10+1 κείμενα από το μεγάλο διαγωνισμό Mix Grill & εκδόσεις Μεταίχμιο

Πριν γίνει η κλήρωση για τους τυχερούς που θα κερδίσουν συνολικά 20 βιβλία, δημοσιεύουμε τα κείμενα που ξεδιαλέξαμε από όσα μας στείλατε για να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό.
Διαβάστηκε φορες
Πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε ο μεγάλος διαγωνισμός μας για τα δέκα χρόνια του Mix Grill σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο, που γιορτάζουν τα 25 τους χρόνια. Σύντομα θα γίνει η κλήρωση και θα ανακοινωθούν οι τυχεροί που θα κερδίσουν συνολικά 20 βιβλία των εκδόσεων Μεταίχμιο. Στο μεταξύ, δημοσιεύουμε δέκα συν ένα κείμενα που ξεδιαλέξαμε από όσα μας στείλατε για να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό. Σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλες και όλους για τα κείμενα και για το χρόνο που αφιερώσατε.


Η Κατερίνα Πετροπούλου γράφει για το βιβλίο «10 μέρες στην τρελογιαγιά»  της Λώρης Κέζα

10 μέρες στην τρελογιαγιά
Ποιος δεν θα ήθελε να γνωρίσουν τα παιδιά του όλον τον κόσμο διασκεδάζοντας; Να μάθουν για τα ιδεογράμματα και τα μάνγκα της Ιαπωνίας, την Γαλλία και τον Μάη του '68, το βελγικό Κονγκό της Αφρικής. Αλλά και για την Ελλάδα, με την Κυψέλη και τους μετανάστες της, με τον Ζορμπά του Καζαντζάκη, τα ελληνικά βότανα, το πατητήρι του τρύγου κ.ά. Ποιος δεν θα ήθελε να μάθει να φτιάχνει ινδιάνικη σκηνή; Ή να λύσει επιτέλους την απορία γιατί αλλού οδηγούμε στην αριστερή και αλλού στην δεξιά μεριά του δρόμου; Όχι, δεν πρόκειται για βιβλίο γνώσεων. Πρόκειται για το «10 μέρες στην τρελογιαγιά» από την Λώρη Κέζα. Γραμμένο με τον πιο όμορφο, γλυκό, νοσταλγικό και απίστευτα χιουμοριστικό τρόπο. Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί από μικρούς και μεγάλους!


Η Χριστίνα Γκιόκα γράφει για το βιβλίο «Γραφικός χαρακτήρας» του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Γραφικός χαρακτήρας
Διάβασα σχεδόν εν μια νυκτί το βιβλίο του Νίκου Παναγιωτόπουλου «Γραφικός χαρακτήρας». Με συνεπήρε ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση από τις μικρές (έως μικροσκοπικές, όπως γράφει ο ίδιος) αυτοβιογραφικές ιστορίες του. Μπορούν κυριολεκτικά να διαβαστούν στο πόδι ή και στο κρεβάτι, να σας φέρουν στο μυαλό δεκάδες δικές σας παιδικές και άλλες αναμνήσεις, να σας κάνουν να χαμογελάσετε γλυκά, να γελάσετε με την καρδιά σας, να δακρύσετε και -γιατί όχι;- ακόμη και να κλάψετε. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο με αγάπη, ένα βιβλίο που δεν πρόκειται να σας αφήσει να το ...αφήσετε από τα χέρια σας.


Ο Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης γράφει για το βιβλίο «Ένα κάποιο τέλος» του Julian Barnes

Ένα κάποιο τέλος
Ένας 60άρης κύριος, ο Tony, που ζει μόνος στο σημερινό Λονδίνο, είναι ο ήρωας της ιστορίας. Ο Tony αναπολεί την νεανική του παρέα, τους φίλους του και κάποια γεγονότα που τη στιγμάτησαν. Κοινότυπο, ίσως, αλλά η πραγματική τέχνη του Τζούλιαν Μπάρνς, είναι η αφήγηση μιας απλής ιστορίας με ολοκληρωμένους χαρακτήρες και ένα απρόσμενο τέλος που κυριολεκτικά σ' αφήνει άφωνο. Ένα βιβλίο που διαβάζεται κυριολεκτικά μονορούφι. Ένα βιβλίο που χάρισε στον συγγραφέα του το βραβείο Man Booker για το έτος 2011.




