Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Οι συναυλίες του Σεπτεμβρίου για κάποιο περίεργο λόγο έχουν άλλη χάρη. Ίσως να είναι ο καλύτερος τρόπος να αφήσεις πίσω σου το καλοκαίρι και να βρεις πάλι τους γνώριμους ρυθμούς σου. Έτσι λοιπόν κι εγώ την Τετάρτη βρέθηκα στη Τεχνόπολη για τη συναυλία του Π. Παυλίδη. Είχα ακούσει ότι η νέα του δουλειά είναι πολύ αξιόλογη και γενικότερα ότι φέτος ήταν μια καλή χρονιά για τον ίδιο.
Παρ’ όλα αυτά θα τον έβλεπα για πρώτη φορά φέτος και ακόμα "καλύτερα" δεν είχα ιδέα για τα κομμάτια του νέου δίσκου. Μη σας ακούγεται περίεργο... είναι ωραίο συναίσθημα να μην ξέρεις τι σε περιμένει (σε συναυλιακό επίπεδο πάντα).
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Η συναυλία ξεκίνησε λίγο μετά τις 9:30 στη κεντρική σκηνή και δεδομένου του κόσμου που συγκεντρώθηκε ήταν πολύ καλή επιλογή. Αριθμό δε μπορώ να εκτιμήσω αλλά αν σας βοηθά αυτό, χωροταξικά ήμασταν μέχρι και λίγο πίσω από τον ηχολήπτη.
Η υποδοχή από το κοινό που τον ακολουθεί πιστά σε κάθε του εμφάνιση, ήταν πολύ ζεστή και ο Παυλίδης για να μας το ανταποδώσει, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό. Αρκετά επικοινωνιακός, χαμογελαστός, χόρευε συνέχεια στους ρυθμούς των δικών του τραγουδιών και σου έδινε την εντύπωση ότι το περίμενε πολύ αυτό το live. Επίσης ήταν χαρακτηριστική μια κίνηση που επαναλάμβανε στο τέλος σχεδόν κάθε κομματιού κρατώντας ενωμένα τα δυο του χέρια (δείτε τη σχετική φωτογραφία παρακάτω).
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Μας τραγούδησε για ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί ή θα θέλαμε να μας συμβούν. Ένα πολύ καλά δομημένο setlist που το μεγαλύτερο μέρος του περιείχε κομμάτια από τον πρόσφατο δίσκο. Ειλικρινά δε περίμενα να τα έχει αγαπήσει τόσο πολύ ο κόσμος από τόσο νωρίς.
Λίγα δευτερόλεπτα εισαγωγής σχεδόν κάθε κομματιού ήταν αρκετά για να μας παρασύρουν στο χορό. Οι συνεχείς αλλαγές στο ρυθμό μας κρατούσαν σε εγρήγορση και βοήθησαν στο να μην κάνει "κοιλιά" το πρόγραμμα. Τα τραγούδια από το νέο δίσκο λοιπόν που φάνηκαν να έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό ήταν τα δυναμικά "Τόσο Κοντά" , "Θα έρθει μια μέρα" και "Άσε με να δω" και τα πιο μελωδικά "Η Μαίρη" και "Το αεροπλάνο". Βέβαια από το set list δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι μεγάλες επιτυχίες όπως "Αερικό", "Λευκή Καταιγίδα" ,"Ό,τι θες εσύ" ,"Φωτιά στο Λιμάνι".
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Λίγο πριν κλείσω αξίζει να αναφέρω το πως φθάσαμε στο encore: Τελειώνει το κυρίως μέρος, έχει περάσει και λίγο η ώρα και ένα μέρος του κόσμου αρχίζει αν φεύγει. Οι υπόλοιποι περιμένουμε γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα έχει και κάτι ακόμα. Οι υπεύθυνοι του χώρου βάζουν μουσική να παίζει, τα φώτα χαμήλωναν σιγά- σιγά και ο κόσμος φωνάζει για να ανέβουν και πάλι στη σκηνή. Έχουμε ακούσει τρία ολόκληρα τραγούδια και εκεί πλέον κάνω και εγώ όπως και αρκετοί άλλοι τη κίνηση για να φύγω... μετά από πέντε λεπτά λοιπόν ο Παυλίδης και οι B-Movieς ανεβαίνουν στη σκηνή και εμείς επιστρέφουμε στις θέσεις για λίγο ακόμα. Μας αποχαιρέτησε με τα "αγαπημένα του στιχάκια" όπως είπε αναφερόμενος στο "Περιμένω".
Εν κατακλείδι ήταν ένα γεμάτο live, με πολύ καλό ήχο και καλή οργάνωση που πιστεύω ικανοποίησε εξίσου και τις δύο πλευρές, κοινό και καλλιτέχνη.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.