Ο Tony κατάφερε να κερδίσει το χρόνο, να φτάσει 96 ετών και να μη σταματήσει να τραγουδάει μέχρι το τέλος. Ούτε το Alzheimer δεν κατάφερε να νικήσει το πάθος του για τη μουσική και το τραγούδι, αποδεικνύοντας σε όλους μας τι σημαίνει αγάπη για ζωή. Γιατί, βλέπετε, μπορεί ο Tony να μην καταλάβαινε που βρισκόταν λόγω της ασθένειάς του, όμως όταν ανέβαινε στη σκηνή θυμόταν τα λόγια του τραγουδιού, το ρυθμό και την ουσία στην ερμηνεία του που τον συνόδευε για πάντα. Με το που άνοιγε η αυλαία ήταν απλά ο Tony Bennett.
Συνεργάστηκε στη κυριολεξία με όλη τη διεθνή μουσική σκηνή, με το ιταλικό του ταπεραμέντο να τον καθιστά αξιαγάπητο πρεσβευτή του American Songbook. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του στο Queens, περνώντας παγκόσμιους πολέμους και τρόπους ζωής που φαντάζουν πια βιβλίο φαντασίας, ο Antonio Benedetto έφτασε να έχει τραγουδήσει όλους τους διάσημους μουσικοσυνθέτες της jazz με το φωνητικό του πρίσμα. Οι συναυλίες του ήταν πια ένα παράθυρο στο χρόνο, η πιο κοντινή εμπειρία σε μια μηχανή του χρόνου, αν αυτή ποτέ υπάρξει.
Ο Tony αντιπροσώπευε την εποχή που αν τρύπαγε το κουστούμι σου, το έραβες, αν χάλαγε η τηλεόρασή σου, την επισκεύαζες. Μια εποχή που αφιέρωνες πιο πολύ χρόνο και προσπάθεια στις ανθρώπινες σχέσεις, κάτι που ήταν ξεκάθαρο στο τρόπο που αντιμετώπιζε τους υπόλοιπους καλλιτέχνες, από την Amy Winehouse με την οποία ηχογράφησε το τελευταίο της ντουέτο "Body And Soul", μέχρι τη Lady Gaga και τους δύο δίσκους που ηχογράφησαν, με την οποία έδωσε τη τελευταία του συναυλία, στα 94. Και να ξέρετε, μέχρι το τέλος ο Tony κατέβασε το μικρόφωνο στο "Fly me to The Moon", τραγουδώντας χωρίς υποστήριξη ώστε να δείξει στους θεατές πόσο καλή είναι η ακουστική του χώρου. Ποιος το κάνει αυτό πια;
Όταν η καριέρα του είχε πάρει καθοδική πορεία λόγω της ανόδου της rock μουσικής, ο Tony είχε διασκευάσει rock τραγούδια της εποχής σε μια προσπάθεια να γίνει επίκαιρος. Όμως, η ιδέα πως απομακρυνόταν από τη μουσική που αγαπούσε χειροτέρευσε την ψυχολογική του κατάσταση, οδηγώντας τον στα ναρκωτικά. Ο γιός του Danny ήταν αυτός που τον βοήθησε να ανακάμψει αναλαμβάνοντας το ρόλο του manager του, με τη μεγάλη του επιστροφή να πραγματοποιείται με το MTV Unplugged. Με αυτό το τρόπο μπήκε στα ακούσματα εκείνης της γενιάς, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στη μουσική που τραγουδάει, μακριά από μόδες και επιρροές της βιομηχανίας του θεάματος.
Ο τρόπος που τόνιζε τις λέξεις, ο χρονισμός του - που ήταν λίγο πίσω από την μπάντα αλλά πάντα είχε τον έλεγχο - και οι μελωδικές γραμμές του ήταν τα χαρακτηριστικά της ερμηνείας του. Ήταν ένας τενόρος που τραγουδούσε σα βαρύτονος, δίνοντας στα τραγούδια ειδικό βάρος, ειδικά με την εμπειρία του όσο τα χρόνια περνούσαν. Οι συνθέσεις ήταν πια δικές του, σα να περιγράφει εμπειρίες της δικιάς του ζωής.
Με την απουσία του φεύγει μαζί μια εποχή, ένας γλυκός ρομαντισμός που αντικατοπτριζόταν από τους jazz crooners. Ο Tony άφησε το σημάδι του ανεξίτηλο στη μουσική, και η επιρροή του σε νέους καλλιτέχνες όπως η Lady Gaga, o Michael Bubble, η Carrie Underwood και η Christina Anguilera είναι το τελευταίο του δώρο. Το τραγούδι που τραγούδησε λίγο πριν μας αφήσει, δίπλα στο πιάνο του, ήταν το πρώτο του χιτάκι "Because Of You", φτάνοντας τον μουσικό του κύκλο στο τέλος. Οι συναυλίες του Tony Bennett ξεκινούσαν πάντα με προηχογραφημένο τον Frank Sinatra να λέει πως ο Tony είναι ο καλύτερος τραγουδιστής στον κόσμο. Ίσως τελικά να ήταν.