Τι θα ακούσετε:
indie, shoegaze, dream pop, post punk
Βαθμολογία:
8,5
Οι Sugar For The Pill έχουν κυκλοφορήσει ένα μικρό διαμάντι. Μερικές φορές τα πολλά λόγια είναι περιττά κι αναρωτιέμαι καθώς ακούω για πολλοστή φορά το ντεμπούτο τους τι να γράψω για κάτι τόσο όμορφο, χωρίς να καταφύγω σε ευκολίες και συνθήματα. Το συγκρότημα που γεννήθηκε εν μέσω καραντίνας αποτελείται από πρώην μέλη των Skinner Box και Dead Buildings: Vana Rose (φωνητικά), Σπύρο Μητροκώτσα (κιθάρα), Ηλία Κωστακόπουλο (κιθάρα), Κωνσταντίνο Αθανασόπουλο (τύμπανα) και Στέφανο Μανούση (μπάσο & πλήκτρα) και έχει ξεκάθαρο ηχητικό στίγμα: indie, shoegaze, dream pop, post punk.
Οι Sugar For The Pill καταφέρνουν στα δέκα τραγούδια του "Wanderlust" να απελευθερώσουν όλες τους τις δημιουργικές τους δυνάμεις, «αντιγράφοντας» ξεδιάντροπα τις μουσικές και τα σχήματα που έχουν αγαπήσει. Κι αν για κάποιους αυτό θα μπορούσε να είναι παγίδα, για τους Sugar For The Pill είναι ευλογία. Κι αυτό γιατί πολύ απλά έχουν πετύχει να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ που όχι μόνο ακολουθεί τον ήχο που υπηρετεί, αλλά κοντράρει στα ίσια τους «προκατόχους» του. Αν ακούσετε το "Wanderlust" θα πετύχετε σίγουρα τους Slowdive (μα φυσικά και δεν το κρύβουν με το όνομά τους), θα συναντήσετε τους Lush, τους Heart Throbs, τους Ride, τους My Bloody Valentine, θα πέσετε πάνω στους Interpol, ίσως βυθιστείτε λίγο στους Cure αλλά ίσως και να βρεθείτε σε ένα σπίτι στην παραλία (Beach House).
Όμως εκεί που κάποια άλλα συγκροτήματα αποτυγχάνουν οι Sugar For The Pill διαπρέπουν. Οι μελωδικές τους γραμμές είναι αξεπέραστες, τα φωνητικά και οι στίχοι δένουν απόλυτα με το ύφος των τραγουδιών, τα παιξίματα αν και πατούν σε γνώριμες συνταγές ακούγονται φρέσκα και σημερινά, τα ρυθμικά ξεσπάσματα μέσα στα ίδια τραγούδια δε σε αφήνουν σε ησυχία και τέλος η παραγωγή του Άλεξ Μπόλμπαση θα έλεγα τόσο γραφικά, πως «κεντάει». Φυσικά κι υπάρχουν τραγούδια που ξεχωρίζουν, όπως το κολλητικό "Drink Conium", το θριαμβευτικό "Shiver", το πρώτο single "Falling Back To You", η διπλή τορπίλη "Soul Can Wait", το ονειρικό εναρκτήριο "Quicksand", το διαμάντι "Diamonds" ή εκείνο το ταξιδιάρικο "Moan Of The Thunder". Τι είπατε, ανέφερα ήδη τα οκτώ από τα δέκα τραγούδια; Και τα άλλα δύο, τα "I Wish I Was The Fire" και "Stardust" που ήσυχα κλείνει τον δίσκο, υπέροχα είναι.
Ένα μόνο παράπονο έχω, εντελώς προσωπικό. Εκείνη η εισαγωγή του "Shiver" απλά θα έπρεπε να είναι ένα ξεχωριστό τραγούδι, να εξελιχθεί και να αποτελέσει το νέο "Untitled". Φαντάζομαι πως έχετε καταλάβει πόσο έχω αγαπήσει αυτό το άλμπουμ, όμως διαβάζοντας και κάποιες άλλες κριτικές που έχουν προηγηθεί, φαίνεται πως οι Sugar For The Pill έχουν κερδίσει ένα σημαντικό στοίχημα και μόνο μία ατάκα, ας μου επιτραπεί, είναι αρκετή για να περιγράψει το πώς νοιώθω: Να «χέσω» την πρωτοτυπία και τον πειραματισμό, αν υπάρχουν τέτοια άλμπουμ.