A Broken Frame

Depeche Mode – A Broken Frame

Σαν σήμερα το 1982 κυκλοφόρησε ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ των Depeche Mode, του οποίου η αξία δεν έχει αναγνωριστεί όσο θα έπρεπε!
Διαβάστηκε φορες
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 27/9/1982
Εταιρία: Mute , Siren
Παραγωγός: Depeche Mode, Daniel Miller
Singles: See You, A Meaning of Love, Leave in Silence

Σαν σήμερα το 1982 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ μίας από τις μεγαλύτερες μπάντες όλων των εποχών, το “A Broken Frame”, των Depeche Mode. O Vince Clark, ο βασικός συνθέτης της μπάντας, τα βροντάει λίγο νωρίτερα για να σχηματίσει τους Yazoo με την Alison Moyet, κι ο Alan Wilder, δεν αποτελεί ακόμη «επίσημο» μέλος της μπάντας.

Ο Martin Gore αναλαμβάνει εξολοκλήρου τη σύνθεση και το “A Broken Frame” κυκλοφορεί με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα εξώφυλλα όλων των εποχών. Οι κριτικές όμως μιλούν για ένα ημιτελές άλμπουμ, έναν δίσκο λίγο χαμένο, αδύναμο κι ανασφαλή. Όποιες λίστες κι αν δεις που βαθμολογούν τα άλμπουμ των DM, το A Broken Frame, βρίσκεται στις 3 τελευταίες θέσεις. Ακόμη κι ο ίδιος ο Martin Gore, δηλώνει πολύ αργότερα ότι το άλμπουμ ήταν ένα mish-mash.

Κι όμως στο άλμπουμ περιέχονται δύο στιγμές, από τις καλύτερες στην καριέρα των Depeche Mode. Το εναρκτήριο “Leave In Silence” καθώς και το τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ, το “The Sun & the Rainfall”, είναι δύο εξαιρετικά τραγούδια, απαράμιλλης αισθητικής. Δείγματα της σκοτεινής πορείας που θα ακολουθήσουν, στα επόμενα άλμπουμ τους και θα τους κάνουν τόσο αγαπητούς στο ευρύ κοινό.

Και δεν είναι μόνο αυτά. Το 1ο single “See You” σκαρφαλώνει στο Νο 6 του UK chart, αποτελώντας ακόμη και σήμερα μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Το “Monument” αποτελεί όπως ο Derrick May έχει δηλώσει, την απαρχή της techno.

Το “A Meaning of Love” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο Vince Clark στο debut, ένα σχεδόν «παιδικό» τραγούδι, με όλη την αθωότητα και το fun που του πρέπει.

10 τραγούδια, αγνής, ξεκάθαρης synth pop, τα πρώτα 40 λεπτά μιας μουσικής ιδιοφυίας (τέτοιος είναι ο άνθρωπος που έχει γράψει ένα Enjoy the Silence κι όχι μόνο), που προσπαθεί να πατήσει στα πόδια της, να πιστέψει στον εαυτό της, να κρατήσει ζωντανή τη μπάντα του, ευτυχώς για εμάς. 

Μπράβο Martin Gore, μπράβο Marsheaux, που πρόσφατα διασκευάσατε όλο το άλμπουμ, πιθανότατα τα κίνητρα σας να προήλθαν από τις ίδιες σκέψεις.



Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα