-Περνάτε καλά;
-Ναι!
-Έτσι, να παίρνω κι εγώ κουράγιο.
Δε θέλεις πολλά να σου πει ο Κωνσταντίνος Β, για να σε φέρει κοντά του. Αυτές ήταν οι μοναδικές του κουβέντες, εξάλλου αυτά που έχει να σου πει στα εξομολογείται στους στίχους του. Στίχοι που έχουν καθορίσει τους νέους 15 χρόνια τώρα, ως μέλος των Στέρεο Νόβα ή στην προσωπική του καριέρα.
Το κατάμεστο Gagarin, πρέπει να δυσκόλεψε αρκετά των Κωνσταντίνο, το Σάββατο βράδυ. Το κοινό ήταν ετερόκλητο, αποτελούμενο από 40άρηδες που μεγάλωσαν μαζί του, αλλά κι από νέα παιδιά που σίγουρα δεν έχουν ζήσει τις μεγάλες δόξες ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στην ελληνική μουσική. Για πρώτη φορά σε συναυλία του, το κοινό μιλούσε ακατάπαυστα και μάλιστα μέχρι τα μισά φαινόταν να είναι αρκετά αδιάφορο με αυτά που συνέβαιναν στη σκηνή και στις ιστορίες που θα έπρεπε να ακούν με προσοχή. Ναι, είναι ο καιρός ο Κωνσταντίνος Β να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του, κυρίως με τους νέους θαυμαστές του. Να φτιάξει τις γέφυρες εκείνες που θα ενώσουν τους ορκισμένους fans του και σε εκείνους που έρχονται. Και φάνηκε σε κάποια σημεία αμήχανος στο 1ο μέρος, εκείνο με το φούτερ και τα «ακουστικά» κυρίως τραγούδια.
-θα παίξουμε τώρα και μια επιτυχίαείπε κι ακούστηκαν οι νότες του Εξώστη, και πάλι όμως το κοινό δεν ήταν εκεί, όπως και λίγο νωρίτερα με τα Προάστια.
Και ξαφνικά φεύγει από τη σκηνή κι επιστρέφει με ένα λευκό πουκάμισο και νέα διάθεση. Ήταν ο ίδιος αλλά και διαφορετικός. Πιο σίγουρος, η ευαισθησία του έγινε δύναμη και το κοινό φάνηκε να συμμετέχει στην παράσταση που έφτιαξε για εμάς. Οι στίχοι πάντα εκεί, να διεισδύουν μέχρι την τελευταία άκρη της ψυχής μας, αφού ξέρεις καλά πως έρχονται ακόμα πιο βαθιά από την ψυχή του Κωνσταντίνου.
Η συναυλία άρχισε λίγο μετά τις 10 και τέταρτο κι έκλεισε λίγο μετά τις 12, δύο ώρες μετά. Αν είσαι ένας από τους ορκισμένους fans του ΚΒ, ένα είναι το μόνο σίγουρο, πως όλα εκείνα που αγάπησες ήταν εκεί. Όπως είπα, με το που βγαίνει στη σκηνή, ένα χαμόγελο σκάει στα χείλη σου κι ένα ζεστό πέπλο σε αγκαλιάζει. Οι κινήσεις του ΚΒ, εναρμονίζονται απόλυτα με τη μουσική του και τους στίχους του, γνωρίζει πολύ καλά πώς να εκφράσει κάθε μικρή-μεγάλη λέξη που τρέχει στους στίχους του (μια πολύ καλή μου φίλη, που βρισκόταν στο Gagarin, δηλώνει πως είναι τόσο sexy). Οι νεότεροι όμως φαίνεται να θέλουν περισσότερα ή ίσως δεν έχουν προσέξει τόσο πολύ τους στίχους αυτούς. Το μεγάλο όπλο του Κωνσταντίνου Β, είναι κι αυτό που ίσως δεν τους φέρνει τόσο κοντά, γιατί απαιτούν απόλυτη προσοχή κι αφοσίωση, στοιχεία όμως που δεν ταιριάζουν στη fast forward εποχή, του ανελέητου free downloading που απογυμνώνει τη μουσική από τα βασικά.
Αλλά πραγματικά αυτό που ένοιωσα, στην προσπάθεια μου να ακούσω ξανά τους στίχους, ανάμεσα στα χάχανα και στις φωνές, ήταν το γεγονός πως δεν υπάρχουν πιο ταιριαστοί στίχοι στην εποχή μας, αλλά και σε κάθε εποχή. Λόγια και λέξεις που μιλάνε για όλα αυτά που βιώνουμε, το φόβο και τα αδιέξοδα, την έλλειψη παιδείας και κάθε είδους ρατσισμό, αλλά και με ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Την Αγάπη και την Αγάπη για Ζωή («Δώσε μας κουράγιο» φώναξε κάποιος από το κοινό πάντως).
-Περνάτε καλά;
-Ναι!!!!!!!!!!!!!!
-Κι εγώ.
