Την Παρασκευή που μας πέρασε ο Κήπος του Μεγάρου Μουσικής γέμισε από κόσμο που μαζεύτηκε να απολαύσει τον Πάνο Μουζουράκη μαζί με τους εκλεκτούς του φίλους. Η συναυλία ήταν sold out σχεδόν τρεις βδομάδες πριν! Αυτό που ζήσαμε, βέβαια, πριν από την έναρξη της συναυλίας ήταν πρωτάκουστο. Επειδή η παραγωγή είχε αποφασίσει να δώσει 200 εισιτήρια 2 ώρες πριν ανοίξουν οι πόρτες λόγω του προαναφερθέντος sold out, ένα πλήθος κόσμου -μικροί και μεγάλοι-είχαν μαζευτεί από τις 17:00 η ώρα περίπου το απόγευμα αποφασισμένοι να διεκδικήσουν μια θέση στο κοινό του Κήπου!
Όσοι είχαν μεριμνήσει για το εισιτήριο τους, λοιπόν, αλλά και όσοι κατάφεραν να το αποκτήσουν λίγο πριν, ξεχύθηκαν στο πράσινο γκαζόν και εξασφάλισαν "τον χώρο τους" τοποθετώντας σεντονάκια, χαλάκια και καρέκλες που έφεραν μαζί τους. Σιγά σιγά ο Κήπος είχε γεμίσει ασφυκτικά και δεν μπορούσες ούτε να περπατήσεις χωρίς να πατήσεις κάποιον. Στο μπροστινό μέρος η σκηνή ήταν διακοσμημένη πολύ όμορφα, αναβιώνοντας την εικόνα ενός παλιού καφενείου. Υπήρχαν τραπέζια και καρέκλες που θύμιζαν την παραδοσιακή του ατμόσφαιρα, καθώς και ψεύτικες κούκλες-φιγούρες που κάθονταν σαν άλλοι θαμώνες.
Κατά τις 20:30 ο Πάνος Μουζουράκης εμφανίστηκε τραγουδώντας το καινούριο κομμάτι του με τίτλο "Στο Βάθος Κήπος" που κυκλοφορεί εδώ και λίγες βδομάδες. Οι στίχοι του κομματιού ήταν απόλυτα εναρμονισμένοι με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφού συνδύαζαν την εικόνα του καφενείου, το τοπίου του όμορφου κήπου καθώς και το πλήθος των καλλιτεχνών-φίλων που είχε προσκαλέσει ο Πάνος στη συναυλία του. Ο Πάνος με απίστευτη ενέργεια και έχοντας αγκαλιά το γιουκαλίλι του, μας τραγούδησε το "Δώσε σημασία" κι έπειτα άρχισε να υποδέχεται σιγά σιγά τους αγαπημένους του. Πρώτος εμφανίστηκε ο Παντελής Αμπαζής με τον οποίον "μοιράστηκαν" το "Σαλάμι" (και το "Μαντάμ" αργότερα), ενώ στη συνέχεια ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τα κομμάτια "Στα καλά καθούμενα" και "Πεθαίνω για σένα". Επίσης, ακούσαμε από τον Πάνο ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Πόσες φορές" το οποίο είναι πολύ όμορφο και ακυκλοφόρητο.
Ο Πάνος είχε τόση θεατρικότητα στο πρόσωπο, την κίνηση και τον γενικότερο τρόπο έκφρασής του που μου έκανε τεράστια εντύπωση! Ακούραστος, γεμάτος ζωντάνια και έχοντας για εφόδιο το αστείρευτο χιούμορ του, έδωσε στη συναυλία την αίσθηση της "γιορτής" και του "πάρτυ". Μέσα από τα λογοπαίγνια και την παραστατική του σκηνική παρουσία, μας κρατούσε σε διαρκή εγρήγορση και μας διασκέδασε πάρα πολύ. Ακούσαμε τα κομμάτια "Στόχος", "Είναι δύσκολο να είσαι αστέρι" , "Πώς να την πεις την αγάπη", "Θεριά όνειρα" ενώ οι καλεσμένοι συνέχισαν να μας κάνουν εκπλήξεις. Στη σκηνή παρευρέθηκε ο Φοίβος Δεληβοριάς με τα αγαπημένα "Εκείνη" και "Χάλια", ο Κωστής Μαραβέγιας– με τον οποίο ταιριάζουν πάρα πολύ μουσικά και σκηνικά (ωραία θα ήταν να πραγματοποιούσαν μια κοινή συναυλία/live!)- με τη "Λόλα" και το "Σικ" , αλλά και η γλυκιά Μαρίζα Ρίζου με το "Πετάω" και το ντουέτο "Ροζ".
