"Festen" ή το θρίλερ μιας "Οικογενειακής Γιορτής"

Κουκουλωμένα μυστικά χρόνων κρύβονται πίσω από το πορτραίτο μιας φαινομενικά όμορφης και αγαπημένης οικογένειας...
Διαβάστηκε φορες
Η παράσταση "Festen", που ανεβαίνει εδώ και λίγες εβδομάδες στο θέατρο Baumstrasse σε σκηνοθεσία Μιχάλη Πανάδη, δεν είναι άλλη από την ιστορία που γνωρίσαμε το 1998 μέσα από την ομώνυμη βραβευμένη ταινία του Thomas Vinterberg. Η "Οικογενειακή γιορτή" (όπως είναι ο εναλλακτικός ελληνικός της τίτλος) είναι ένα σκληρό ψυχολογικό θρίλερ με κωμικά στοιχεία και ένα από τα καλύτερα και πιο χαρακτηριστικά φιλμ του "Δόγματος 95".

Λίγα λόγια για το Δόγμα 95:
Με πρωτοβουλία των Δανών δημιουργών Lars von Trier και Thomas Vinterberg, το 1995, όταν η Ευρώπη γιόρταζε τα 100 χρόνια Κινηματογράφου, υπογράφηκε από 12 περίπου Ευρωπαίους σκηνοθέτες μία διακήρυξη, που έμελλε να ονομαστεί "Το δόγμα του 95". Σε αυτό προσδιορίστηκε το πώς θα γυρίζονται οι ταινίες τους, δηλαδή με έναν τρόπο αφαιρετικό και με συγκεκριμένες νόρμες, χωρίς στολίδια και εφέ, ενώ οι χαρακτήρες και ο σκηνικός χώρος θα είναι αυτοί που θα αναδεικνύουν την αλήθεια της ταινίας. Άλλες χαρακτηριστικές ταινίες του Δόγματος 95 είναι τα "Οι ηλίθιοι", "Ο βασιλιάς παραμένει ζωντανός" και "Μιφούνε".

(γράφει η Ελένη Ζαρκάδα)

Ζέστη κρύο. Ζέστη κρύο. Κρύο. Και τώρα ζέστη, ζέστη...

Στην "Οικογενειακή Γιορτή" όλα είναι προγραμματισμένα να κυλήσουν ομαλά, όπως άλλωστε κάθε χρόνο. Ορεκτικό, κυρίως, γλυκό. Δεν χωρούν αναβολές ή παρεισφρήσεις, το οικογενειακό "έθιμο" είναι έτσι δομημένο και είσαι υποχρεωμένος να το ακολουθήσεις κατά γράμμα μέχρι τέλους.

Η ψυχρή σκηνοθετικά ατμόσφαιρα έρχεται σε αντιπαράθεση με το φλέγον θέμα που σιγοβράζει στην κουζίνα: την παιδική κακοποίηση.

Το "φάντασμα" της μικρής κόρης στοιχειώνει την οικογένεια μεταμορφώνοντας τη ντυμένη με υποκρισία εορταστική βραδιά σε μια εξουθενωτικά αγχώδη περιπέτεια, ικανή να ανεβάσει στα ύψη τους σφυγμούς χαρακτήρων και θεατών. Το θρίλερ που διαδραματίζεται μπροστά σου έχει ηττημένους και κερδισμένους, δικαιωμένους και απογοητευμένους. Το σίγουρο είναι πως ο εφιάλτης ξυπνάει εξίσου για όλους, γι' αυτό ο θεατής πρέπει να έχει γερό στομάχι.

