Το "Blinded by the Light" είναι το εναρκτήριο τραγούδι στον πρώτο δίσκο του Bruce Springsteen "Greetings from Asbury Park, N.J." του 1973. Διόλου τυχαία, λοιπόν, επελέγη ως τίτλος για την νέα ταινία της Gurinder Chadha που περιγράφει την ιστορία της γνωριμίας ενός νεαρού Βρετανού πακιστανικής καταγωγής με την μουσική του Αμερικανού τροβαδούρου. Η ταινία φέρει την έγκριση και τις ευχές του ίδιου του Springsteen και έκανε την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ του Sundance στις αρχές της χρονιάς. Από τον Αύγουστο ξεκίνησε την πορεία της στις κινηματογραφικές αίθουσες. Την είδαμε στη Γερμανία και μεταδίδουμε τις σκέψεις και τις εντυπώσεις μας, λίγο πριν κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα, όπου αναμένεται στις 26 Σεπτεμβρίου.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '80 στο Λούτον της Αγγλίας. Ο Javed πηγαίνει σχολείο, κρατάει ημερολόγιο, γράφει στιχάκια για να τα τραγουδήσει ο φίλος του Matt και ονειρεύεται κρυφά να γίνει συγγραφέας. Ωστόσο, ο δρόμος ως τα όνειρά του δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Η οικογένειά του μετανάστευσε από το Πακιστάν και κουβαλάει όλες τις αγκυλώσεις μιας κουλτούρας που θέλει να μείνει πιστή στις παραδόσεις της, ενώ ο κόσμος γύρω της αλλάζει. Η κυβέρνηση της Thatcher δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα, καθώς η πολιτική της άκρας λιτότητας οδηγεί σε μισθούς πείνας και ανεργία, με την επακόλουθη έκρηξη του εθνικιστικού κινήματος. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο ο Javed γνωρίζει τον Bruce Springsteen. Ο Bruce είναι ήδη καταξιωμένος και δημοφιλής μουσικός, αλλά χλευάζεται από την αγγλική νεολαία του '80 που τον θεωρεί ξεπερασμένο. Στο κάτω-κάτω τι ξέρει αυτός για τη ζωή τους; Όμως η μουσική του μιλάει στην καρδιά του Javed, του δίνει δύναμη να συγκρουστεί με όσα τον κρατάνε στάσιμο και να κυνηγήσει τους στόχους του.
Η σκηνοθέτης Gurinder Chadha γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει διασπορά. Το 2002 είχε αποκτήσει μάλλον απρόσμενη διασημότητα με την ταινία της "Bend It Like Beckham", που είχε γνωρίσει αξιοσημείωτη επιτυχία και στη χώρα μας. Άλλωστε η Beckham-mania βρισκόταν στο αποκορύφωμά της εκείνα τα χρόνια. Στο "Blinded by the Light" εμπνέεται από τη ζωή του δημοσιογράφου Sarfraz Manzoor, ο οποίος επίσης συμμετέχει στο σενάριο. Η Chadha είναι ινδικής και ο Manzoor πακιστανικής καταγωγής. Και αν παρακολουθείτε τα παγκόσμια δρώμενα, γνωρίζετε πόσο τεταμένες είναι οι σχέσεις Ινδίας και Πακιστάν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το αναφέρω απλώς για τη σημειολογία του πράγματος.
Η πραγματική ζωή του Manzoor μετατρέπεται σε μια υπέροχη εμπνευστική ιστορία, σα παραμύθι. Η ταινία είναι κάθε άλλο παρά τέλεια. Έχει αρκετά μελοδραματικά σημεία, προβλέψιμη πλοκή και φλερτάρει με τον εύκολο συναισθηματισμό. Ωστόσο, πετυχαίνει σε κάθε ρίσκο που παίρνει υπό την προϋπόθεση ότι ο θεατής θα αφεθεί στη μουσική, καταφέρνοντας στις καλές στιγμές της να θυμίζει το "Sing Street".