Ο Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης γράφει για το βιβλίο «Η συχνότητα του θανάτου» της Χίλντας Παπαδημητρίου

Η συχνότητα του θανάτου
Η αστυνομική λογοτεχνία στο εξωτερικό ήταν πάντα ένα σοβαρό κομμάτι της σύγχρονης λογοτεχνίας. Κατά καιρούς, εμφανίζονταν λογοτέχνες-star του είδους (π.χ. Ian Rankin, Jo Nesbo). Στην Ελλάδα αυτό δεν έγινε. Η αστυνομική λογοτεχνία ήταν πάντα υποτιμημένο είδος. Μόνος και πρωτοπόρος ο Γιάννης Μαρής με τον εμβληματικό του αστυνόμο Μπέκα. Βέβαια σοβαρός λόγος για την αναγνωρισιμότητα και όχι για την αναγνωσιμότητα του συγκεκριμένου ήρωα, έπαιξαν οι πετυχημένες τηλεοπτικές μεταφορές των περιπετειών του.
Μετά από καιρό λοιπόν, έχουμε νέο «σερίφη» στην πόλη, τον Χάρη Νικολόπουλο. Ο Χάρης σίγουρα δεν είναι Dirty Harry και ούτε βέβαια επιθυμεί να γίνει. Είναι χοντρούλης, αδέξιος καμιά φορά αλλά 100% αληθινός. Είναι καλός φίλος και συνάδελφος και έχει υψηλή αίσθηση του καθήκοντος. «Η συχνότητα του θανάτου» είναι η τρίτη περιπέτεια του Χάρη. Προηγήθηκαν τα «Για μια χούφτα βινύλια» (2011) και «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς» (2013).
Όλες οι περιπέτειες του Χάρη Νικολόπουλου έχουν και soundtrack! Η μουσική είναι παντού και το καταλαβαίνεις. Η Χίλντα Παπαδημητρίου πέρασε μέσα στα βιβλία της όλη την μουσική της ενασχόληση και εμπειρία, και αυτό είναι κάτι που φαίνεται ... ή μάλλον ακούγεται.


Η Ελισάβετ Δουβάρα γράφει για το βιβλίο «Θάνατος στη Βενετία» του Thomas Mann

Θάνατος στη Βενετία
«Έρωτας ή θάνατος;»
Η ιστορία του Άσενμπαχ συνορεύει με το μύθο, το δράμα, τη φιλοσοφία. Η σταδιακή διείσδυση του Διονυσιακού στο απόλλωνιο πνεύμα του πρωταγωνιστή δεν μπορεί παρά να αναφέρεται στον Νίτσε, αλλά είναι πάνω απ' όλα η σχέση ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή που ενδιαφέρει τον συγγραφέα μας. «Η τέχνη είναι μια εξιδανικευμένη ζωή»: ο καλλιτέχνης, με την προθυμία του να ξέρει, καταφέρνει να καταγράψει την ομορφιά και να την επισημάνει μέσα από λέξεις, σημειώσεις, σμίλες, ανυψώνει τη ζωή σε μια ουράνια διάσταση. Ωστόσο, το πάθος, η εσωτερική φωτιά που το καταστέλλει, την εμποδίζουν από την πραγματική ύπαρξη μικρών καθημερινών χειρονομιών, από ανεπανόρθωτες πτώσεις οικειότητας. Η δίψα του για τη ζωή τον εμποδίζει να ζει επειδή η ομορφιά, η γνώση «έχουν συμπάθεια για την άβυσσο, είναι η ίδια άβυσσο». Η τέχνη αρρωσταίνει και ο Έρως αφήνει τη σκηνή στο δίδυμο του.


Η Κατερίνα Πετροπούλου γράφει για το βιβλίο «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» από τη σειρά «Ο πρώτος μου Σαίξπηρ»

Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
Όμορφα και ωραία όλα τα νέα παιδικά βιβλία και παραμύθια  που κυκλοφορούν και περνούν «κρυφά» μηνύματα και τρόπους διαπαιδαγώγησης, συμβουλές σε  σύγχρονα προβλήματα πίσω από την ιστορία.
Ποιος αμφισβητεί όμως την διαχρονική και λογοτεχνική αξία των κλασικών αριστουργημάτων;
Και γιατί ένα παιδί πρέπει να φτάσει τουλάχιστον στην εφηβεία για να γνωρίσει  για παράδειγμα τον Σαίξπηρ; Φαντάζομαι αυτή την σκέψη έκαναν οι υπεύθυνοι των εκδόσεων Μεταίχμιο και  δημιούργησαν την σειρά παιδικών βιβλίων «Η πρώτη μου λογοτεχνία». Έτσι ένα παιδί στην ηλικία των οχτώ ετών γνώρισε τον Σαίξπηρ και το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» και μαγεύτηκε. Μαγεύτηκε με μια κλασική ιστορία άρτια δοσμένη, σε ένα απόλυτα κατανοητό κείμενο για παιδιά, διασκευασμένο από την συγγραφέα Αγγελική Δαρλάση και με μια απίστευτα όμορφη εικονογράφηση από την Σάντρα Ελευθερίου. Ένα βιβλίο με διαλόγους, αφήγηση και υπέροχα λυρικά αποσπάσματα που σε μεταφέρουν σε έναν  κόσμο μαγικό. Μια ιστορία μαγική.
Τώρα το παιδί, μπορεί να πει «μου αρέσει πάρα πολύ ο Σαίξπηρ». Νομίζω πως αυτό ήταν το ζητούμενο και το κατάφεραν!


