Ήταν απόφαση της τελευταίας στιγμής! Μέρα των γενεθλίων μου και αφού όλη την εβδομάδα σκεφτόμουν πως έρχεται, τελικά ο δρόμος με έβγαλε στο Βοτανικό. Λίγο καθυστερημένη, λίγο κουρασμένη. Μα στο τέλος, πολύ ευχαριστημένη!
Χθες, λοιπόν, Παρασκευή 24 Απριλίου, η Kovacs εμφανίστηκε στο Βοτανικό.
Συντροφιά μάς κράτησαν και οι Greeklish Babylon, η Angelika Dusk και οι The Moka Band. Ήταν μία βραδιά ιδιαίτερη, καθώς όλοι ήταν ιδιάζουσες περιπτώσεις, με αποκορύφωμα την χαρούμενα σκοτεινή Kovacs.
Ο Βοτανικός είναι ένας πολύ μεγάλος χώρος, ο οποίος και γέμισε. Πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που ήρθαν να δουν την εκκεντρική Ολλανδή τραγουδίστρια. Με μπύρα κυρίως, αλλά και ποτό και πολύ καλή διάθεση, ο χώρος θύμισε πολύ πάρτυ από ταινίες των '80s και '90s. Σχεδόν από κάθε σημείο της αίθουσας είχαμε οπτική επαφή με τη σκηνή, ενώ στον τοίχο πίσω από τους μουσικούς υπήρχε το όνομα του εκάστοτε καλλιτέχνη, της εκάστοτε μπάντας. Η ακουστική ήταν πολύ καλή κι έτσι απολαύσαμε τις λεπτομέρειες, τα φωνητικά, τα πνευστά και το βιολί.
Οι Greeklish Babylon είναι ένα νεοσύστατο συγκρότημα και αποτελείται από τους Παύλο Συνοδινό, Νίκο Ζαδέ και Πάνο Τόλιο. Το άρωμα της Ανατολής, αλλά παράλληλα η έντασή τους, τους καθιστά μία ιδιάζουσα περίπτωση. Με ξένα και ελληνικά κομμάτια παρουσίασαν την δική μας Βαβυλώνα.
Angelika Dusk. Την ακούμε εδώ και έναν χρόνο. Θυμίζει κάτι από παραμύθι, εναλλαγή σκότους και φωτός, φωνή ιδιαίτερη και κομμάτια που δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από εκείνα του εξωτερικού.
Η πιο εύθυμη νότα: The Moka Band. Μία κολλεκτίβα μουσικών, διαφορετικές μουσικές προσωπικότητες και ένα αποτέλεσμα ατμοσφαιρικό. Τα πνευστά προσδίδουν έναν άλλον χαρακτήρα στα κομμάτια, ενώ τα φωνητικά τα έκαναν ακόμα πιο πλούσια.
Και μετά η Kovacs.
Πέρασαν 20 λεπτά μετά την αποχώρηση των The Moka Band από τη σκηνή. Ένα διάλειμμα με χαλαρή μουσική και κάτι όμορφα περίεργοι τύποι ανεβαίνουν στη σκηνή. Με τα καπέλα τους, τα μαύρα τους ρούχα, πήραν θέση και...
... καπνοί, κόκκινο χρώμα και βιολί.
Το πρώτο κομμάτι ήταν -ποιο άλλο;- το Diggin'. Αν πέρσι το My Love μας έκανε να την προσέξουμε και να ψάξουμε για εκείνην, φέτος το Diggin' την απογείωσε και μας έκανε να πατάμε ξανά και ξανά το κουμπί του play.
Μία εκκεντρική φιγούρα με ένα μακρύ φόρεμα και μία κουκούλα γούνινη με αυτάκια εμφανίστηκε. Μία γλυκύτατη παρουσία που από την πρώτη νότα γίνεται τόσο επιβλητική πάνω στη σκηνή. Με μία φωνή που θυμίζει Etta James, Amy Winehouse, Gin Wigmore, Shirley Bassey.
"Kalhnyxta Athina" είπε μετά το δεύτερο κομμάτι. "I'm Kovacs and these are my strangers" είπε δείχνοντας τους μουσικούς της, "Finally I'm here, I wanted so much to come and ooh.. It's full!". Πολύ θερμή, συνέχισε την εμφάνισή της.