Πίσω από το πλουσιοπάροχο γεύμα και τις χαμογελαστές εκφράσεις, μέσω μιας έξυπνης σκηνοθετικής επιλογής και χάρη στη διαμόρφωση του χώρου, ψυχογραφείς αλλεπάλληλα τους χαρακτήρες, οι οποίοι δίνουν διαρκών νέο υλικό για σκέψη. Από την εκκεντρική, μα κατά τ' άλλα απόλυτα λογική Ελένε Festenως τον νευρικό με ρατσιστικές απόψεις Μίκαελ. Θα τους βρει ίδιους το επόμενο πρωί;

Το Festen ζωγραφίζει με διαύγεια το πορτραίτο μιας φαινομενικά όμορφης και επιτυχημένης οικογένειας, πίσω από την οποία μπορεί να κρύβεται μια ασχήμια τερατώδης. Μια τέτοια ασχήμια μπορεί, παρόλα αυτά, να αφήσει ατάραχους τους ανθρώπους, οι οποίοι κατά κύριο λόγο εθελοτυφλούν.

Οι ηθοποιοί ντύθηκαν βαθύτατα τους ρόλους τους, γεγονός για το οποίο είναι αξιέπαινοι, ενώ η απόδοση και σκηνοθεσία του Μιχάλη Πανάδη υπήρξε καταλυτική για την επιτυχία της παράστασης - του αξίζουν διπλά συγχαρητήρια δεδομένου του νεαρού της ηλικίας του! Ξεχωρίσαμε ιδιαίτερα τη μουσική που επιμελήθηκε η Μαρίζα Ρίζου.

Μια παράσταση που αναμφίβολα αξίζει να παρακολουθήσετε είτε έχετε δει την ταινία είτε όχι. Μάλιστα, την ερχόμενη Δευτέρα (1/2) τα έσοδα θα διατεθούν στα παιδικά χωριά sos και τον ξενώνα SoS ΕΛΙΖΑ (περισσότερα δείτε εδώ).

Festen Baumstrasse

(γράφει η Ηρώ Μαούνη)

Τις οικογενειακές γιορτές τις έχουμε στο μυαλό μας λίγο πολύ είτε ως βαρετές συναθροίσεις που αν μπορούσες να τις αποφύγεις θα το έκανες είτε ως ευχάριστες συγκεντρώσεις συγγενών σε ξεχωριστές ημερομηνίες του χρόνου. Κάποιες από τις δεύτερες όμως μετά από ώρα και αρκετά ποτήρια κρασί συχνά καταλήγουν σε έντονους διαπληκτισμούς για πολιτικά, κληρονομικά ή ακόμη και αθλητικά θέματα και τότε είναι που "ανάβουν τα αίματα". Αυτά βέβαια συμβαίνουν στις τυπικές ελληνικές οικογένειες...

Η γιορτή της πολυμελούς δανέζικης οικογένειας που πραγματοποιήθηκε για τα γενέθλια του pater familias Χέλγκε σε ένα μεγάλο σπίτι-ξενοδοχείο στην εξοχή δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιγράφηκε παραπάνω. Λίγο μετά την αυτοκτονία της τέταρτης κόρης, η οικογένεια ξανασυναντιέται και όλα φαίνεται πως θα κυλήσουν όπως κάθε χρόνο. Γέλια, τραγούδια, υποκριτικά χαμόγελα και λίγα λόγια χαρακτηρίζουν το γεύμα, ενώ ο κάθε συμμετέχων μοιάζει να έχει τοποθετήσει έναν τοίχο μπροστά του, για να μην επιτρέπεται στους άλλους να καταλαβαίνουν τι και αν σκέφτεται. "Φαίνονται" και "μοιάζουν": σε αυτά τα ρήματα συνοψίζεται η πραγματικότητα της ιστορίας. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, γιατί όλα μοιάζουν καλά, αλλά δεν είναι. Τα καλά κουκουλωμένα μυστικά χρόνων, τα εγκλήματα που συνοδεύτηκαν από ανοχή και αδιαφορία, έφτασε η ώρα να αποκαλυφθούν, όταν ένα μέλος δεν θα αντέξει και θα ξεσπάσει. Θα είναι άραγε οι αντιδράσεις αυτές που περιμένουμε;

Ο Μιχάλης Πανάδης σκηνοθετεί μια παράσταση με έμπνευση και οι ωραίες ιδέες του αποδίδονται σκηνογραφικά (η σκηνή χωρισμένη σε δύο μέρη ήταν εξαιρετική επιλογή) και όχι μόνο. Όλη η ομάδα των ηθοποιών ενσαρκώνει με πάθος και ένταση τους ρόλους της, κάνοντάς μας να συμπάσχουμε με ορισμένους χαρακτήρες, να λυπούμαστε με κάποιους, καθώς και να εξοργιζόμαστε με άλλους. Εντυπωσιακός είναι ο Φώτης Αρμένης στον ρόλο του παππού! Κάθε χαρακτήρας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης -μια και έχει τη δική του ιστορία- και του αρμόζει αντίστοιχη προσοχή. Το μεγάλου ατού της, ωστόσο, είναι ότι πετυχαίνουν να δημιουργήσουν την ψυχρή και απαθή ατμόσφαιρα που απαιτείται να πλανάται καθ'όλη τη διάρκεια του έργου, τόσο ψυχρή που καταντά εξωπραγματική.

Το "Festen" είναι ένα έργο βίαιο και απαιτητικό και καταπιάνεται με ένα θέμα που σοκάρει, αλλά δυστυχώς συμβαίνει. Και όταν κάτι συμβαίνει και καλύπτεται είναι σχεδόν βέβαιο -αλλά πάντως ευκταίο- ότι κάποτε θα αποκαλυφθεί...

Festen Baumstrasse

Ταυτότητα Παράστασης:

Κείμενο: Thomas Vinterberg, Mogens Rukov, Bo Hr. Hansen
Διασκευή για την αγγλική σκηνή: David Eldridge
Απόδοση, σκηνοθεσία: Μιχάλης Πανάδης
Πρωτότυπη μουσική: Μαρίζα Ρίζου
Σκηνικά - κοστούμια: Ζωή Μολυβδά - Φαμέλη
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Βασίλης Μαντζούκης
Κίνηση: Κική Μπάκα
Φωτισμοί, φωτογραφίες, βίντεο: Τάκης Λυκοτραφίτης
Κατασκευή σκηνικού: Γιάννης Μπρούζος
Παραγωγή: Baumstrasse/Δρόμος με Δέντρα - Μιχάλης Πανάδης σε συνεργασία με την Nordiska Strakosch Teaterforlaget ApS και την Artbassador

Ερμηνεύουν: Φώτης Αρμένης (Παππούς), Σταύρος Καλλιγάς (Μπάτοκαϊ), Χρήστος Κοντογεώργης (Μίκαελ), Ιωάννα Νασιοπούλου (Πία), Γιώργος Οικονόμου (Χέλμουτ), Τάνια Παπαδοπούλου (Έλσε), Γιάννης Παπαϊωάννου (Χέλγκε), Μιχάλης Πανάδης (Λαρς), Δανάη Παπουτσή (Ελένε), Γεωργία Τσαγκαράκη (Μέτε), Γιώργος Φριντζήλας (Κρίστιαν)
Φιλική συμμετοχή: Αλεξάνδρα Ταβουλάρη

Παραστάσεις έως και 8 Μαρτίου

Ημέρες και Ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Είσοδος: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 8 ευρώ (μειωμένο)
Χώρος: Baumstrasse / Σερβίων 8 Βοτανικός (Μετρό Μεταξουργείο) /

Τηλέφωνο για πληροφορίες/κρατήσεις:
6983313302/ info@dentra.gr / https://www.facebook.com/baumstrasse

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 17 ΕΤΩΝ
Αξιολόγηση Θεατρικής Παράστασης
Βαθμός Παράστασης
8,9 / 10 (σε 7 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα