Γράφουν οι Αντώνης Κατσαμάς και η Δανάη Χατζή.
Αν ρωτήσεις το ίδιο πράγμα πολλούς ανθρώπους, θα πάρεις διαφορετικές απαντήσεις. Που ανάγλυφα και σιγά σιγά , αποκαλύπτουν σκιαγραφόντας τον άνθρωπο που τις έδωσε , ανάμεσα από τις λέξεις.
Έτσι , ο Απόστολος Ρίζος και η συνέντευξη του που ακολουθεί μας αποκάλυψε έναν άνθρωπο έξυπνο και σκεπτόμενο που πατάει στη γη και κοιτάζει ψηλά. Μας άρεσε ιδιαίτερα και τον ευχαριστούμε για την παραχώρηση της.
1. Γεννήθηκες στην Λαμία το 1977. Ήρθες στην Αθήνα το ‘96 για σπουδές. Πόσο δύσκολη ή εύκολη ήταν η μετάβαση σου σε μια μεγάλη πόλη, όπου οι ρυθμοί θυμίζουν ταχεία αμαξοστοιχία και οι κοινωνικοί δεσμοί της ''γειτονιάς'' βαριανασαίνουν στα απολεσθέντα;
Για έναν δεκαοχτάχρονο, αυτά που αναφέρεις είναι μαγνήτης! Η Αθήνα ήταν ο ιδανικός προορισμός για να “ξεφύγω” από τη “μικρή” κοινωνία και η αρχή της ενήλικης μου ζωής. Όπως αναφέρει ο φίλος και συντοπίτης μου Απόστολος Καλτσάς στη “Γενέθλια πόλη” του : “... έγινε η Αθήνα η δική μου κοντινή Αμερική”.
2. Ένας από τους ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στην πρώιμη ζωή σου , ήταν ο παππούς σου. Μουσικός και κανταδόρος. Τι θυμάσαι πιο έντονα από αυτόν και πόσο ρόλο έχει παίξει στην μέχρι σήμερα πορεία σου;
Απέφευγε τις στιγμές που έπαιρνα την κιθάρα του ζητώντας του να μου δείξει κάποια συγχορδία ή ένα τραγούδι. Προτιμούσε να πάμε βόλτα ή να παίξουμε “ξερή”, σαν να φοβόταν μη μου περάσει το “μικρόβιο”. Το πείσμα - το να μην παραιτούμαι εύκολα - μάλλον είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που απέκτησα εξαιτίας του.
3. Έχεις σπουδάσει μηχανολόγος μηχανικός. Ήταν κάτι που το διάλεξες γιατί το αγαπούσες ή τα κύματα του τότε συστήματος των πανελλήνιων σε έβγαλαν στα σκαλιά του Μετσόβιου;
Έβρισκα φοβερά ενδιαφέρον να μάθω τι κρύβεται πίσω από την υλική πραγματικότητα γύρω μου, από την εφαρμογή όλων των θετικών επιστημών, που άλλοτε στοιχειώνει και άλλες φορές απογειώνει τη ζωή μας. Και πίσω αν με ξαναπήγαινες, αυτό θα ήθελα να σπουδάσω.
4. Το 2002 στάθηκες ως μοναδικός ερμηνευτής στις συναυλίες του Νίκου Ζούδιαρη , στο 15ο φεστιβάλ Βύρωνα. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και πώς είναι να σε εμπιστεύεται τελικά ένας τόσο σπουδαίος δημιουργός;
Τρομακτική! Πέραν του άγχους μου για την ίδια τη συναυλία έπρεπε να τραγουδήσω ακούγοντας τη φωνή μου από “καμμένα” monitors . Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί στην πρώτη σου μεγάλη συναυλία. Βουτιά στα βαθιά. Όλα τα υπόλοιπα τα θυμάμαι σαν σε όνειρο. Από τους άλλους έμαθα ότι όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Η έμπρακτη εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο Νίκος ήταν τεράστια χαρά για μένα αλλά ταυτόχρονα και βαριά ευθύνη , που ευτυχώς μπορούσα να καταλάβω, παρά τα 22 μου χρόνια. Τα τραγούδια του είναι η αφετηρία μου στα πιο όμορφα ταξίδια και η πολύτιμη πυξίδα μου.
5. Ένας κύκνος κλαίει και προδίδει τη μελαγχολία του, μέσα από το ύστατο τραγούδι του. Έχεις δηλώσει ότι σε γοητεύει η περισυλλογή που παρέχει την ευκαιρία για μια βουτιά στα βαθιά νερά της δημιουργίας. Τι είναι για εσένα η δημιουργία λοιπόν, εκ του μηδενός σε κάτι? Ένα ''θαύμα'' ή μια ανάγκη ;
Ένας συνωστισμός συναισθημάτων, που κάποια ανύποπτη στιγμή, βρίσκουν μια διανοητική χαραμάδα για να εκφραστούν με λέξεις και μελωδίες. Από εκεί και μετά αρχίζει το μαστόρεμα.
