Οι Film μετρούν σχεδόν 10 χρόνια στο χώρο της ελληνικής αγγλόφωνης μουσικής σκηνής και συγκαταλέγονται στα πιο αξιόλογα συγκροτήματα στο είδος τους. Έχουν κυκλοφορήσει ήδη τρία αρκετά πετυχημένα album και πρόσφατα κυκλοφόρησε και η τελευταία τους δουλεία στα Ισλανδικά…Τα τραγούδια των Film χαρακτηρίζονται κυρίως από τον ήχο του μπάσο και τα υπέροχα φωνητικά! Έτσι λοιπόν μια εβδομάδα πριν το σίγουρα πολλά υποσχόμενο live τους στο Gagarin στις 21/1 ο Κώστας Μπόρσης από τους Film βρήκε λίγο χρόνο ανάμεσα στις προετοιμασίες τους και απάντησε με πολύ ενδιαφέρον στις ερωτήσεις μας.
Ας περάσουμε λοιπόν στη κουβεντούλα μας ….
- Ας πάμε λίγο προς τα πίσω για αρχή στο μακρινό 2003. Κυκλοφορείτε την πρώτη σας ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο “NoLuggage” εκτός από Ελλάδα σε Ελβετία και Γερμανία και αποσπάτε τις καλύτερες κριτικές. Πείτε μας λίγα λόγια για εκείνη τη περίοδο και πως φθάσατε τη παραγωγή του album?
- Κ : Όπως και το δεύτερο lp αλλά και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της μουσικής μας «εκπαίδευσης», παιδείας, της εξοικείωσης μας στις συνθήκες που επικρατούν, στην φύση αυτής της δουλειάς και των ιδιαιτεροτήτων της, είναι αποτέλεσμα της σχέσης, του ταλέντου και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, των Handymen (Μανώλη Αγγελάκη και Στάθη Ιωάννου). Ήταν μια περίοδο που παίζαμε στο An Club, γνωριστήκαμε με τα παιδιά εκεί, μας επισκέφτηκαν στο στούντιο, τους άρεσε αυτό που κάναμε, δουλέψαμε πολύ κάτω απο τις οδηγίες τους αλλά και το concept που θέλαμε να διαμορφώσουμε. Μια ταυτόχρονα πιο δύσκολη, αλλά και πιο ξεκάθαρη και απλή περίοδος γενικότερα, σχετικά με την μουσική και τον χώρο που κινούμαστε ηχητικά. Το ντέμο άρεσε στους παραγωγούς, βάλαμε ένα πρόγραμμα, κάναμε άλλο ένα, το πήγαμε όλοι μαζί στον Αιμίλιο στην Hitch Hyke. Άρεσε και στον ίδιο, μας εμπιστεύθηκε, παράλληλα εμπιστεύτηκε το κριτήριο των παραγωγών και βάλαμε μπροστά σιγά σιγά την παραγωγή.
- Το 2ο album με τίτλο Angel B είναι έτοιμο το 2006. Τα κομμάτια που το αποτελούν όπως για παράδειγμα το Stop Stop ,το Alarm to SSS! ξεπερνούν κάθε προσδοκία και στα live μας ξεσηκώνουν. Είχατε δουλέψει αρκετά και ήταν αναμενόμενη η επιτυχία ?
Κ – Το μόνο που ήταν σίγουρο, ήταν το πόσο είχαμε δουλέψει και σε αρκετά και διαφορετικά επίπεδα. Την επιτυχία δεν υπάρχει τρόπος να την σιγουρέψεις ποτέ και με κανένα τρόπο 100%! Ο χώρος της μουσικής, της ψυχαγωγίας και του θεάματος, έχει ένα βασικό μειονέκτημα (που είναι και πλεονέκτημα μαζί..)..ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις αν κάτι θα αρέσει σίγουρα. Θέλαμε να κάνουμε ένα διαφορετικό δίσκο από τον πρώτο, που να έχει όμως το κοινό γνώρισμα, που ψάχνουμε σε όλους τους δίσκους που κάνουμε, το concept lp, ένα έργο συνεχές με ροή σεναριακή κατά μια έννοια, με αρχή μέση και τέλος. Δεν είναι εύκολο και ακόμα περισσότερο δεν είναι εύκολο να το κάνεις αντιληπτό και να αρέσει ταυτόχρονα. Κάτι που μας αρέσει και στα live.
Κ – Ο δίσκος μας βρήκε με βασικές αλλαγές στην δισκογραφική στέγη και για πρώτη φορά να δουλεύουμε, χωρίς συγκεκριμένο φωνητικό ερέθισμα ή σημείο αναφοράς, αλλά και με διαφορετικό παραγωγό, τον Χρήστο Λαϊνά. Άρα ήταν ένα πείραμα έτσι κι αλλιώς από μόνο του όλο αυτό. Στην πορεία το υλικό έδειξε ένα πιο πολυ συλλετικό χαρακτήρα, εξού και οι διαφορετικές φωνές, ενορχηστρώσεις και διαφορετική παραγωγή, τρόπος ηχογράφησης κλπ.
