Τι θα ακούσεις;
Dream Pop, Blues, Funk, Psychedelia, Jazz, Soul
Τραγούδια που ξεχωρίζουν;
Burn Down Your House, Happy, Unexistable
Βαθμολογία:
6,5/10
H ιστορία λέει ότι "οι Daphne and the Fuzz γνωρίστηκαν στο ωδείο τους και κάπου το καλοκαίρι του ’12 αποφάσισαν να δουλέψουν όλοι μαζί τα κομμάτια που έγραφε μέχρι τότε η Δάφνη στο πιάνο της". Φτάσαμε λοιπόν στο 2016 όπου αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μέσω της Inner Ear την πρώτη τους ολοκληρωμένη studio δουλειά με τίτλο -τι άλλο;- "Daphne and the Fuzz".
Το ύφος του δίσκου κινείται μεταξύ πολλών μουσικών ρευμάτων: από vintage pop μέχρι jazz, από ψυχεδέλεια μέχρι funk, από blues μέχρι soul. Τα δέκα κομμάτια του δίσκου γράφτηκαν από το 2011 ως το 2015 και αν κάτι τα χαρακτηρίζει είναι η ξεχωριστή χροιά της Δάφνης Λάζου. Η ατμόσφαιρά, άλλοτε dreamy κι άλλοτε παιχνιδιάρικη, κάνει το δίσκο ιδανικό άκουσμα για τα χαλαρά ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά βράδια. Το παίξιμο είναι αψεγάδιαστο με προσεγμένο ήχο και παραγωγή και φρέσκες ιδέες.
Παρά τα παραπάνω, ο δίσκος κατά τη γνώμη μου δυσκολεύεται να ξεχωρίσει από τον σωρό. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Μέσα σε 10 κομμάτια προσπαθούν να χωρέσουν πολλά μουσικά είδη, κάτι που αφαιρεί "χαρακτήρα" από τη συνολική δουλειά. Βέβαια αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι συνθέσεις γράφτηκαν σε διάστημα σχεδόν τεσσάρων ετών. Σε πολλές στιγμές τα πάντα είναι τόσο "τέλεια" που περνάνε το όριο του αποστειρωμένου και ενώ υπάρχουν όμορφες ιδέες χάνεται η ψυχή, με αποτέλεσμα ο ακροατής να αποτυγχάνει να ταυτιστεί με τη μουσική.
Γενικά δεν είναι άσχημο ντεμπούτο και οπωσδήποτε οι συνθέσεις παίρνουν στα live άλλη δυναμική και άλλο χαρακτήρα. Σίγουρα περιμένουμε περισσότερα από τους "Daphne and the Fuzz" στο μέλλον!
Dream Pop, Blues, Funk, Psychedelia, Jazz, Soul
Τραγούδια που ξεχωρίζουν;
Burn Down Your House, Happy, Unexistable
Βαθμολογία:
6,5/10
H ιστορία λέει ότι "οι Daphne and the Fuzz γνωρίστηκαν στο ωδείο τους και κάπου το καλοκαίρι του ’12 αποφάσισαν να δουλέψουν όλοι μαζί τα κομμάτια που έγραφε μέχρι τότε η Δάφνη στο πιάνο της". Φτάσαμε λοιπόν στο 2016 όπου αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μέσω της Inner Ear την πρώτη τους ολοκληρωμένη studio δουλειά με τίτλο -τι άλλο;- "Daphne and the Fuzz".
Το ύφος του δίσκου κινείται μεταξύ πολλών μουσικών ρευμάτων: από vintage pop μέχρι jazz, από ψυχεδέλεια μέχρι funk, από blues μέχρι soul. Τα δέκα κομμάτια του δίσκου γράφτηκαν από το 2011 ως το 2015 και αν κάτι τα χαρακτηρίζει είναι η ξεχωριστή χροιά της Δάφνης Λάζου. Η ατμόσφαιρά, άλλοτε dreamy κι άλλοτε παιχνιδιάρικη, κάνει το δίσκο ιδανικό άκουσμα για τα χαλαρά ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά βράδια. Το παίξιμο είναι αψεγάδιαστο με προσεγμένο ήχο και παραγωγή και φρέσκες ιδέες.
Παρά τα παραπάνω, ο δίσκος κατά τη γνώμη μου δυσκολεύεται να ξεχωρίσει από τον σωρό. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Μέσα σε 10 κομμάτια προσπαθούν να χωρέσουν πολλά μουσικά είδη, κάτι που αφαιρεί "χαρακτήρα" από τη συνολική δουλειά. Βέβαια αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι συνθέσεις γράφτηκαν σε διάστημα σχεδόν τεσσάρων ετών. Σε πολλές στιγμές τα πάντα είναι τόσο "τέλεια" που περνάνε το όριο του αποστειρωμένου και ενώ υπάρχουν όμορφες ιδέες χάνεται η ψυχή, με αποτέλεσμα ο ακροατής να αποτυγχάνει να ταυτιστεί με τη μουσική.
Γενικά δεν είναι άσχημο ντεμπούτο και οπωσδήποτε οι συνθέσεις παίρνουν στα live άλλη δυναμική και άλλο χαρακτήρα. Σίγουρα περιμένουμε περισσότερα από τους "Daphne and the Fuzz" στο μέλλον!