Η μόλις 21 ετών Demetria, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, είναι μουσικός, τραγουδοποιός, και σπουδάστρια του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Οι πρώτες δημιουργίες της βρίσκονται στα άλμπουμ -όλα κυκλοφορίες του 2020- Passion Fruit, Game Over και Wonderland, στα οποία συνεργάστηκε με τον leroybroughtflowers.
Φέτος, και αφού προηγήθηκαν τα σινγκλ "Tomorrowland" και "Cinderella/Sunshine", καθώς και η συμμετοχή της στη συλλογή 15, με το τραγούδι "My Trauma Is On You", ήρθε η ώρα για το επίσημο ντεμπούτο της με την Puzzlemusik: το Pillow Shifter, ένα concept άλμπουμ με θέμα τα όνειρα, κυκλοφόρησε στις 11 Φεβρουαρίου, και είναι διαθέσιμο σε CD και streaming. Η νεαρή δημιουργός παίζει όλα τα όργανα που ακούγονται στον δίσκο, ερμηνεύει, και επιμελείται την ηχοληψία και τις μίξεις.
Με τα παραπάνω ως αφορμή, υποδεχόμαστε την Demetria, για να μάς αποκαλύψει παρακάτω 10 από τα αγαπημένα της άλμπουμ:
1. Hail To The Thief - Radiohead (2003)
Το Hail To The Thief είναι ένα από τα life-changer άλμπουμ που έχουν περάσει από τη ζωή μου. Αυτό που κρατάω περισσότερο από αυτόν τον δίσκο είναι ο αριστοτεχνικός συνδυασμός ροκ μουσικής με ηλεκτρονικά στοιχεία που δημιουργεί έναν mind-blowing ήχο, χωρίς να χάνεται ποτέ ο χαρακτήρας των Radiohead.
2. Kid A - Radiohead (2000)
Αν γινόταν, ίσως θα γέμιζα αυτήν τη λίστα μόνο με δίσκους των Radiohead. Για τον συγκεκριμένο δεν θα πω τίποτα άλλο πέρα από το ότι κάθε φορά που τον ακούω, με κάνει να νιώθω σαν ενήλικο παιδί.
3. Capacity - Big Thief (2017)
Αυτή η μπάντα, και πιο συγκεκριμένα η Andrianne Lenker, η τραγουδίστριά τους, έχουν για μένα έναν από τους πιο ειλικρινείς και πηγαίους ήχους. Το Capacity με αγγίζει ιδιαίτερα, όσο μουσικά τόσο και στιχουργικά.
4. The Phosphorescent Blues - Punch Brothers (2015)
Αυτός ο δίσκος μου αποδεικνύει συνεχώς πως μια μπάντα πέντε ανθρώπων που παίζουν τελείως ακουστικά όργανα μπορεί να ακουστεί εξίσου "grande" με μία full band 20 ανθρώπων. Συνδυάζει στοιχεία κλασικής μουσικής με country music με τον πιο γλυκό και δημιουργικό τρόπο.
5. After Bach - Brad Mehldau (2017)
O Brad Mehldau έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη μουσική μου πορεία, πόσο μάλλον στην πιανιστική μου πλευρά. Πραγματικά δεν ήξερα ποιόν δίσκο του να πρώτο-επιλέξω, αλλά εν τέλει κατέληξα σε αυτόν που έχω μεγαλύτερη αδυναμία.
6. Voice - Hiromi (2011)
Η Hiromi είναι από τις πρώτες τζαζ πιανίστριες που άκουσα στη ζωή μου και λάτρεψα, πιανιστικά αλλά και μουσικά. Περίπου στην ηλικία του γυμνασίου, το Voice με μύησε στον κόσμο αυτής της μουσικής. Αυτό το οποίο λατρεύω περισσότερο σε αυτόν τον δίσκο, αλλά και γενικά στο παίξιμο της Hiromi, είναι ο ενθουσιασμός και η ενέργεια που σου μεταδίδει την ώρα που παίζει. Είναι σχεδόν λες και βιώνεις αυτό που νιώθει την ώρα που παίζει. Για έναν μουσικό, θεωρώ πως αυτό είναι μεγάλη επιτυχία.
7. Continuo - Avishai Cohen (2006)
Όπως και το Voice, έτσι και αυτό είναι από τα πρώτα τζαζ άλμπουμ που άκουσα στη ζωή μου. Το συγκεκριμένο συνδυάζει τζαζ με ethic πολυρυθμική μουσική, δημιουργώντας έναν εντυπωσιακό χαρακτήρα. O Avishai Cohen είναι από τους πολύ αγαπημένους μου μουσικούς και κοντραμπασίστες.
8. Night Train - Oscar Peterson (1963)
Ένας καθαρά τζαζ δίσκος, από τους πιο θρυλικούς πιανίστες της τζαζ σκηνής. Ο Oscar Peterson παραμένει μέχρι σήμερα ο αγαπημένος μου traditional jazz πιανίστας. Όπως και η Hiromi, η ενέργεια που πηγάζει από μέσα του την ώρα που παίζει είναι out of this world. Είναι το είδος της τζαζ που θέλω να ακούω όλη μέρα.
9. When The Pawn... - Fiona Apple (1999)
Άλλο ένα φαντασμαγορικό άλμπουμ που συνδυάζει πολλά αγαπημένα μου μουσικά στοιχεία. Η Fiona Apple χρησιμοποιεί ακούσματα που κάπου, κάποτε έχω ξανακούσει, αλλά καταφέρνει να δημιουργεί έναν τελείως δικό της προσωπικό ήχο που με ενθουσιάζει.
10. Shadow Work - Mammal Hands (2017)
Το Shadow Work είναι επίσης από τους δίσκους που άκουσα πρώτη φορά σε μικρότερη ηλικία και έγιναν αμέσως από τους αγαπημένους μου. Οι Mammal Hands μου έμαθαν μέσα από αυτόν τον δίσκο τι σημαίνει το «χτίσιμο» μέσα στο μουσικό παίξιμο και τη σύνθεση, όπως επίσης τι σημαίνει το να έχει μια μπάντα επικοινωνία και χημεία όταν παίζει μουσική.