Δύο από τις σπουδαιότερες metal μπάντες των τελευταίων δεκαετιών βρέθηκαν στη χώρα μας για ένα κοινό live. Αναφερόμαι φυσικά στους Gamma Ray και τους Rhapsody Of Fire, που ξεσήκωσαν τους φανατικούς οπαδούς τους για άλλη μία φορά. Ο κόσμος είχε από νωρίς μαζευτεί στο Volume Stage 1, τον καινούριο -συναυλιακά- χώρο της Αθήνας, ο οποίος μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις κυρίως για τον πολύ καλό και καθαρό ήχο, κάτι δυσεύρετο στις περισσότερες συναυλίες που γίνονται στα μέρη μας.
Το support γκρουπ, για το οποίο είχα ακούσει πολύ καλά λόγια, ανέβηκε στη σκηνή εν μέσω αποθέωσης στις 8.20. Ομολογώ (και ντρέπομαι λίγο για αυτό) ότι τους Ιταλούς Rhapsody Of Fire δεν τους γνώριζα, καθώς όταν εκείνοι ξεκινούσαν τη σπουδαία καριέρα τους, εγώ εγκατέλειπα το heavy metal με το οποίο γαλουχήθηκα μουσικά ως πιτσιρικάκι, έχοντας μόλις ανακαλύψει την techno. Πρέπει βέβαια να ήμουν ο μοναδικός εκ των περίπου 817 metalheads στο χώρο που τους αγνοούσε, κρίνοντας από τον αριθμό εκείνων που φορούσαν t-shirts του συγκροτήματος, αλλά και από τη μαζική συνεισφορά όσων τραγουδούσαν και πάλλονταν στο ρυθμό του επικολυρικού συμφωνικού metal το οποίο και πρεσβεύουν. Βέβαια στα concept άλμπουμ τους όπως ανακάλυψα μετά, χρησιμοποιούν κι άλλα στοιχεία όπως χορωδιακά φωνητικά, τα οποία προσδίδουν ακόμη περισσότερα επικά στοιχεία στη μουσική τους. Οι Rhapsody όπως λέγονταν μέχρι πριν μερικά χρόνια φροντίζουν στα live να αναπληρώνουν αυτά τα στοιχεία με την ενέργειά τους την οποία μας μετέδιδαν, κυρίως μέσω του Fabio Lione, ενός εξαιρετικού στην επικοινωνία με το κοινό performer που διαθέτει και μία χαρισματική φωνή.
Ήδη από το ''The March Of The Swordmaster'' είχαν ξεκινήσει τα mosh pit, ενώ μετά την κλασική metal μπαλάντα, ''Lamento Eroico'' ακολούθησε ένας καταιγισμός με τα ''Holy Thunderforce'' και ''Dawn Of Victory'' στα οποία όλοι συμμετείχαν τραγουδώντας με τα χέρια υψωμένα, ενώ το ωριαίο σετ τους έκλεισαν με το ''Emerald Sword'', αφήνοντας άπαντες ικανοποιημένους. Οι Rhapsody Of Fire είναι μία μπάντα φτιαγμένη για headliners όπως απέδειξαν, αν και ο συνδυασμός τους με αυτούς που ακολούθησαν καθόλου δε με χάλασε.
Αφού λοιπόν πέρασε αρκετή ώρα αναμονής, ακριβώς στις 10 ανέβηκαν στη σκηνή οι Gamma Ray. Κάποια θεματάκια που υπήρχαν με τον ήχο ξεπεράστηκαν μετά από λίγο επιτρέποντάς μας να απολαύσουμε τις συνθέσεις των Γερμανών. Το πρώτο άλμπουμ των Gamma Ray, ''Heading For Tomorrow'', ήταν ορόσημο για μένα όταν ήμουν παιδάκι, και ακόμη παραμένει ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους. Δυστυχώς έπαιξαν μόνο ένα κομμάτι μέσα από αυτό, το "Heaven Can Wait". Πάλι καλά βέβαια, μιας και στην περυσινή μάλλον απογοητευτική εμφάνισή τους με τους Helloween δεν είχαν παίξει κανένα. Αρκετά αντίθετα ήταν τα τραγούδια μέσα από το καινούριο τους άλμπουμ "Empire Of The Undead" το οποίο μόλις κυκλοφόρησε, και όπως μας ενημέρωσε χαμογελαστός ο μεγάλος Kai Hansen "Η εταιρεία μας το έχει ανεβάσει ολόκληρο για να το ακούσετε. Αν το αγοράσετε θα είμαστε πολύ χαρούμενοι, αν όχι ελπίζουμε να το απολαύσετε ούτως ή άλλως". Το χαμόγελο οφειλόταν εν μέρει και στο ούζο που τίμησε δεόντως νωρίτερα όπως μας είπε.
Έτσι λοιπόν, μετά την απαραίτητη μπαλάντα και ένα πεντάλεπτο σόλο του ντράμερ, άρχισαν τα καλά. "Blood Religion" και "Master Of Confusion" με το Volume Stage 1 να παίρνει φωτιά και τα mosh pit να είναι συνεχή. Όταν δε έπαιξαν το "Rebellion In Dreamland" (έστω και την πεντάλεπτη εκδοχή του), ένα από τα καλύτερα metal κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ, το μέρος σηκώθηκε στον αέρα.
Έκλεισαν το κανονικό set τους με το "Man On A Mission", για να ακολουθήσει η κορύφωση του live. Σε όλη την περιοδεία είναι πολύ συγκεκριμένο το setlist που ακολουθείται. Έτσι κι εδώ ήταν να κάνουν encore με τα ''To The Metal'' και ''Send Me A Sign''. Έλα όμως που ο κόσμος απαιτούσε το "Ride The Sky", κομμάτι ύμνο από την εποχή που ο Kai έπαιζε με τους Helloween, κάτι που συγκέντρωνε σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες να συμβεί.
Η επιμονή όμως (και το ούζο) βοήθησαν στο να παρεκκλίνουν λίγο από το πρόγραμμα. "You crazy motherfuckers, I guess we don't have a chance" μας είπε ο Kai ζητώντας τη συμμετοχή μας, και φυσικά αφού μας έκανε το χατήρι εκείνος δεν του χαλάσαμε κι εμείς το δικό του.
Ήταν μεσάνυχτα πια όταν μας αποχαιρέτησαν οι Gamma Ray, μετά από ένα χορταστικό show, από δύο σπουδαίες μπάντες που κατάφεραν να μας απογειώσουν.