Ερμήνευσε τα κομμάτια από τον πρώτο της δίσκο, που έχει τίτλο Shades of Black. Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο εύστοχος τίτλος, καθώς ακούγοντας τα κομμάτια έχεις ακριβώς αυτήν την αίσθηση, ότι πλανάσαι κάπου ανάμεσα στις αποχρώσεις του μαύρου.
Shades of Black, The Devil You Know, My Love, Diamonds Are Forever, I've Seen That Face Before. Μία μικρή γεύση.
Η ενορχήστρωση ήταν εξαιρετική, αλλά και η φωνή της Kovacs αναλλοίωτη, όπως ακριβώς την ακούμε και στο δίσκο. Έχει πολύ μεγάλη έκταση και ωραία γυρίσματα. Η σκηνική της παρουσία ήταν πάρα πολύ καλή. Την θαυμάσαμε για όλα αυτά και για τη μουσική της.
Χρώματα ανατολής με το βιολί και το ακορντεόν, ηλεκτρονικά πειράγματα, soul και jazz. Πολύ πετυχημένο πάντρεμα Δύσης και Ανατολής. Ακόμη βγάζει ένταση, αυτοπεποίθηση.
Μας άρεσε πάρα πολύ. Βγήκε στη σκηνή στις 12 παρά και η εμφάνισή της διήρκεσε ως τις 12 και μισή. Περιμέναμε να διαρκέσει περισσότερη ώρα και αυτό όμως που πήραμε είναι πολύ σημαντικό!
Αφού υποκλίθηκε και αποχώρησε, ξαναβγήκε στη σκηνή και μας χάρισε μία ακόμη ερμηνεία του κομματιού της που λατρέψαμε, My Love!
Η βραδιά ήταν πολύ όμορφη και άκρως ατμοσφαιρική! Σίγουρα η Kovacs θα επιστρέψει και τότε θα την απολαύσουμε περισσότερο με πιο πολλά κομμάτια!
Απόψε η παρέα αυτή θα βρίσκεται στο Principal στη Θεσσαλονίκη. Θεσσαλονικείς, μην τους χάσετε!
Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια!
Χθες, λοιπόν, Παρασκευή 24 Απριλίου, η Kovacs εμφανίστηκε στο Βοτανικό.
Συντροφιά μάς κράτησαν και οι Greeklish Babylon, η Angelika Dusk και οι The Moka Band. Ήταν μία βραδιά ιδιαίτερη, καθώς όλοι ήταν ιδιάζουσες περιπτώσεις, με αποκορύφωμα την χαρούμενα σκοτεινή Kovacs.
Ο Βοτανικός είναι ένας πολύ μεγάλος χώρος, ο οποίος και γέμισε. Πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που ήρθαν να δουν την εκκεντρική Ολλανδή τραγουδίστρια. Με μπύρα κυρίως, αλλά και ποτό και πολύ καλή διάθεση, ο χώρος θύμισε πολύ πάρτυ από ταινίες των '80s και '90s. Σχεδόν από κάθε σημείο της αίθουσας είχαμε οπτική επαφή με τη σκηνή, ενώ στον τοίχο πίσω από τους μουσικούς υπήρχε το όνομα του εκάστοτε καλλιτέχνη, της εκάστοτε μπάντας. Η ακουστική ήταν πολύ καλή κι έτσι απολαύσαμε τις λεπτομέρειες, τα φωνητικά, τα πνευστά και το βιολί.
Οι Greeklish Babylon είναι ένα νεοσύστατο συγκρότημα και αποτελείται από τους Παύλο Συνοδινό, Νίκο Ζαδέ και Πάνο Τόλιο. Το άρωμα της Ανατολής, αλλά παράλληλα η έντασή τους, τους καθιστά μία ιδιάζουσα περίπτωση. Με ξένα και ελληνικά κομμάτια παρουσίασαν την δική μας Βαβυλώνα.
Angelika Dusk. Την ακούμε εδώ και έναν χρόνο. Θυμίζει κάτι από παραμύθι, εναλλαγή σκότους και φωτός, φωνή ιδιαίτερη και κομμάτια που δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από εκείνα του εξωτερικού.
