EP, Extended Play δηλαδή. Κι όμως, κυκλοφορούν ακόμα, σήμερα στην εποχή του streaming και των λιστών. Εντάξει, τα περισσότερα εκδίδονται αποκλειστικά ψηφιακά, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Όπως και να ‘χει, υπάρχει ένα μέρος της δισκογραφίες που ακροβατεί, εδώ και χρόνια, ανάμεσα στα τραγούδια / single και τα άλμπουμ. Κάποια από αυτά τα EP αξίζουν την προσοχή μας και η στήλη αυτή έρχεται για να προσπαθήσει να καλύψει αυτό το κενό.
Ψύλλοι Στ' Άχυρα - Όγδοη Μέρα
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου του συγκροτήματος από τη Θεσσαλονίκη και το EP αυτό έρχεται ως ένα ενδιάμεσο βήμα στην πορεία τους. Σε rock πλαίσιο συνεχίζεται η πορεία τους με τα τέσσερα αυτά τραγούδια. Η ουσιαστικότερη διαφοροποίηση είναι η προσθήκη τρομπέτας, που γίνεται ευδιάκριτη και προσφέρει στον χαρακτήρα του δίσκου χωρίς να πρωταγωνιστήσει ηχητικά. Το “Johnny” είναι ωραίο και σχετικά παλιό τραγούδι που παίζεται στις συναυλίες τους εδώ και χρόνια, το «Μυστικά» είναι το κύριο πεδίο έκφρασης της τρομπέτας και άλλων μουσικών ιδεών κυρίως με την κιθάρα. Ο τίτλος του EP έρχεται από το τελευταίο τραγούδι, αλλά είναι το εναρκτήριο «Ξέρω Τι Έκανες Εκείνο Τον Δεκέμβρη» που ξεχωρίζει σε αυτή τη συλλογή. Αν τυχαίνει και αναρωτιέστε ποιον Δεκέμβρη εννοούν - μέρες που ‘ναι - το λένε ξεκάθαρα: «τον πιο ζεστό της παγωμένης μου γενιάς».
[Δημήτρης Όρλης]
Fazerdaze - Break!
Η εκ της Νέας Ζηλανδίας ορμώμενη Fazerdaze (Amelia Murray) κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό το “Break!”, πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο της. Το “Break!” κυλάει όμορφα, τα ανεβοκατεβάσματα στο tempo έχουν νόημα και τουλάχιστον τρία από τα τραγούδια του είναι αρκετά εθιστικά (“Break”, “Winter” και “Come Apart”). Αν έπρεπε σώνει και καλά να κατηγοριοποιήσουμε το μουσικό είδος της Fazerdaze πιστεύω ότι θα έμπαινε στην garage pop, ωστόσο εδώ και εκεί μέσα στα πέντε τραγούδια της γίνεται ξεκάθαρο ότι έχει επιρροές από shoegaze, stoner και dream pop. Εν τέλει, περιμένω κι άλλα ωραία πράγματα από την Fazerdaze και σίγουρα ελπίζω να μην χαθεί ξανά για μια πενταετία.
[Άρης Γάρος]
Βανέσσα Κουρτέση - Spending Time With Esther
Το EP αυτό κυκλοφόρησε νωρίτερα μέσα στη χρονιά και είναι ένα προσωπικό εγχείρημα της Βανέσσας Κουρτέση, η οποία βασίζεται σε ένα αληθινό πρόσωπο του παρελθόντος για να πει μια ιστορία για το σήμερα. «Είναι μια ιστορία για την κατάθλιψη, την κακοποίηση, την απομάκρυνση του εαυτού και εν τέλει την επιστροφή στο σπίτι» γράφει στο σημείωμα που συνοδεύει τον δίσκο και όλα αυτά προσπαθούν να χωρέσουν στα τρία τραγούδια και στα 16 λεπτά του δίσκου. Οι στίχοι που εξελίσσουν την ιστορία έρχονται στα αγγλικά, άξια ερμηνευμένα από τη μουσικό, και συνοδεύονται ενδιαφέρουσα, αργόσυρτη jazz. Το νέυ του Χάρη Λαμπράκη στο “A Sweet Song About Panic” ξεχωρίζει, όπως και η πανδαισία των κρουστών του Νίκου Σιδηροκαστρίτη. Αν δεν πειστήκατε ήδη, υπάρχουν κι άλλες συμμετοχές μουσικών σε κλαρινέτο, τρομπόνι και ηλεκτρική κιθάρα που βοηθούν το όλο εγχείρημα να σταθεί στα πόδια του, ακόμα και να κάνει μερικά ωραία πρώτα βήματα. Για να δούμε πού θα την οδηγήσουν.
[Δημήτρης Όρλης]