- Η πιο πρόσφατη εμφάνισης σας το εξωτερικό ήταν στο Iceland Airwaves του Ρέικιαβικ. Δώστε μας την εικόνα από εκεί σχετικά με την οργάνωση την αποδοχή που είχατε και ό,τι άλλο σας έκανε εντύπωση και θέλετε να το μοιραστείτε μαζί μας...
Κ – Βιώνοντας την αντίφαση μιας κατά τα άλλα κατεστραμμένης οικονομικά χώρας, περιμένει κανείς, (όπως τον έχουν συνηθίσει τα επιτηδευμένα φοβικά ΜΜΕ), πρώτα από όλα να μην υπάρχει διάθεση, δυνατότητα και ανάγκη για πολιτισμό και μουσική. Και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο!! Όχι μόνο πρόκειται για το μεγαλύτερο ίσως φεστιβάλ της Σκανδιναβίας στο είδος του, όχι μόνο συμμετείχε όλη η πόλη με ένα φοβερά δημιουργικό, ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο, όχι μόνο ήταν χορηγός η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρία της Ισλανδίας, αλλά είχε και πολλούς πιστούς και καλούς εθελοντές, τα venues ήταν όλα γεμάτα, ο κόσμος γούσταρε και συμμετείχε στα live με παλμό, ενώ παράλληλα στο Ρεϊκγιαβικ, ετοιμάζεται να ανοίξει μια καινούργια όπερα σε ένα φουτουριστικό νέο κτίριο πάνω στην θάλασσα! Οι 2 μήνες που μεσολάβησαν από την ανακοίνωση της συμμετοχής μας, η υποστήριξη των διοργανωτών και η πολύ καλή δουλεία που έκανε ο μάνατζερ μας έξω, στο πρόμο κλπ, μας έφερε πρώτη μέρα του φεστιβάλ, στο μεγαλύτερο venue της διοργάνωσης και της πόλης γενικότερα, να αναρωτιόμαστε ποιός θα έρθει να δει μια μπάντα απ την Ελλάδα... Ερώτηση που μας απαντήθηκε όταν ο χώρος γέμισε σιγά σιγά, πράγμα ασυνήθιστο από ότι μάθαμε εκ των υστέρων για 19.00 απόγευμα.. Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία.
- Με αφορμή το live στο Ρέικιαβικ πρόεκυψε το πολύ ιδιαίτερο Harmur Fuglsins στα Ισλανδικά. Αρχικά με ξένισε λίγο η γλώσσα αλλά με εξέπληξαν τα υπέροχα φωνητικά και ας μην καταλάβαινα τίποτα. Πως ήταν η συνεργασίας σας με την Hidur Kristin?
Κ – Αυτό που λες είναι αυτό που λένε και οι Rokkurro, των οποίων τραγουδίστρια είναι και η Hildur : «Οι Sigur Ros, κατάφεραν να δείξουν, πως τα ντόπια συγκροτήματα, μπορούν να γίνουν γνωστά, ακόμα κι αν ο κόσμος δεν καταλαβαίνει λέξη από όσα τραγουδάνε». Βέβαια η μουσική έχει αυτή την δύναμη και αυτό τον τρόπο να υπερβαίνει την γλώσσα. Πρόκειται για μια πολύ καλή τραγουδίστρια και πολύ αξιόλογο καλλιτέχνη. Η περισσότερη δουλειά έγινε εξ αποστάσεως, εκτός από μερικές πρόβες στην Ισλανδία για τα live στο Airwaves. Μας άρεσε πολύ η φωνή, η χροιά, το ύφος και η προσωπικότητα της φωνής της. Και σε εκείνη άρεσε πολύ το κομμάτι, οπότε δεν αργήσαμε να βρούμε την ισορροπία.
- Περίπου στα μέσα του 2007 σταμάτησε η συνεργασίας σας με την Ελένη Τζαβάρα (Etten) και τώρα 4 χρόνια αργότερα θα εμφανιστείτε και πάλι μαζί στο Gagarin.Συναισθήματα τότε και τώρα που ετοιμάζεστε για το live?