Δεν είμαι «μεγάλος φαν» του Bruce Springsteen και πιθανότατα ποτέ δεν θα γίνω. Όταν όμως ξεκίνησαν οι πρώτες νότες του "Dancing in the Dark", η μουσική με τράβηξε, το παραμύθι με παρέσυρε. Οι στίχοι του Springsteen γίνονται ο καμβάς για να ξεδιπλωθεί το ταξίδι ενηλικίωσης του Javed. Η προβολή, με τη φροϋδική και όχι μόνο έννοια, των «λόγων του ποιητή» είναι λύτρωση συνάμα και παγίδα: οι στίχοι συχνά είναι ασαφείς ή διφορούμενοι και η σφοδρή μας επιθυμία να πιστέψουμε σε κάτι μπορεί να καθοδηγήσει τον τρόπο ερμηνείας τους. Κάποιες φορές μπορεί να «τυφλωθούμε από το φως».
talk about a dream, try to make it real
"Badlands" (Darkness on the Edge of Town, 1978)
Ο Viveik Kalra στον ρόλο του Javed είναι αποκάλυψη. Χωρίς να κλέβει την παράσταση από τον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή που είναι τα τραγούδια του Bruce Springsteen, ο Kalra επικοινωνεί με το πρόσωπο, με τα μάτια και τις εκφράσεις του όλο το συναισθηματικό φορτίο που κουβαλά ένας νεαρός που ψάχνει τη θέση του στον κόσμο, ενώ βιώνει την οικογενειακή καταπίεση, την οικονομική ανέχεια και τον ρατσισμό. Αυτός ο ρόλος μπορεί να καθορίσει την καριέρα του, με τρόπο αντίστοιχο που το "Slumdog Millionaire" μας σύστησε τον (επίσης Βρετανό αλλά με ινδικές ρίζες) Dev Patel. Βέβαια στα μάτια μου ο Kalra φαίνεται σαν μια νεότερη εκδοχή του Kumail Nanjiani, το οποίο μόνο ως κομπλιμέντο το καταθέτω. Οι Kulvinder Ghir και Meera Ganatra που ενσαρκώνουν τους γονείς του Javed είναι υπέροχοι, εκφραστικοί και ισορροπημένοι. Από το υπόλοιπο καστ, ξεχωρίζω ένα δίδυμο βγαλμένο -κυριολεκτικά- από το Game of Thrones: η Nell Williams (έπαιζε την Cersei Lannister σε νεαρή ηλικία στο GoT) ως Eliza και ο Dean-Charles Chapman (έπαιζε τον Tommen Baratheon στο GoT) ως Matt ακτινοβολούν φρεσκάδα, νιότη και πάθος. Δεν χόρταινα να τους βλέπω!
Ο Αμερικάνος καλλιτέχνης James Turrell είχε πει: «Η τέχνη μοιάζει με μια πάσα. Δεν την πετάς απλώς στον κόσμο. Κάποιος πρέπει να την πιάσει». Κι αυτό ισχύει τόσο για την μουσική όσο και για τον κινηματογράφο.
Το "Blinded by the Light" δεν μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις στη δύναμη της μουσικής. Αν όμως ήδη πιστεύεις σε αυτήν, αν έχεις πιστέψει έστω και μια στιγμή στη ζωή σου ότι αυτός ο στίχος γράφτηκε για σένα, ότι αυτή η μελωδία ακούγεται απλώς για να χαϊδεύει τα αυτιά σου, τότε το "Blinded by the Light" θα σου θυμίσει αυτή τη στιγμή. Και θα σου δώσει τη δυνατότητα να φτιάξεις κι άλλες στιγμές κι έπειτα κι άλλες ... κι άλλες. Στιγμές πάθους που θα μοιραστείς με όσους επιλέξεις. Αξίζει να αφεθείς και να ενδώσεις στον συναισθηματικό εκβιασμό του.
Όσο για τον Bruce, ανεξάρτητα από τις επαγγελματικές επιτυχίες του, αφού έχει καταφέρει να επηρεάσει με αυτόν τον απελευθερωτικό τρόπο τη ζωή έστω και ενός ανθρώπου, έχει ήδη κερδίσει την αθανασία.
Το τραγούδι "I'll Stand By You" του Bruce Springsteen, που είχε γραφτεί για την ταινία «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος» αλλά ποτέ δεν συμπεριλήφθηκε σε αυτή, κυκλοφόρησε στο soundtrack του "Blinded by the Light".
* Το "Blinded by the Light" αναμένεται στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες στις 26 Σεπτεμβρίου.
Διαβάστε ακόμα
Σχετικό θέμα