Ο Πάνος Μουζουράκης ξεδίπλωσε τις ερμηνευτικές και φωνητικές του ικανότητες καθώς , πέρα από τα δικά του τραγούδια, μας χάρισε και πολλών άλλων καλλιτεχνών όπως: "Me and my monkey" (Robbie Williams), "Touch me" (The Doors), "Take me to church" (Hozier) κ.α. Ένα ακόμη , όμως, "τραγούδι-έκπληξη" ήχησε στη συναυλία του Κήπου και ήταν το "Χρυσό αυγό" που κυκλοφόρησε την ίδια μέρα. Οι στίχοι ανήκουν στον Μανώλη Φάμελλο ο οποίος και δεν έλειψε από τη σκηνή, τραγουδώντας, επιπλέον, το κομμάτι "Τα μεγάλα παιδιά". Ο Πάνος έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία στο "Παλιό μου παλτό" και το "Σκοτεινό μου μυαλό", ενώ ο ίδιος ο Λάκης Παπαδόπουλος μάς χάρισε τη δική του ερμηνεία στο "Μενεξεδιά". Ακολούθησε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με την οποία, αφού μας τραγούδησαν το "Φεύγω για μένα μια φορά" και το "Σε θέλω", πιστέψαμε πως ο κύκλος των καλεσμένων είχε ολοκληρωθεί. Αλλά υπήρξε και μια εμφάνιση που κανείς δεν ανέμενε! Ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος. Μετά το "Της γιατρειάς το ρίσκο" η συναυλία έκλεισε με το "Φίλα με ακόμα" και μια μεγάλη αγκαλιά όλων μαζί πάνω στη σκηνή.
Όλα αυτά τα πολλά, διαφορετικά και όμορφα πραγματοποιήθηκαν μέσα σε σχεδόν δύο ώρες - αφού τα χρονικά περιθώρια στον εν λόγω χώρο είναι πολύ περιορισμένα. Ο Πάνος Μουζουράκης απέδειξε ότι είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης, ένας θεατρικός τραγουδιστής κι ένας πολύ μεγάλος διασκεδαστής με πολλούς φίλους!
Y.Γ. Εδώ μπορείτε να βρείτε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Πάνος λίγες μέρες πριν
Όσοι είχαν μεριμνήσει για το εισιτήριο τους, λοιπόν, αλλά και όσοι κατάφεραν να το αποκτήσουν λίγο πριν, ξεχύθηκαν στο πράσινο γκαζόν και εξασφάλισαν "τον χώρο τους" τοποθετώντας σεντονάκια, χαλάκια και καρέκλες που έφεραν μαζί τους. Σιγά σιγά ο Κήπος είχε γεμίσει ασφυκτικά και δεν μπορούσες ούτε να περπατήσεις χωρίς να πατήσεις κάποιον. Στο μπροστινό μέρος η σκηνή ήταν διακοσμημένη πολύ όμορφα, αναβιώνοντας την εικόνα ενός παλιού καφενείου. Υπήρχαν τραπέζια και καρέκλες που θύμιζαν την παραδοσιακή του ατμόσφαιρα, καθώς και ψεύτικες κούκλες-φιγούρες που κάθονταν σαν άλλοι θαμώνες.
Κατά τις 20:30 ο Πάνος Μουζουράκης εμφανίστηκε τραγουδώντας το καινούριο κομμάτι του με τίτλο "Στο Βάθος Κήπος" που κυκλοφορεί εδώ και λίγες βδομάδες. Οι στίχοι του κομματιού ήταν απόλυτα εναρμονισμένοι με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφού συνδύαζαν την εικόνα του καφενείου, το τοπίου του όμορφου κήπου καθώς και το πλήθος των καλλιτεχνών-φίλων που είχε προσκαλέσει ο Πάνος στη συναυλία του. Ο Πάνος με απίστευτη ενέργεια και έχοντας αγκαλιά το γιουκαλίλι του, μας τραγούδησε το "Δώσε σημασία" κι έπειτα άρχισε να υποδέχεται σιγά σιγά τους αγαπημένους του. Πρώτος εμφανίστηκε ο Παντελής Αμπαζής με τον οποίον "μοιράστηκαν" το "Σαλάμι" (και το "Μαντάμ" αργότερα), ενώ στη συνέχεια ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τα κομμάτια "Στα καλά καθούμενα" και "Πεθαίνω για σένα". Επίσης, ακούσαμε από τον Πάνο ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Πόσες φορές" το οποίο είναι πολύ όμορφο και ακυκλοφόρητο.