Κ – Η Ελένη (Etten), δούλεψε πάνω σε ένα δικό της project, πολύ ιδιαίτερο και αξιόλογο. Το οτι πρόκειται για πραγματικά χαρισματική καλλιτέχνη, performer & ερμηνεύτρια, νομίζω είναι πλέον γνωστό γενικότερα. Με την Ελένη, είμαστε φίλοι χρόνια κι έχουμε περάσει-ζήσει πολλά. Και το γεγονός οτι δουλεύουμε πάλι μαζί, έχει ανεβάσει συνολικά και στους τέσσερις μας, πάρα πολύ την διάθεση και το κέφι για δημιουργία και δουλειά. Είναι εντός ή και εκτός εισαγωγικών ένα reunion on stage, εντός συνόρων (εκτός συνόρων έχουμε κάνει και τα live στο Popkomm & στο Airwaves) ανανεώνοντας τον τρόπο και τους στόχους για την συνέχεια, εκ νέου με μεγαλύτερη ωριμότητα και ευελιξία, στην ουσία και στο σχήμα της μπάντας. Η έκφραση αυτού, είναι το live στο Gagarin και ο τρόπος που έχουμε στήσει το live αυτό.
- Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά σας είναι ότι στα live σας προσπαθείτε να παρουσιάζεστε όσο πιο άρτια γίνεται όχι μόνο ηχητικά αλλά και σκηνοθετικά θα μπορούσαμε να πούμε. Τι μας ετοιμάζετε λοιπόν για το live στο Gagarin?
Κ – Χωρίς να θέλω να αποκαλύψω λεπτομέρειες από το περιεχόμενο, να σου πω ότι πρόκειται για ένα live που ίσως για πρώτη φορά, έχουμε χώρο και χρόνο να το στήσουμε διαφορετικά & ευχαριστούμε την Inner Ear & την NiMa Productions για την πρόταση, φιλοξενία και δυνατότητα. Προσπαθούμε να στήνουμε το live πιο κινηματογραφικά και με μια ενιαία αισθητική, σκηνοθετημένο ως προς διάφορα σημεία του, πχ φωτισμοί , σκηνογραφία-ενδυματολογικά, projections. Αλλά κυρίως ένα set list με κομμάτια κι από τους 3 δίσκους και ορισμένα από αυτά σε διαφορετικές εκτελέσεις ειδικά για το live αυτό.
- Στο site σας κάνετε λόγο για μια κινηματογραφική συναυλία άραγε υπάρχει στα σχέδια των Film το ενδεχόμενο να γράψουν soundtrack για τον κινηματογράφο? Σας έχει γίνει ανάλογη πρόταση?
K – Ναι αυτό θα το θέλαμε πολύ! Έχουμε μέχρι στιγμής κάνει μουσική πριν από κάποια χρόνια, για την μικρού μήκους του φίλου σκηνοθέτη Νικόλα Λιάκου “Ίσως κάποια Τρίτη” που μας έκανε και το πρώτο μας video clip. Πέρα λοιπόν από αυτό και 2 θεατρικές παραστάσεις, δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να ολοκληρώσουμε έναν από τους πιο μεγάλους μας στόχους, να γράψουμε μουσική για μια μεγάλου μήκους. Ανάλογη πρόταση μέχρι στιγμής δεν μας έτυχε, αλλά πιστεύω θα μας δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία. Είμαστε μεγάλοι fans του σινεμά και μας έχει σημαδέψει πολύ πάνω στο πως κάνουμε μουσική, αλλά και συναυλίες.
- Από το ξεκίνημα της δισκογραφικής σας καριέρας έχετε συνεργαστεί με τρεις διαφορετικές εταιρείες. Αρχικά με την Ηitch Hyke Recs στη συνέχεια με την EMI Greece και πλέον με την Inner Ear. Γιατί άραγε μια μπάντα να αλλάζει στέγη τόσο συχνά? Η λήξη συνεργασίας ήταν δική σας επιλογή ή της εκάστοτε εταιρείας?Κ – Νομίζω ήταν κυρίως αποτέλεσμα συνθηκών και καταστάσεων, μιας γενικότερης άσχημης πραγματικότητας στο χώρο της δισκογραφίας, η οποία έχει πάψει κάποια χρόνια τώρα να μπορεί να ανανεώσει και να διευρύνει το κοινό της. Πάντως, απο την Hitch Hyke, στην ΕΜΙ και μετά τελικώς στην απίστευτη Inner Ear, τουλάχιστον ξέρουμε ότι επιλέξαμε τις εταιρίες και μας επέλεξαν κι εκείνες. 3 δίσκοι, 3 εταιρίες. Ο στόχος ήταν πάντα να βρούμε στην εκάστοτε εταιρία, τόσο τον ενθουσιασμό και την εμπιστοσύνη, όσο και την αισθητική που μας ταιριάζει. Σε αυτό, βέβαια, πρέπει να σου πω, ότι σταθήκαμε τυχεροί και στις 3 επιλογές μας, μιας και οι 3 εταιρίες, μας στήριξαν, μας βοήθησαν και μας εμπιστεύθηκαν. Και ο Αιμίλιος της Hitch Hyke που μας έδωσε την πρώτη ευκαιρία και η Αγγέλα της ΕΜΙ, που μας έφερε σε ένα πιο ευρύ κοινό. Σίγουρα η περίπτωση της Inner Ear, είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη μιας και ακόμα και αυτήν την εποχή, παράγει και παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο, πολύ ωραία καινούργια πράγματα, όπως έκανε απ την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε!