Η Αθανασία Γιακουμή γράφει για το βιβλίο «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» της Lionel Shriver

Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν
Το «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» είναι συγκλονιστικό από την πρώτη σελίδα, αλλά ειδικά στο τέλος δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Εκφράζει αλήθειες και φόβους που φωλιάζουν στο μυαλό κάθε γυναίκας που σκέφτεται να κάνει οικογένεια. Είναι τρομακτικό το πόσο ακριβές είναι στην περιγραφή της ιδιοσυγκρασίας των πρωταγωνιστών. Θέτει πάρα πολύ καίρια ερωτήματα, όπως αν η κακία των ανθρώπων είναι έμφυτη ή επίκτητη. Είναι ο ορισμός του ψυχολογικού θρίλερ. Θέλεις να μάθεις την συνέχεια και ταυτόχρονα φοβάσαι να την αντιμετωπίσεις κατά πρόσωπο. Η συγγραφέας δεν χαρίζει κάστανα, σου δίνει την ωμή αλήθεια και προφανώς απευθύνεται σε όσους την αντέχουν.


Η Βασιλική Διαμάντη γράφει για το βιβλίο «Στα πέρατα της αντοχής» της Χριστίνας Ρούσσου

Στα πέρατα της αντοχής
Το "Στα πέρατα της αντοχής"" είναι ένα βιβλίο πλούσιο σε ντοπιολαλιά, ιστορία, ήθη και έθιμα, παραδόσεις και πολλά λαογραφικά στοιχεία. Έμαθα για τη θρυλική μπλε πολυκατοικία της Αθήνας, στα Εξάρχεια, και το καφέ Floral, καθώς και για τους διάσημους ενοίκους της όπως η Σοφία Βέμπο, ο Φρέντυ Γερμανός κ.ά. Το βιβλίο είναι πολυπρόσωπο, με έντονες ανατροπές, αποκαλύψεις και γραμμένο με γλαφυρό και μεστό ύφος. Όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν την ανάγνωση ενδιαφέρουσα, με κλιμακωτή δράση και διδάγματα. Ο πατριωτισμός είναι έντονος και άρρηκτα συνυφασμένος με την τότε εποχή. Το δε εξώφυλλο σε ταξιδεύει στο παρελθόν και σε τόπους ονειρεμένους.

Τα συναισθήματα που γεννιούνται στους αναγνώστες ποικίλα. Η αγάπη, το πάθος, η επιμονή, η υπομονή, ο έρωτας, η φιλία, η συγχώρεση και η εμπιστοσύνη έρχονται να συγκρουστούν με την κακία, το μίσος, την απέχθεια, τη ζήλια και τη φιλαργυρία. Ενώ κοινωνικά θέματα όπως οι ανθρώπινες –διαπροσωπικές και μη– σχέσεις, η μετανάστευση, τα προβλήματα επιβίωσης σε μία ξένη χώρα, η ένταξή τους εκεί και οι πεποιθήσεις των πολιτών απέναντι σε αυτή την «εισβολή» στη χώρα τους θέτει τον αναγνώστη σε μία κριτική σκέψη του τι είναι σωστό και άδικο απέναντι στον συνάνθρωπό του. Όπως λέει και το βιβλίο, ο καθένας δοκιμάζεται ως τα πέρατα της αντοχής του, και οφείλουμε να αντέξουμε σε όσες δυσκολίες βρεθούν στο διάβα μας. Ο βαθμός που αξίζει ξεπερνάει και το άριστα, τόσο για τα διδάγματα και τις γνώσεις που μας προσφέρει, όσο και για την ποιότητα της ιστορίας και την εξαιρετική σκιαγράφηση των χαρακτήρων της που μας χαρίζει μέσω της ανάγνωσής του. Οφείλετε όλοι να διαβάσετε αυτό το αριστούργημα και να ταξιδέψετε στη θάλασσα των λέξεών του. Γι’ αυτό τρέξτε να το προμηθευτείτε με οποιονδήποτε τρόπο μπορείτε όλοι σας! Χάρηκα για το ταξίδι και την εμπειρία που μας χαρίζει για δεύτερη φορά η συγγραφέας και αναμένω με ανυπομονησία και προσμονή το επόμενο πόνημά της, το οποίο, όπως η ίδια έχει ήδη αποκαλύψει, θα είναι η συνέχεια αυτού που κρατάω ήδη στα χέρια μου και έχω τοποθετήσει σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Σίγουρα θα μας γεμίσει με νέες αποκαλύψεις και νέες αναγνωστικές εμπειρίες, σε ένα μοτίβο γνώσεων, ντοπιολαλιών, ιστορίας και ανθρώπινων συναισθημάτων.


