Σε περίπτωση που
δεν τα μάθατε, οι Muse ανακοίνωσαν επίσημα το νέο δίσκο τους που θα κυκλοφορήσει στις 8 Ιουνίου. Μάλιστα έδωσαν στη δημοσιότητα ένα νέο κομμάτι, το οποίο τιτλοφορείται "Psycho".
Κάπως έτσι πυροδοτήθηκε το MixgrillChallenge αυτής της εβδομάδας.
Το κομμάτι άρεσε πολύ. Τουλάχιστον στους φαν, που είναι και αρκετοί, ομολογουμένως. Σε αρκετούς από εμάς τους υπόλοιπους φάνηκε από άστοχο ως εκνευριστικό. Επιπροσθέτως, τα μηνύματα που επικαλείται ότι περνάει (ας μην ξεχνάμε ότι δεν θα μπορούσε να παιχτεί στο ραδιόφωνο, και καλά!) είναι του επιπέδου 2+2=4. Κάποιος θαρραλέος ισχυρίστηκε κάποτε ότι κάνουν πέντε και δεν μπορώ να τον αδικήσω! Αν αυτό προστεθεί σε όλη την πορεία των Muse από το 2009 και μετά δημιουργεί το πορτραίτο ενός συγκροτήματος που θέτει μεγαλεπήβολους στόχους και... περνάει από κάτω. Ταυτόχρονα βέβαια, αυξάνει τη δημοφιλία του, γεμίζει αρένες, κάνει πωλήσεις και τα σχετικά. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο!
Κάτι τέτοια πράγματα σκεφτόμουν. Τι προέκυψε στην πορεία;
Η Ελένη Σουλιώτη κατέθεσε την άποψή της για το τραγούδι:
"Δεν απογοητεύομαι με το Psycho. Νομίζω πως εσκεμμένα το διάλεξαν ως δείγμα του album για να μας ταρακουνήσουν. Περιμένω και τα υπόλοιπα. Νομίζω πως δεν έχουμε ακούσει όλη την ιστορία ακόμα και δε θέλω να πιστέψω πως έτσι απλά οι Muse άλλαξαν απότομα σε κάτι που δεν ακούγεται. Προτιμώ να ελπίζω πως το Psycho είναι μέρος ενός πολύ καλά μελετημένου σχεδίου που όπως είπαν και οι ίδιοι πριν μήνες θ' αποτελέσει επιστροφή στο ύφος των πρώτων albums- που όλοι αγαπήσαμε. Άρα, έχουν γνώση οι φύλακες."
Η Ελένη Ζαρκάδα, από την άλλη, επισημαίνει ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο που σχετίζεται με τους στίχους και τη θεματολογία του κομματιού:
"Ως εκκολαπτόμενη ψυχολόγος δεν αποδέχομαι οποιαδήποτε χρήση της λέξης Psycho στα media. Είναι μια κατάχρησή της που μεταδίδεται το κοινό, το οποίο την υιοθετεί μη γνωρίζοντας την πραγματική έννοιά της. Έριξα μια ματιά στους στίχους και δεν είναι ξεκάθαρο αν υπάρχει κάποια λογική στη χρήση της, οπότε και πάλι το βρίσκω άτοπο.
Η χρήση τέτοιων λέξεων διατηρεί το στιγματισμό και την παραπληροφόρηση σχετικά με τις ψυχικές ασθένειες. Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες -που προβάλλονται τόσο- από τα media θα πρέπει να προσέχουν τα μηνύματα που περνούν στο κοινό."
Και κάπου εκεί έρχεται πυροσβεστικός ο Γιώργος Μπαλιώτης να προσθέσει:
"Το Psycho μου αρέσει. Πρόκειται για ένα καθαρό ροκ τραγούδι, το οποίο δεν διαθέτει τα περιτυλίγματα, που είχαν οι Muse στα τελευταία albums τους κι έχει ένα δυνατό riff που χρησιμοποιούσαν στις συναυλίες τους για πολλά χρόνια. Θυμίζει τα 2 πρώτα δισκάκια των Άγγλων. Δεν ξέρω πως θα είναι το Drones, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε το Psycho. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι σ' αυτό το τραγούδι, οι Muse φαίνεται να ήθελαν να βγάλουν πιο μπροστά τους στίχους και την πολιτική τους άποψη, από τη μουσική."
Είπαμε κι άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. Δεν είναι ότι δεν σας αφορούν, αλλά δεν έχει νόημα να πλατιάσω περισσότερο. Αυτό που αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά είναι η ομορφιά του να συζητάς, να ανταλλάσσεις απόψεις με ανοιχτούς ορίζοντες. Δεν θα φτάσεις πάντα σε ένα κοινό συμπέρασμα, είναι ουτοπικό καν να το ψάχνουμε. Θα ήταν τόσο βαρετό, άλλωστε!
Συζητήστε για όσα σας αρέσουν, σχολιάστε όσα δεν σας αρέσουν (χωρίς δογματισμούς και αφορισμούς -αυτό θέλει πολλή δουλειά!!), μοιραστείτε τα ερεθίσματά σας με τον κόσμο γύρω σας και γίνετε οι ίδιοι ερεθίσματα για τον κόσμο!
Το τραγούδι της εβδομάδας ξεχάσαμε. Δε θα μπορούσε να είναι το Psycho, αλλά ανήκει προφανώς στους Muse. Γιατί κάποια πράγματα έχουν περάσει στην ιστορία. Και όποια και αν είναι η άποψή μου για τους σημερινούς Muse, δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι έχουν δώσει αν όχι αριστουργήματα, τουλάχιστον δυνατά κομμάτια, που στο κάτω κάτω έχουν αναβαθμιστεί λόγω όλων των εμπειριών που έχουμε βιώσει μαζί τους.
Το ντεμπούτο τον Muse "Showbiz" κυκλοφόρησε το 1999. Ανάμεσα στα πολλά καλά κομμάτια περιλαμβανόταν και το παρακάτω διαμαντάκι:
Και μην ξεχνάτε ότι "The world is run by Drones utilizing Drones to turn us all into Drones." Κι ό,τι κατάλαβε ο καθένας...
Η σκυτάλη για το επόμενο MixgrillChallenge περνάει στο Drone-Γιώργο Μπαλιώτη!
Το κομμάτι άρεσε πολύ. Τουλάχιστον στους φαν, που είναι και αρκετοί, ομολογουμένως. Σε αρκετούς από εμάς τους υπόλοιπους φάνηκε από άστοχο ως εκνευριστικό. Επιπροσθέτως, τα μηνύματα που επικαλείται ότι περνάει (ας μην ξεχνάμε ότι δεν θα μπορούσε να παιχτεί στο ραδιόφωνο, και καλά!) είναι του επιπέδου 2+2=4. Κάποιος θαρραλέος ισχυρίστηκε κάποτε ότι κάνουν πέντε και δεν μπορώ να τον αδικήσω! Αν αυτό προστεθεί σε όλη την πορεία των Muse από το 2009 και μετά δημιουργεί το πορτραίτο ενός συγκροτήματος που θέτει μεγαλεπήβολους στόχους και... περνάει από κάτω. Ταυτόχρονα βέβαια, αυξάνει τη δημοφιλία του, γεμίζει αρένες, κάνει πωλήσεις και τα σχετικά. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο!
Κάτι τέτοια πράγματα σκεφτόμουν. Τι προέκυψε στην πορεία;
Η Ελένη Σουλιώτη κατέθεσε την άποψή της για το τραγούδι:
"Δεν απογοητεύομαι με το Psycho. Νομίζω πως εσκεμμένα το διάλεξαν ως δείγμα του album για να μας ταρακουνήσουν. Περιμένω και τα υπόλοιπα. Νομίζω πως δεν έχουμε ακούσει όλη την ιστορία ακόμα και δε θέλω να πιστέψω πως έτσι απλά οι Muse άλλαξαν απότομα σε κάτι που δεν ακούγεται. Προτιμώ να ελπίζω πως το Psycho είναι μέρος ενός πολύ καλά μελετημένου σχεδίου που όπως είπαν και οι ίδιοι πριν μήνες θ' αποτελέσει επιστροφή στο ύφος των πρώτων albums- που όλοι αγαπήσαμε. Άρα, έχουν γνώση οι φύλακες."
