Udo Dirkschneider. Ή πολύ απλά Udo. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές στο χώρο του heavy metal. Ο άνθρωπος που το πρώτο πράγμα σου έρχεται στο μυαλό είναι οι Accept. Όπως και το ανάποδο, παρόλο που οι Accept συνεχίζουν χωρίς αυτόν στα φωνητικά αλλά παραμένουν ακόμα στην frontline των παραδοσιακών κλασσικών metal συγκροτημάτων.
Οι εμφανίσεις του στις 18 Μαρτίου (Principal Club Theater , Θεσσαλονικη) και στις 19 Μαρτίου (Αρχιτεκτονική Μουσική Σκηνή στο Γκάζι) θα είναι κάτι το ξεχωριστό. Ο Udo έχει αποφασίσει να κλείσει πλήρως το κεφάλαιο Accept και θέλει να το μοιραστεί μαζί μας με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Με ένα δίωρο σετ που θα αποτελείται μόνο από τραγούδια των Accept. Και επειδή όλοι έχουμε σκαλίσει το διαδίκτυο να δούμε τι γίνεται σε αυτή την τρέχουσα περιοδεία από άλλες χώρες, το εννοεί.
Ο Udo είναι ιδρυτικό μέλος των Accept. Με αυτόν πορεύτηκαν από τον πρώτο δίσκο τους (Accept 1979) μέχρι και το 1986 (Russian Roulette). Η ιδιαίτερη χροιά της φωνής του (αυτό το γρύλισμα) έγινε σήμα κατατεθέν για το συγκρότημα. Έτσι, από το 1979 μέχρι και το 1986 έβγαλε μαζί τους τα εξής διαμάντια: Accept(1979), I’m A Rebel (1980), Breaker (1981), Restless And Wild (1982), Balls To The Wall ( 1983), Metal Heart ( 1985), Russian Roulette (1986).
To 1987 o Udo αποφάσισε να ακολουθήσει solo καριέρα και το πρώτο δείγμα δουλειάς του ήταν το Animal House (1987) με το όνομα της μπάντας να είναι U.D.O.. Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι : Mean Machine (1988), Faceless World (1990) , Timebomb (1991). Εν τω μεταξύ, οι Accept έκαναν μεγάλη πτώση και μετά την Eat The Heat Tour του 1989 διαλυθήκαν προσωρινά μέχρι το 1991.
Το 1992 ο Udo ξαναβρήκε τους Accept και έγινε η επανεκκίνηση. Αναγεννημένοι, λοιπόν, έβγαλαν τρεις δίσκους: Objection Overruled (1993), Death Row (1994), Predator (1996). Όταν τελείωσε και η μεγάλη περιοδεία για το Death Row, το 1997 οι Accept μπήκαν στον πάγο μέχρι και το 2005. Όλα τα μελή ασχολήθηκαν με προσωπικές δουλειές τους και όπως ήταν φυσικό αυτό έπραξε και ο Udo.
Από το 1997 μέχρι και το 2005 αυτός ο ιδιαίτερος frontman κυκλοφόρησε τα: Solid (1997), No Limits (1998), Holy (1999), Man And Machine (2002), Thunderball (2004). To 2005 γίνεται νέα επανένωση των Accept. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν για κάποια show και όχι για να βγει κάτι νέο με τραγουδιστή τον Udo.
Η επίσημη ανακοίνωση της οριστικής αποχώρησης του Udo έγινε το 2009. Από τότε μέχρι και σήμερα υπάρχουν και τα δυο σχήματα (U.D.O. και
Accept) όπου συνεχίζουν να διαγράφουν σημαντική πορεία στα μεταλλικά δρώμενα. Ειδικά οι U.D.O. είναι αρκετά παραγωγικοί αφού έχουν κυκλοφορήσει ακόμη τα : Mission No.X (2005), Mastercutor (2007), Dominator (2009), Rev-Raptor(2011), Steelhammer (2013), Decadent (2015).
Σε όλα τα χρόνια της προσωπικής καριέρας του ο Udo πάντα συμπεριλάμβανε κομμάτια των Accept στις περιοδείες του. Άλλωστε με αυτά έγινε γνωστός και αυτός και οι Accept. Πλέον έφτασε η στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος. Το 2009 ήταν η οριστική αποχώρηση και το 2016 ο Udo θέτει το τέρμα των εκτελέσεων όλων αυτών των μεγάλων επιτυχιών που ακόμα και τώρα αποτελούν ύμνους του heavy metal.
Όποιος δεν εχει δει τους Accept ζωντανά με τον Udo (η συναυλία στο Ρόδον αν θυμάμαι καλά το 1996 ήταν τουλάχιστον επική, αλλά ακόμη και στο reunion στο Terra Vibe στο Rockwave του 2005) καλό είναι να μη χάσει αυτή την ευκαιρία. Γιατί μπορεί ο Mark Tornillo που τον έχει αντικαταστήσει στους Accept να είναι πραγματικά εξαιρετικός και να έχει δέσει πλήρως με το συγκρότημα, αλλά δεν είναι το ίδιο όταν θα ακούσεις το Princess Of The Dawn, το Fast As A Shark ή το Metal Heart από τον Udo.
ΥΓ: Ένας ακόμη λόγος που αυτή η συναυλία είναι ξεχωριστή είναι και η εμφάνιση των πολύ μεγάλων, αγνοημένων και κακώς υποτιμημένων Καναδών Anvil.
Οι εμφανίσεις του στις 18 Μαρτίου (Principal Club Theater , Θεσσαλονικη) και στις 19 Μαρτίου (Αρχιτεκτονική Μουσική Σκηνή στο Γκάζι) θα είναι κάτι το ξεχωριστό. Ο Udo έχει αποφασίσει να κλείσει πλήρως το κεφάλαιο Accept και θέλει να το μοιραστεί μαζί μας με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Με ένα δίωρο σετ που θα αποτελείται μόνο από τραγούδια των Accept. Και επειδή όλοι έχουμε σκαλίσει το διαδίκτυο να δούμε τι γίνεται σε αυτή την τρέχουσα περιοδεία από άλλες χώρες, το εννοεί.
Ο Udo είναι ιδρυτικό μέλος των Accept. Με αυτόν πορεύτηκαν από τον πρώτο δίσκο τους (Accept 1979) μέχρι και το 1986 (Russian Roulette). Η ιδιαίτερη χροιά της φωνής του (αυτό το γρύλισμα) έγινε σήμα κατατεθέν για το συγκρότημα. Έτσι, από το 1979 μέχρι και το 1986 έβγαλε μαζί τους τα εξής διαμάντια: Accept(1979), I’m A Rebel (1980), Breaker (1981), Restless And Wild (1982), Balls To The Wall ( 1983), Metal Heart ( 1985), Russian Roulette (1986).
To 1987 o Udo αποφάσισε να ακολουθήσει solo καριέρα και το πρώτο δείγμα δουλειάς του ήταν το Animal House (1987) με το όνομα της μπάντας να είναι U.D.O.. Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι : Mean Machine (1988), Faceless World (1990) , Timebomb (1991). Εν τω μεταξύ, οι Accept έκαναν μεγάλη πτώση και μετά την Eat The Heat Tour του 1989 διαλυθήκαν προσωρινά μέχρι το 1991.
Το 1992 ο Udo ξαναβρήκε τους Accept και έγινε η επανεκκίνηση. Αναγεννημένοι, λοιπόν, έβγαλαν τρεις δίσκους: Objection Overruled (1993), Death Row (1994), Predator (1996). Όταν τελείωσε και η μεγάλη περιοδεία για το Death Row, το 1997 οι Accept μπήκαν στον πάγο μέχρι και το 2005. Όλα τα μελή ασχολήθηκαν με προσωπικές δουλειές τους και όπως ήταν φυσικό αυτό έπραξε και ο Udo.
Από το 1997 μέχρι και το 2005 αυτός ο ιδιαίτερος frontman κυκλοφόρησε τα: Solid (1997), No Limits (1998), Holy (1999), Man And Machine (2002), Thunderball (2004). To 2005 γίνεται νέα επανένωση των Accept. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν για κάποια show και όχι για να βγει κάτι νέο με τραγουδιστή τον Udo.
Η επίσημη ανακοίνωση της οριστικής αποχώρησης του Udo έγινε το 2009. Από τότε μέχρι και σήμερα υπάρχουν και τα δυο σχήματα (U.D.O. και
Accept) όπου συνεχίζουν να διαγράφουν σημαντική πορεία στα μεταλλικά δρώμενα. Ειδικά οι U.D.O. είναι αρκετά παραγωγικοί αφού έχουν κυκλοφορήσει ακόμη τα : Mission No.X (2005), Mastercutor (2007), Dominator (2009), Rev-Raptor(2011), Steelhammer (2013), Decadent (2015).
Σε όλα τα χρόνια της προσωπικής καριέρας του ο Udo πάντα συμπεριλάμβανε κομμάτια των Accept στις περιοδείες του. Άλλωστε με αυτά έγινε γνωστός και αυτός και οι Accept. Πλέον έφτασε η στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος. Το 2009 ήταν η οριστική αποχώρηση και το 2016 ο Udo θέτει το τέρμα των εκτελέσεων όλων αυτών των μεγάλων επιτυχιών που ακόμα και τώρα αποτελούν ύμνους του heavy metal.
Όποιος δεν εχει δει τους Accept ζωντανά με τον Udo (η συναυλία στο Ρόδον αν θυμάμαι καλά το 1996 ήταν τουλάχιστον επική, αλλά ακόμη και στο reunion στο Terra Vibe στο Rockwave του 2005) καλό είναι να μη χάσει αυτή την ευκαιρία. Γιατί μπορεί ο Mark Tornillo που τον έχει αντικαταστήσει στους Accept να είναι πραγματικά εξαιρετικός και να έχει δέσει πλήρως με το συγκρότημα, αλλά δεν είναι το ίδιο όταν θα ακούσεις το Princess Of The Dawn, το Fast As A Shark ή το Metal Heart από τον Udo.
ΥΓ: Ένας ακόμη λόγος που αυτή η συναυλία είναι ξεχωριστή είναι και η εμφάνιση των πολύ μεγάλων, αγνοημένων και κακώς υποτιμημένων Καναδών Anvil.