Η Χριστίνα Χρυσούλη γράφει για το βιβλίο «Ταξίδι στο παρελθόν» του Stefan Zweig

Ταξίδι στο παρελθόν
Αυτή η μικρή νουβέλα του είναι η ιστορία μιας πολύ δυνατής αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικά κοινωνικά στρώματα. Η ιστορία ξεκινάει με την προσπάθεια ενός νεαρού άντρα να ανελιχθεί στην εταιρία όπου εργάζεται, καταφέρνοντας τελικά να γίνει ο πιο έμπιστος συνεργάτης του ετοιμοθάνατου αφεντικού και παράλληλα προορίζεται για αντικαταστάτης του στην εταιρία. Ο απαγορευμένος έρωτας γεννιέται όταν συναντά για πρώτη φορά τη γυναίκα του αφεντικού. Από τη στιγμή εκείνη και πέρα, οι δύο ήρωες παλεύουν με τα αισθήματα και τις επιθυμίες τους για να κρατήσουν αυτόν τον έρωτα πλατωνικό, ώσπου ένα αναπάντεχο γεγονός τους χωρίζει για πολύ καιρό. Θα αντέξει ο έρωτας στον χρόνο; Θα αντέξει στην τεράστια απόσταση; Και όταν βρεθούν και πάλι, τι θα αισθανθούν; Μπορεί ο έρωτας να ξαναφουντώσει όπως πρώτα; Ένα πολύ δυνατό βιβλίο, μικρό σε μέγεθος, αλλά, αλήθεια, ολοκληρωμένο.


Η Ευφροσύνη Βασιλοπούλου γράφει για το βιβλίο «Το τούνελ» του Ernesto Sabato

Το τούνελ
Αυτό το βιβλίο μού άνοιξε τον κόσμο του Ερνέστο Σάμπατο. Ήταν πρωτότυπο και εξακολουθεί να είναι. Αρχίζει την ιστορία από το τέλος. Η διήγηση είναι του δολοφόνου που στην ουσία δεν έχει τύψεις, αλλά και δεν έχει απαλλαγεί από την παρουσία της γυναίκας που σκότωσε. Αν και έχει λίγες σελίδες, περιέχει τόσο πολλά. Την αγάπη που γίνεται έμμονη ιδέα ή την έμμονη ιδέα που μασκαρεύεται σε αγάπη · τους ανθρώπους που ψυχολογικά δεν είναι πουθενά -έχω δυστυχώς γνωρίσει τέτοιους- · το ατέλειωτο τούνελ μέσα στο οποίο βρισκόμαστε όλοι χωρίς όμως να βρίσκουμε φως στο τέλος του · τα στενά μας όρια που δεν χάνονται στις τεράστιες λεωφόρους των μεγαλουπόλεων · τη μοναξιά που είναι μεγαλύτερη όταν βρισκόμαστε με άλλους, το μάταιο της κάθε σκέψης και πράξης, την ελευθερία ή την απελευθέρωση της φυλακής. Μπράβο στο Μεταίχμιο που γνώρισε στους Έλληνες αναγνώστες έναν τέτοιο συγγραφέα.


Η Νικολέτα Παπανικολάου ψαχουλεύει τη βιβλιοθήκη της

Αιχμηρά αντικείμενα
Για να λάβω μέρος στον διαγωνισμό ανέτρεξα στη βιβλιοθήκη μου για να δω ποια από τα βιβλία που έχω διαβάσει ανήκουν στον εκδοτικό οίκο Μεταίχμιο. Έχοντας μια αρκετά οργανωμένη βιβλιοθήκη βρήκα αμέσως δύο βιβλία στην κατηγορία επιστημονικά («Αναπτυξιακές θεωρίες και αναπηρία» και «Φύλο και κοινωνική θεωρία»). Μετά το μάτι μου έπεσε στο ράφι του Jo Nesbo. «Το Αστέρι του διαβόλου» ήταν το πρώτο που διάβασα από τον συγγραφέα και με πήγε πίσω σε ένα τσουχτερό και έρημο ΚΤΕΛ  στην Τρίπολη όπου με  συντρόφευσε. Δύο ώρες μετά σηκώθηκα από το πάτωμα πιασμένη, αλλά μη θέλοντας να αφήσω τα «Αιχμηρά αντικείμενα» από τα χέρια μου.

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
10,0 / 10 (σε 3 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα