Τι θα ακούσεις;
alternative rock, (ολίγον τι) progressive rock
Τραγούδια που αξίζει να ακούσεις:
"Nonsense", "Galileo", "Release Me","Chasing Tales"
Βαθμολογία:
7,5/10
Το "Clairvoyance" είναι η δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Kamp, του σχήματος του πρώην τραγουδιστή των Closer Γιάννη Καμπουρόπουλου.Το album κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους αποτελώντας τον διάδοχο της πρώτης τους κυκλοφορίας, υπό τον τίτλο "Kamp-Reappear"(2014).
Αυτό που σε εντυπωσιάζει κατευθείαν στο "Clairvoyance" είναι η απόπειρα του συγκροτήματος να κινηθεί σε μουσικά μονοπάτια που ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη πορεία των περισσότερων ελληνικών ροκ συγκροτημάτων. Οι "Kamp", έχοντας ως ευθεία αναφορά το alternative-rock, προσπαθούν να διερευνήσουν και άλλες μουσικές γαίες, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να φλερτάρουν και με το χώρο του ακουστικού progressive-rock αλλά και να μπολιάζουν τη μουσική τους με κάποια heavy κιθαριστικά περάσματα. Ως εκ τούτου και επειδή το εγχείρημα είναι εξ ορισμού δύσκολο, το "Clairvoyance" απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις, αφού με κάθε νέο άκουσμα ανακαλύπτεις διαρκώς νέες "λεπτομέρειες" και καινούρια στοιχεία. Κάτι τέτοιο λίγες μπάντες το επιχειρούν (οι Gravity says_I θεωρώ ότι είναι μια από αυτές), αφού και περισσότερο απαιτητικό είναι αλλά και λιγότερο αποτελεσματικό από άποψη εμπορικής επιτυχίας.
Το στίγμα της μπάντας γίνεται αντιληπτό με το εισαγωγικό "Nonsense", όπου οι alternative-rock κιθαριστικές συγχορδίες δένουν αρμονικά με τα περισσότερο heavy μέρη του μπάσου και των ντραμς. Στα 61 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος, τέτοιου είδους "παντρέματα" αποτελούν τον κανόνα. Στο "Intercourse" πχ. το συγκρότημα ακροβατεί μεταξύ του alternative και του progessive rock, ενώ στο "Fool" οι Radiohead του "Pablo Honey" συναντούν στο δρόμο τους τον Steven Wilson.
Οι ορίζοντες διευρύνονται ακόμα περισσότερο με τα "Galileo" και "Release Me", μέσω των οποίων δημιουργείται στον ακροατή η αίσθηση ότι η μπάντα προσπαθεί να απελευθερωθεί από τις συμβατικές μουσικές φόρμες και να επεκταθεί σε κάποιο άγνωστο σύμπαν. Όταν ο επίλογος γράφεται με το περισσότερο "απλό" και radio-friendly "Chasing Tails", νιώθεις ότι έχεις παρακολουθήσει μια σεμιναριακού επιπέδου μουσική ταινία, γεμάτη με ανατροπές και απρόοπτα.
Συνοψίζοντας, το "Clairovoyance" είναι ένα άλμπουμ που θα σε αποζημιώσει και με το παραπάνω. Παρά το ότι απαιτεί λίγο περισσότερο χρόνο ως προς την πλήρη αποτύπωση της μουσικής του δομής, σου προσφέρει ταυτόχρονα κάτι που ίσως και να είναι το ζητούμενο: πολύ απλά, νέες μουσικές ιδέες.
Σχετικό θέμα