Η πιο εύθυμη νότα: The Moka Band. Μία κολλεκτίβα μουσικών, διαφορετικές μουσικές προσωπικότητες και ένα αποτέλεσμα ατμοσφαιρικό. Τα πνευστά προσδίδουν έναν άλλον χαρακτήρα στα κομμάτια, ενώ τα φωνητικά τα έκαναν ακόμα πιο πλούσια.
Και μετά η Kovacs.
Πέρασαν 20 λεπτά μετά την αποχώρηση των The Moka Band από τη σκηνή. Ένα διάλειμμα με χαλαρή μουσική και κάτι όμορφα περίεργοι τύποι ανεβαίνουν στη σκηνή. Με τα καπέλα τους, τα μαύρα τους ρούχα, πήραν θέση και...
... καπνοί, κόκκινο χρώμα και βιολί.
Το πρώτο κομμάτι ήταν -ποιο άλλο;- το Diggin'. Αν πέρσι το My Love μας έκανε να την προσέξουμε και να ψάξουμε για εκείνην, φέτος το Diggin' την απογείωσε και μας έκανε να πατάμε ξανά και ξανά το κουμπί του play.
Μία εκκεντρική φιγούρα με ένα μακρύ φόρεμα και μία κουκούλα γούνινη με αυτάκια εμφανίστηκε. Μία γλυκύτατη παρουσία που από την πρώτη νότα γίνεται τόσο επιβλητική πάνω στη σκηνή. Με μία φωνή που θυμίζει Etta James, Amy Winehouse, Gin Wigmore, Shirley Bassey.
"Kalhnyxta Athina" είπε μετά το δεύτερο κομμάτι. "I'm Kovacs and these are my strangers" είπε δείχνοντας τους μουσικούς της, "Finally I'm here, I wanted so much to come and ooh.. It's full!". Πολύ θερμή, συνέχισε την εμφάνισή της.
Ερμήνευσε τα κομμάτια από τον πρώτο της δίσκο, που έχει τίτλο Shades of Black. Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο εύστοχος τίτλος, καθώς ακούγοντας τα κομμάτια έχεις ακριβώς αυτήν την αίσθηση, ότι πλανάσαι κάπου ανάμεσα στις αποχρώσεις του μαύρου.
Shades of Black, The Devil You Know, My Love, Diamonds Are Forever, I've Seen That Face Before. Μία μικρή γεύση.
Η ενορχήστρωση ήταν εξαιρετική, αλλά και η φωνή της Kovacs αναλλοίωτη, όπως ακριβώς την ακούμε και στο δίσκο. Έχει πολύ μεγάλη έκταση και ωραία γυρίσματα. Η σκηνική της παρουσία ήταν πάρα πολύ καλή. Την θαυμάσαμε για όλα αυτά και για τη μουσική της.
Χρώματα ανατολής με το βιολί και το ακορντεόν, ηλεκτρονικά πειράγματα, soul και jazz. Πολύ πετυχημένο πάντρεμα Δύσης και Ανατολής. Ακόμη βγάζει ένταση, αυτοπεποίθηση.
Μας άρεσε πάρα πολύ. Βγήκε στη σκηνή στις 12 παρά και η εμφάνισή της διήρκεσε ως τις 12 και μισή. Περιμέναμε να διαρκέσει περισσότερη ώρα και αυτό όμως που πήραμε είναι πολύ σημαντικό!
Αφού υποκλίθηκε και αποχώρησε, ξαναβγήκε στη σκηνή και μας χάρισε μία ακόμη ερμηνεία του κομματιού της που λατρέψαμε, My Love!
Η βραδιά ήταν πολύ όμορφη και άκρως ατμοσφαιρική! Σίγουρα η Kovacs θα επιστρέψει και τότε θα την απολαύσουμε περισσότερο με πιο πολλά κομμάτια!
Απόψε η παρέα αυτή θα βρίσκεται στο Principal στη Θεσσαλονίκη. Θεσσαλονικείς, μην τους χάσετε!
Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια!
Σχετικό θέμα