Whatever makes us happy on a Sunday morning: Ο φόβος μέσα μου

Δεν με απασχολεί από πού προέρχεται ο φόβος. Με απασχολεί να τον διώξω μακριά και να μετατραπεί σε δύναμη. Δύναμη που θα μου ανοίγει το στόμα όταν το δίκαιο χρειάζεται βοήθεια.
Διαβάστηκε φορες
Ταξιδεύω για Αίγινα. Ελάχιστος κόσμος στο πλοίο. Ωστόσο, μια παρέα 6 μεσήλικων στο διπλανό καναπέ αποδεικνύεται ικανή για να κάνει να φαίνεται το μισό κατάστρωμα γεμάτο από ένταση και ομιλίες. Καθόλου κακό αυτό.
Μετά από καιρό είπα να συνεχίσω το «Άρωμα Του Ονείρου», μία εκ των αρκετών επιτυχιών του Τομ Ρόμπινς. Οι 4 άνδρες και οι 2 γυναίκες ακάθεκτοι συνομιλούν με αυξανόμενη την ένταση της φωνής τους. Και πολύ καλά κάνουν, σκέφτομαι από μέσα μου. Μέσα στο επόμενο λεπτό, όμως, ορισμένες λέξεις τους καρφώθηκαν στο αυτί μου και από ‘κει μετατράπηκαν αμέσως σε ανατριχίλα στο δέρμα μου. Το θέμα της συζήτησής τους: οι Σύριοι. Οι Σύριοι στο λιμάνι του Πειραιά. Οι Σύριοι στην Ειδομένη (αλήθεια, πόσοι γνωρίζαμε την περιοχή Ειδομένης πιο παλιά;). Οι Σύριοι που συνεχίζουν να έρχονται στη χώρα μας. Η ξενοφοβία στα καλύτερά της. Πούστηδες, καριόληδες, βρωμιάρηδες, βιαστές, ήταν μερικές από τις λέξεις που εξαπολύονταν μέσα από κουβέντες και ατάκες ικανές να σε κάνουν να ντραπείς που είσαι συνάνθρωπός τους (ή που ανήκεις γενικότερα στο ανθρώπινο είδος). Η μία από τις δυο γυναίκες μάλιστα μιλούσε σπαστά ελληνικά. Όταν το οξύμωρο αυτού του πράγματος σε ξεπερνάει.

Ποιο είναι όμως το θέμα; Ότι κάποιοι μεσήλικες, που ποζάρουν μεταξύ άλλων για τη θέα που έχουν τα σπίτια τους στη Αίγινα, επιθυμούν βρίζοντας να καταπιεί η γη τους πρόσφυγες ή ότι εγώ, που διαφωνώ κάθετα, δεν μίλησα καθόλου; Αντιθέτως, καθήμενος στο διπλανό καναπέ το μόνο που έκανα ήταν να αηδιάζω με τις ξενοφοβικές κουβέντες. Και τι να κάνω; Να τους πω να σταματήσουν και να μην μιλούν κατά αυτό τον τρόπο ή να αλλάξουν κουβέντα; Γνώμη είναι και δεν μπορώ να την αλλάξω, αλλιώς θα γίνω σαν αυτούς. Μπορώ να την αλλάξω. Δεν θέλω όμως. Διότι, ο φόβος έχει ριζώσει για τα καλά μέσα μου. Το να αντιμετωπίσω κάποιους ανθρώπους είναι πολύ πιο εύκολο από το να δω κατάματα τον φόβο που έχει κατακαθίσει μέσα μου. Δεν με άφησε να αντιδράσω. Δεν με αφήνει να αντιδρώ. Το χειρότερο είναι ότι δεν θα με αφήσει να αντιδράσω και στο μέλλον, σε μια χειρότερη περίπτωση.

Δεν με απασχολεί από πού προέρχεται αυτός ο φόβος. Με απασχολεί να τον διώξω μακριά και να μετατραπεί σε δύναμη. Δύναμη που θα μου ανοίγει το στόμα όταν το δίκαιο χρειάζεται βοήθεια. Δύναμη που θα μου σηκώνει το χέρι όταν ένας πραγματικά αδύναμος το έχει ανάγκη. Παιδεία, σκέφτομαι. Αυτή είναι η λύση για τους ξενοφοβικούς αλλά πρωτίστως για μένα. Γιατί σίγουρα δεν είμαι καλύτερος από αυτούς. Ειδικά, τώρα που γράφω αυτό το κείμενο πίσω από την ασφαλή θέση του πληκτρολογίου.





Τα τραγούδια


01. M.I.A. - Borders
02. PJ Harvey – The Wheel
03. Michael Kiwanuka – Black Man In A White World
04. Lykke Li – No Rest For The Wicked
05. Florence + the Machine – My Boy Builds Coffins
06. La Roux – Let Me Down Gently
07. St. Vincent – Cruel
08. Φοίβος Δεληβοριάς – Ο Ξένος
09. Of Monsters and Men – King and Lionheart
10. Red Hot Chili Peppers – Brendan’s Death Song
11. Savages - Adore
12. Zola Jesus – Hunger
13. Deus – Suds & Soda
14. The Noise Figures – Turn Off The Lights
15. Julian Casablancas – Run Run Run
16. Monovine – Bliss
17. Sunnyboys – Trouble In My Brain
18. The Dead Weather – Treat Me Like Your Mother
19. Neko Case – Danny’s Song
20. S.W.I.M - Αναζήτηση

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα