Michael Jackson

Michael Jackson: Αυτή τη φορά το πλήθος θα σωπάσει

Είναι πολύ δύσκολο μέσα σε ένα κείμενο να αποδώσεις το φαινόμενο Michael Jackson. Τα συναισθήματα που με διακατέχουν πολλά και μερικές φορές αντικρουόμενα.

Διαβάστηκε φορες
Είναι πολύ δύσκολο μέσα σε ένα κείμενο να αποδώσεις το φαινόμενο Michael Jackson. Τα συναισθήματα που με διακατέχουν πολλά και μερικές φορές αντικρουόμενα. Αγάπη προς τον βασιλιά της pop για όλη την κληρονομιά που μας άφησε, μίσος για τον δημιουργό που για άλλη μια φορά «διάλεξε» να πάρει κοντά του τόσο πρόωρα ένα άτομο με μεγάλη προσφορά. Είναι σίγουρο ότι έλειπε από κοντά Του ένας τέτοιος performer, μπορούσε όμως να περιμένει μερικές δεκαετίες ακόμα. Τι θα ήταν για Αυτόν λίγα χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα…

Είμαι κι εγώ της γενιάς που μεγάλωσε με τα τραγούδια του, τα χορευτικά του, τα video clip του, τις ιδιαιτερότητες και τα πάθη του. Και αφίσες του κρέμασα σε τοίχους και ντουλάπες και αυτοκόλλητα με τη μορφή του έβαλα σε ντοσιέ και τετράδια και κινήσεις του χορευτικές προσπάθησα να κάνω όπως ο καθένας μας άλλοι φανερά γιατί δηλώναμε φανατικοί οπαδοί του και άλλοι κρυφά γιατί δήλωναν πολέμιοί του!

Στις 29 Αυγούστου λοιπόν του 1958 γεννήθηκε ένα αστέρι στην Ιντιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών που πολύ σύντομα θα φώτιζε, από μικρή μάλιστα ηλικία, την παγκόσμια μουσική σκηνή. Αρχικά έδειξε τις χάρες του στο group που έφτιαξε με τα αδέρφια του αλλά τα καλλιτεχνικά του δόντια τα έδειξε όταν ακολούθησε solo καριέρα. Παρθένος στο ζώδιο με λέοντες σε πολλούς πλανήτες, για τους λάτρεις αυτού του σπορ, που από τα λίγα που μου έχουν μάθει δείχνει καλλιτεχνική φύση και άνθρωπο αφοσιωμένο στην οικογένεια, πράγμα που αποδείχτηκε περίτρανα στο διάβα της ζωής του. Ήταν  μουσικός, χορευτής, παραγωγός, τραγουδοποιός μα πάνω από όλα, όπως είπε κι η κορούλα του στον ανατριχιαστικό αποχαιρετισμό, πατέρας.

Δανειζόμενος έναν αθλητικό όρο θα έλεγα ότι γύρω του στήθηκε μια dream team η οποία ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο όλα του τα χαρίσματα. Συνεργάστηκε με σημαντικούς ανθρώπους και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Οι πρωτιές διαδέχονταν η μία την άλλη. Κάνοντας λοιπόν έναν απολογισμό θα έλεγα ότι μπορεί να μην έφερε την επανάσταση στο καθαρά μουσικό μέρος, δηλαδή δεν ήταν ο Bob της reggae, δεν ήταν ο Elvis του Rock ‘n’ Roll. Έφερε όμως τα πάνω κάτω σε επίπεδο κοινωνικό καθώς έδωσε άλλη δυναμική στους αφροαμερικανούς, Έβαλε στα σαλόνια του MTV το χρώμα καθότι έγχρωμος (ας μου επιτραπεί το λογοπαίγνιο) και ήταν ο πρώτος που έδωσε άλλη εξήγηση στον όρο video clip. Μέχρι τότε η εικόνα ακολουθούσε τον ήχο. Μετά από αυτόν ήχος και εικόνα έγιναν ένα γιατί κάθε video clip του ήταν μια ταινία μικρού μήκους, πολυέξοδες, με σημαντικές συμμετοχές ηθοποιών, αθλητών και γενικά διάσημων, απίστευτα χορευτικά αλλά και νέες τεχνοτροπίες όπως το morphing που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο “Black or white”.

Δε θα μπω στον πειρασμό να αρχίσω να απαριθμώ τραγούδια του που έγιναν επιτυχίες. Δε θα προσπαθήσω να βρω ποιο ήταν το καλύτερο κομμάτι του, πράγμα καθαρά υποκειμενικό. Δε θα υπενθυμίσω τα νούμερα που πέφτανε στα πόδια του για να υπογράψει συμβόλαια. Δε θα αναφερθώ στις λιποθυμίες των fans του σε κάθε συναυλία που τόνισε με πολύ γλυκό τρόπο η Beyonce όταν στο άκουσμα του χαμού του είπε: «δεν έχει σημασία πόσες ανάσες πήρε στη ζωή του ο Micheal Jackson αλλά πόσες έκοψε». Στο μόνο που θα σταθώ ήταν σε ένα παράπονο που είχα όταν ήμουν μικρότερος. Γιατί δεν έβγαζε δίσκους πιο συχνά. Τώρα όμως βλέποντας τη συνολική πορεία του και κάνοντας έναν μικρό απολογισμό έχω να πω ότι χαίρομαι που δεν αναλώθηκε σε κάτι τέτοιο γιατί κατάφερε όλα του σχεδόν τα κομμάτια να είναι διαμάντια.

Τα ρούχα του έγιναν μόδα ασχέτως αν για πολλούς ήταν εκκεντρικά. Το κλασικό καπέλο και η κοτσίδα στα μαλλιά, το γάντι στο ένα χέρι, οι ταινίες στα δάχτυλα, σακάκια με χρυσά κορδόνια, το πορτοκαλί μπουφάν που πρωτοφόρεσε στο “beat it” και πολλά άλλα. Οι πλαστικές κινήσεις του στα απίστευτα χορευτικά έγιναν τρόπος έκφρασης για πολλούς και ταυτόχρονα ήταν οι υπογραφές του ιδίου. Αυτό το moonwalk ακόμα μου μοιάζει εξωγήινο. Θυμάμαι τη χαρά της επιτυχίας στο πρόσωπο του ξαδέρφου μου όταν κατάφερε να κάνει για πρώτη φορά ένα βήμα… αντιθέτως εγώ ακόμα δεν τα έχω καταφέρει!!

Ο βασιλιάς της pop κατάφερε να μείνει παιδί μέχρι το τέλος. Ασχολήθηκε φανατικά με φιλανθρωπίες και προσπάθησε μέσα από το έργο του να περάσει μηνύματα. Έφαγε τόνους λάσπης και παρ’ όλα αυτά βγήκε «καθαρός».

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι λυπάμαι που δε μπόρεσα ποτέ να νιώσω την αύρα του από κοντά σε κάποια συναυλία και ζηλεύω όλους αυτούς που είτε τα κατάφεραν είτε πήραν το πρώτο τους μαγικό χαρτάκι για αυτό που θα συνέβαινε στην O2 arena. Όταν αποβιώνει ένας βασιλιάς το πλήθος αναφωνεί ζήτω ο νέος βασιλιάς. Αυτή τη φορά το πλήθος θα σωπάσει.


Διαβάστε ακόμα