6. Ποιον ξεχωρίζεις από τη σημερινή μουσική σκηνή και με ποιον θα ήθελες να συνεργαστείς καλλιτεχνικά ;
Θαυμάζω πολλούς από τη σημερινή μουσική σκηνή. Με κάποιους από αυτούς είχα ήδη τη χαρά να συνεργαστώ όπως με τον Γιάννη Χαρούλη, τη Μάρθα Φριτζήλα, τη Ρίτα Αντωνοπούλου, τη Νατάσα Μποφίλιου, τη Γιώτα Νέγκα , τη Μαρία Παπαγεωργίου, τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη, τον Ρους, την Ειρήνη Σκυλακάκη. Με κάποιους από αυτούς, βρεθήκαμε μέσα από τους κοινούς μουσικούς μας δρόμους , με άλλους συναντηθήκαμε μέσα από τη διαφορετικότητά μας. Θαυμάζω και εκτιμώ για τη δουλειά τους πολλά από τα νέα παιδιά, όπως τον Πανού Μανού, την Ίρις Λουκά, τη Μόνικα, τη Μαριέτα Φαφούτη, τη Μαρία Λούκα, τη Βικτωρία Ταγκούλη, τη Ματούλα Ζαμάνη, τον Σταύρο Σιόλα, τη Μάρω Μαρκέλου, τη Μαρίζα Ρίζου, τους Στοίχημα, τους Κορέ Υδρο – σίγουρα ξεχνάω κι άλλους. Για μια συνεργασία όμως το ζητούμενο είναι να μπορεί να προκύψει κάτι καινούργιο, καλλιτεχνικά αυτόνομο και φυσικά ενδιαφέρον.
7. Ψηφιακός κόσμος και ανθρώπινες σχέσεις. Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά! Κάποια γκρίζα και κάποια πιο γκρίζα. Ποια είναι η σχέση σου με τον ψηφιακό κόσμο και ποια η γνώμη σου σχετικά ; Δεδομένου ότι και εσύ λόγω ηλικίας, μεγάλωσες μάλλον σε μια αλάνα με χωμάτινα ηλεκτρόνια .
Έχω καλή σχέση με τον ψηφιακό κόσμο και μεγαλώνω μαζί του. Είναι για μένα ένα χρηστικό εργαλείο δουλειάς, επικοινωνίας ακόμη και ψυχαγωγίας. Όμως, οι βαθιές και οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται και καθορίζονται από τη φυσική επαφή και την τριβή με την πραγματικότητα.
8. Κινήματα αλληλεγγύης στην κρίση. Πώς τα βλέπεις ως καλλιτέχνης; Ξαναγινόμαστε '' άνθρωποι '' ή θεωρείς πως είναι του καιρού σημεία, που με την πάροδο θα ξεθωριάσει ;
Καλά το υπονοείς. Όσοι ήταν αλληλέγγυοι είναι και τώρα και δίνουν από αυτό που δεν έχουν. Η σαπίλα δυστυχώς δεν διορθώνεται τόσο απλά... Ευχής έργο θα είναι τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα να βιώσουν την αλληλεγγύη μήπως και υπάρξει μια νέα βάση για καλύτερη κοινωνία στο μέλλον.
9. Αν μπορούσες να έχεις τις δυνάμεις ενός σούπερ ήρωα, ποιανού θα ήταν και ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες ;
Καινούργιος , ο Supermon(ey) … Θα προσπαθούσα να απορυθμίσω τη βαλβίδα του παγκόσμιου συστήματος που τζογάρει νόμιμα το χρήμα σε όλες της μορφές του, μπας και πέσουν οι μάσκες αυτών που μας το παίζουν σήμερα παγκόσμιοι υπερήρωες.
10. Η μουσική και γενικά οι τέχνες , πιστεύεις ότι γονιμοποιούνται ευκολότερα σε περιόδους δύσκολες και δυσκίνητες για την ψυχή και τελικά, παρατηρούν και επισημαίνουν ή μπορούν να προτείνουν και λύσεις ;
Σε περιόδους δύσκολες η ψυχή είναι η τελευταία που παραμένει δυσκίνητη. Διαρκώς αναζητάει λύσεις, αλλά οι λύσεις είναι πεπερασμένες. Μόνιμη και μοναδική δεν υπάρχει. Οι τέχνες δίνουν στην ψυχή διεξόδους εκεί ακριβώς που η ζωή από μόνη της δεν είναι αρκετή.
11. Ο χειμώνας λένε ότι απλώς suport-αρει του καλοκαιριού την παράσταση. Κλείνει σιγά σιγά και μάλιστα χωρίς encore. Έχεις ετοιμάσει βαλίτσες με νότες και πεντάγραμμα με ταξίδια ;
Θα φύγουμε για λίγο από τα “Στέκια της πόλης” , ακριβώς μετά το Πάσχα θα πάμε στην Κρήτη. Με τους δύο μουσικούς συνοδοιπόρους μου φέτος , τον Κώστα Νικολόπουλο στην ηλεκτρική κιθάρα και τον Παναγιώτη Τσεβά στο ακορντεόν , θα είμαστε 9 Μάη στη Σητεία , 10 στα Χανιά και το Σάββατο 11 Μαΐου στο Ρέθυμνο. Έπειτα επιστρέφουμε Αθήνα για την τελευταία εμφάνιση σε κλειστό χώρο την Παρασκευή 17 Μαΐου στο Σταυρό του Νότου (Plus). Τα “στέκια της πόλης” θα συνεχίσουν σε χώρους ανοιχτούς παράλληλα με την καλοκαιρινή μας περιοδεία και την ηχογράφηση των καινούργιων μου τραγουδιών.
12. Τελευταία ερώτηση. Ας είναι ιδιαίτερη όσο η φωνή σου! Τι ερώτηση θα μας έκανες εσύ, αν ήσουν στην θέση του συνεντευξιαστή και εμείς του συνεντευξιαζόμενου;
“... Ποια δίνη μας τραβά και μας έβγαλε στον ίδιο δρόμο;”
Ευχαριστούμε πολύ..
Σχετικό θέμα