Ο Πάνος είχε τόση θεατρικότητα στο πρόσωπο, την κίνηση και τον γενικότερο τρόπο έκφρασής του που μου έκανε τεράστια εντύπωση! Ακούραστος, γεμάτος ζωντάνια και έχοντας για εφόδιο το αστείρευτο χιούμορ του, έδωσε στη συναυλία την αίσθηση της "γιορτής" και του "πάρτυ". Μέσα από τα λογοπαίγνια και την παραστατική του σκηνική παρουσία, μας κρατούσε σε διαρκή εγρήγορση και μας διασκέδασε πάρα πολύ. Ακούσαμε τα κομμάτια "Στόχος", "Είναι δύσκολο να είσαι αστέρι" , "Πώς να την πεις την αγάπη", "Θεριά όνειρα" ενώ οι καλεσμένοι συνέχισαν να μας κάνουν εκπλήξεις. Στη σκηνή παρευρέθηκε ο Φοίβος Δεληβοριάς με τα αγαπημένα "Εκείνη" και "Χάλια", ο Κωστής Μαραβέγιας– με τον οποίο ταιριάζουν πάρα πολύ μουσικά και σκηνικά (ωραία θα ήταν να πραγματοποιούσαν μια κοινή συναυλία/live!)- με τη "Λόλα" και το "Σικ" , αλλά και η γλυκιά Μαρίζα Ρίζου με το "Πετάω" και το ντουέτο "Ροζ".
Ο Πάνος Μουζουράκης ξεδίπλωσε τις ερμηνευτικές και φωνητικές του ικανότητες καθώς , πέρα από τα δικά του τραγούδια, μας χάρισε και πολλών άλλων καλλιτεχνών όπως: "Me and my monkey" (Robbie Williams), "Touch me" (The Doors), "Take me to church" (Hozier) κ.α. Ένα ακόμη , όμως, "τραγούδι-έκπληξη" ήχησε στη συναυλία του Κήπου και ήταν το "Χρυσό αυγό" που κυκλοφόρησε την ίδια μέρα. Οι στίχοι ανήκουν στον Μανώλη Φάμελλο ο οποίος και δεν έλειψε από τη σκηνή, τραγουδώντας, επιπλέον, το κομμάτι "Τα μεγάλα παιδιά". Ο Πάνος έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία στο "Παλιό μου παλτό" και το "Σκοτεινό μου μυαλό", ενώ ο ίδιος ο Λάκης Παπαδόπουλος μάς χάρισε τη δική του ερμηνεία στο "Μενεξεδιά". Ακολούθησε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με την οποία, αφού μας τραγούδησαν το "Φεύγω για μένα μια φορά" και το "Σε θέλω", πιστέψαμε πως ο κύκλος των καλεσμένων είχε ολοκληρωθεί. Αλλά υπήρξε και μια εμφάνιση που κανείς δεν ανέμενε! Ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος. Μετά το "Της γιατρειάς το ρίσκο" η συναυλία έκλεισε με το "Φίλα με ακόμα" και μια μεγάλη αγκαλιά όλων μαζί πάνω στη σκηνή.
Όλα αυτά τα πολλά, διαφορετικά και όμορφα πραγματοποιήθηκαν μέσα σε σχεδόν δύο ώρες - αφού τα χρονικά περιθώρια στον εν λόγω χώρο είναι πολύ περιορισμένα. Ο Πάνος Μουζουράκης απέδειξε ότι είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης, ένας θεατρικός τραγουδιστής κι ένας πολύ μεγάλος διασκεδαστής με πολλούς φίλους!
Y.Γ. Εδώ μπορείτε να βρείτε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Πάνος λίγες μέρες πριν