Οι «Σπυριδούλες» της Νεφέλης Μαϊστράλη αποτελούν μια ακόμη ενδιαφέρουσα παράσταση που παρακολουθήσαμε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και της πρωτοβουλίας GRAPE στην Πειραιώς 260.
Με πυρήνα την ιστορία της Σπυριδούλας, η οποία είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη, όταν η ίδια αποκάλυψε πως την σιδέρωσαν τα αφεντικά της για παραδειγματισμό, παρακολουθούμε μια σειρά από εμπειρίες γυναικών που υπήρξαν ψυχοκόρες και υπηρέτριες στα μέσα του 1900. Εμπειρίες που μας σοκάρουν, μας θλίβουν και υπογραμμίζουν μια εποχή, της οποίας κατάλοιπα εξακολουθούν δυστυχώς να υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Παρόλο που η παράσταση πραγματεύεται ένα θέμα σκληρό, η απόδοσή του έγινε με τέτοιο τρόπο που δεν μας προκάλεσε την παραμικρή δυσφορία. Οι εξομολογήσεις των γυναικών πλαισιώθηκαν από ευφυείς παρεμβολές και χιουμοριστικά στοιχεία. Υπήρξαν στιγμές που οι ηθοποιοί βγήκαν από τον ρόλο τους, για να προσδώσουν έναν πιο εύθυμο τόνο, να σχολιάσουν και να υπογραμμίσουν σημαντικά σημεία. Η πλαισίωση ακόμη των γεγονότων με μουσική συνέβαλε στο να διατηρηθεί η ισορροπία, χωρίς να μειωθεί στο ελάχιστο η σημασία όσων ειπώθηκαν κι έπρεπε να ακουστούν. Τα παραπάνω στοιχεία προστέθηκαν τεχνηέντως και το αποτέλεσμα ήταν καθόλα άρτιο.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές στη σημερινή εποχή. Με τις μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν έρθει στη χώρα μας προσπαθώντας να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής, διαπιστώνουμε με λύπη πως εξακολουθούν να υπάρχουν κακοποιητικές συμπεριφορές. Με την αναφορά στο παρόν η παράσταση ολοκληρώνεται, επισημαίνοντάς μας πολύ εύστοχα πως όσα παρακολουθήσαμε εξακολουθούν να συμβαίνουν δίπλα μας και οφείλουμε να βρισκόμαστε σε εγρήγορση.
Το σκηνικό λιτό, με την πρόσοψη ενός σπιτιού, εκείνου στο οποίο εργάστηκε η Σπυριδούλα. Δεν χρειάστηκε τίποτε άλλο, αφού οι ερμηνείες ήταν εκείνες που μας κράτησαν σε εγρήγορση καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Στο τέλος, η πρόσοψη εκείνου του σπιτιού έγινε καμβάς που φιλοξένησε τη φωνή όλων των γυναικών.
Οι ερμηνείες ήταν στο σύνολό τους δυνατές. Όλοι οι ηθοποιοί κατάφεραν να αποδώσουν με τον καλύτερο τρόπο πλήθος συναισθημάτων, αφού πέρασαν με τρόπο φυσικό από τη χαρά, στην αγωνία, τη θλίψη, τον φόβο, την ελπίδα, την αισιοδοξία.
Οι Σπυριδούλες ολοκληρώθηκαν με τον πιο δυναμικό τρόπο, επισημαίνοντάς μας πως όλοι οι άνθρωποι είναι ισάξιοι και παρακινώντας μας να αναλογιστούμε πως τίποτα από όσα έχουμε δεν είναι δεδομένο.
Συντελεστές Παράστασης
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης, Χάρης Κρεμμύδας
Δραματουργία: Νεφέλη Μαϊστράλη
Σκηνικά – Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Μουσική επιμέλεια – Σύνθεση: Θραξ Πανκc
Κίνηση: Πάνος Τοψίδης
Βοηθός σκηνοθετών: Ελένη Τσιμπρικίδου
Έρευνα: Παναγιώτης Λιαρόπουλος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Εκτέλεση παραγωγής: Αριστέα Σταφυλαράκη – 4frontal
Παίζουν: Ελένη Βλάχου, Σταύρος Γιαννουλάδης, Τάσος Δημητρόπουλος, Αργυρώ Θεοδωράκη, Τατιάνα Άννα Πίττα, Ελένη Τσιμπρικίδου