Τις Κυριακές της ενήλικης ζωής συναντιέσαι με τους «δαίμονές» σου.
Στην ησυχία του πρωινού, τους βλέπεις να καταφθάνουν από μακριά
αργόσυρτοι,
νωχελικοί,
καλοσυνάτοι
και γνωρίζεις πως θα μείνουν όλη μέρα.
Δίπλα τους περπατούν
φοβίες,
τραύματα,
αναμνήσεις,
υποχρεώσεις,
υπενθυμίσεις,
γέλια και κλάματα,
όλα του παρελθόντος.
Κι είναι όλες οι στιγμές πολύτιμες,
αλλά ταυτόχρονα και αγύριστες.
Ας είναι.
Όλα έχουν ξεκινήσει από καιρό.
Κι όλα κάποτε θα τελειώσουν.