Η Ελένη Ζαρκάδα, από την άλλη, επισημαίνει ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο που σχετίζεται με τους στίχους και τη θεματολογία του κομματιού:
"Ως εκκολαπτόμενη ψυχολόγος δεν αποδέχομαι οποιαδήποτε χρήση της λέξης Psycho στα media. Είναι μια κατάχρησή της που μεταδίδεται το κοινό, το οποίο την υιοθετεί μη γνωρίζοντας την πραγματική έννοιά της. Έριξα μια ματιά στους στίχους και δεν είναι ξεκάθαρο αν υπάρχει κάποια λογική στη χρήση της, οπότε και πάλι το βρίσκω άτοπο.
Η χρήση τέτοιων λέξεων διατηρεί το στιγματισμό και την παραπληροφόρηση σχετικά με τις ψυχικές ασθένειες. Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες -που προβάλλονται τόσο- από τα media θα πρέπει να προσέχουν τα μηνύματα που περνούν στο κοινό."
Και κάπου εκεί έρχεται πυροσβεστικός ο Γιώργος Μπαλιώτης να προσθέσει:
"Το Psycho μου αρέσει. Πρόκειται για ένα καθαρό ροκ τραγούδι, το οποίο δεν διαθέτει τα περιτυλίγματα, που είχαν οι Muse στα τελευταία albums τους κι έχει ένα δυνατό riff που χρησιμοποιούσαν στις συναυλίες τους για πολλά χρόνια. Θυμίζει τα 2 πρώτα δισκάκια των Άγγλων. Δεν ξέρω πως θα είναι το Drones, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε το Psycho. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι σ' αυτό το τραγούδι, οι Muse φαίνεται να ήθελαν να βγάλουν πιο μπροστά τους στίχους και την πολιτική τους άποψη, από τη μουσική."
Είπαμε κι άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. Δεν είναι ότι δεν σας αφορούν, αλλά δεν έχει νόημα να πλατιάσω περισσότερο. Αυτό που αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά είναι η ομορφιά του να συζητάς, να ανταλλάσσεις απόψεις με ανοιχτούς ορίζοντες. Δεν θα φτάσεις πάντα σε ένα κοινό συμπέρασμα, είναι ουτοπικό καν να το ψάχνουμε. Θα ήταν τόσο βαρετό, άλλωστε!
Συζητήστε για όσα σας αρέσουν, σχολιάστε όσα δεν σας αρέσουν (χωρίς δογματισμούς και αφορισμούς -αυτό θέλει πολλή δουλειά!!), μοιραστείτε τα ερεθίσματά σας με τον κόσμο γύρω σας και γίνετε οι ίδιοι ερεθίσματα για τον κόσμο!
Το τραγούδι της εβδομάδας ξεχάσαμε. Δε θα μπορούσε να είναι το Psycho, αλλά ανήκει προφανώς στους Muse. Γιατί κάποια πράγματα έχουν περάσει στην ιστορία. Και όποια και αν είναι η άποψή μου για τους σημερινούς Muse, δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι έχουν δώσει αν όχι αριστουργήματα, τουλάχιστον δυνατά κομμάτια, που στο κάτω κάτω έχουν αναβαθμιστεί λόγω όλων των εμπειριών που έχουμε βιώσει μαζί τους.
Το ντεμπούτο τον Muse "Showbiz" κυκλοφόρησε το 1999. Ανάμεσα στα πολλά καλά κομμάτια περιλαμβανόταν και το παρακάτω διαμαντάκι:
Και μην ξεχνάτε ότι "The world is run by Drones utilizing Drones to turn us all into Drones." Κι ό,τι κατάλαβε ο καθένας...
Η σκυτάλη για το επόμενο MixgrillChallenge περνάει στο Drone-Γιώργο Μπαλιώτη!