- Έχω την εντύπωση ότι ραδιοφωνικά ακούγεστε ελάχιστα. Σας ενοχλεί αυτό ή με τη μορφή που έχουν πάρει πλέον οι περισσότεροι σταθμοί με ατελείωτα playlist δεν σας απασχολεί και τόσο.
Κ – Όπως και πολλά ακόμη συγκροτήματα! Σχετική και με την προηγούμενη ερώτηση σου, αυτό που με ρωτάς. Περιγράφεις ένα από τα βασικά προβλήματα που επηρεάζουν την μουσική πραγματικότητα γενικότερα. Το ραδιόφωνο, φαίνεται να έχει ξεχάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό και το πως ξεκίνησε, και το ποιός είναι ο ρόλος του, και το πως έφτασε εδώ που έφτασε, και το κοινό που απευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις. Κι αυτό γιατί τις περισσότερες φορές, αποκλείεται συστηματικά ένα αρκετά μεγάλο και πολύ δημιουργικό κομμάτι μουσικής και νέων δημιουργών. Το ίδιο έχει συμβεί και με άλλα ΜΜΕ, αλλά ειδικά το ραδιόφωνο είναι το Α & το Ω για την μουσική! Ευτυχώς που υπάρχει το ίντερνετ και μακάρι σύντομα να φτιάξουν και την λειτουργία για μετάδοση στο αυτοκίνητο κλπ. Δεν με απασχολεί προσωπικά..με θυμώνει όμως γενικότερα για την ζημιά που κάνει στη μουσική σκηνή και ειδικά στην αγγλόφωνη εγχώρια σκηνή. Κανένα μέσο δεν μπορεί να επιβιώσει και να εξελιχθεί, αν δεν ψάχνει και ψάχνεται με καινούργια πράγματα, αν δεν τα προτείνει και δεν τα στηρίζει. Είναι απλή σκέψη, πως αν τρως από τα δανεικά ή από τα έτοιμα συνέχεια, χωρίς να ανανεώνεσαι, να εξελίσσεσαι, να παράγεις, να δημιουργείς, να ρισκάρεις, κάποια στιγμή και μάλιστα χωρίς να το καταλάβεις, θα βρεθείς σε πολύ δυσάρεστη θέση, να αυτοκαταναλώνεσαι.
- Ποιό ήταν το πιο αγαπημένο σας live μέχρι σήμερα και γιατί? Κ – 2 : 1. Το live στον Λυκαβητό, ανοίγωντας τους Placebo, ήταν μια πολύ δυνατή αρχή, μια ωραία βουτία στα βαθιά και στο μεγαλύτερο κοινό που έχουμε παίξει μέχρι στιγμής & 2. Τα live-συμμετοχή μας στο Iceland Airwaves, ήταν μια ακόμη βουτιά σε νέα πιο βαθιά και πιο δύσκολα νερά, η συνέχεια μια πορείας που έχει μπροστά πολύ ακόμα δρόμο..! Κοινό γνώρισμα και στις δύο περιπτώσεις το πολύ ζωντανό και δυνατό κοινό!
Κ - Όταν εκνευρίζομαι ακούω Kings Of Leon ή Carmina Burana.
Για να χαλαρώσω ακούω Vangelis ή Bat For Lashes.
Πάντα στο αμάξι υπάρχει το cd των Led Zeppelin & Tom Waits
Τώρα που δυσκολευόμαστε λίγο οικονομικά είναι ευκαιρία να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε, προς όφελος της ουσίας της αναγκαιότητας στην ζωή μας. Ευκαιρία να πετάξουμε την σαβούρα και τον φόβο που μας πλασάρουν προ ή και μετά του φαγητού σαν χάπι και να δώσουμε χώρο στον πολιτισμό, στην καθημερινότητα μας.
Κ – Eυχαριστούμε για την πολύ ωραία κουβέντα, την στήριξη και την αγάπη σας! Σας περιμένουμε όλους στο Gagarin!
Για όσους από εσάς τυγχάνει να μην γνωρίζουν τους Film σας παραθέτω ένα μικρό δείγμα της δουλειάς τους . Για τους υπόλοιπους ας θυμηθούμε μαζί ορισμένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια…
