Μετά το sold out των πρώτων παραστάσεων οι εμφανίσεις του Διονύση Σαββόπουλου και της Ελένης Βιτάλη πήραν παράταση και συνεχίζονται για λίγες ακόμα εβδομάδες του Μαρτίου, κάθε Τρίτη και Τετάρτη στο Κύτταρο Live Club.
Το πρόγραμμα που περιγράφεται ως ένα «θέατρο τραγουδιών» τιτλοφορείται «Σήκω Ψυχή μου Δώσε Ρεύμα» και φέρει τη σφραγίδα του Διονύση Σαββόπουλου. Ο κορυφαίος τραγουδοποιός επιστρέφει στο παλιό του στέκι και εκεί συναντά επί σκηνής, αυτή τη «δύναμη της φύσεως» όπως λέει ο ίδιος, την Ελένη Βιτάλη, σε μια συνεργασία ιστορικής σημασίας.
Το πρόγραμμα ξεκινά λίγο μετά τις δέκα και μισή και την αρχή κάνει ο Διονύσης Σαββόπουλος με τα τραγούδια «Έλσα σε φοβάμαι», «Σάλα Σάλα», «Άγγελος Εξάγγελος» και «Συννεφούλα». Αυτό που ακολούθησε μπορεί να περιγραφεί ως η ιστορία του ίδιου του ελληνικού τραγουδιού με τη συνοδεία μιας εξαιρετικής μπάντας, που μπορεί να παίζει έναν λαϊκό ύμνο, χωρίς μπουζούκι και να μην του αφαιρεί το ελάχιστο από την αυθεντικότητά του. Στα κενά μεταξύ μερικών τραγουδιών ο Σαββόπουλος εξιστορεί παλιές ιστορίες και γεγονότα που συνέβησαν κάποτε, όπως για παράδειγμα ιστορίες για τον Ζαμπέτα και τον Τσιτσάνη. Όντας ένας εξαιρετικός αφηγητής καταφέρνει με θαυμαστό τρόπο να ζωντανεύει ιστορίες, να τις αφηγείται, να τραγουδά, να σαρκάζει αλλά και να αυτοσαρκάζεται.
Η εκπληκτική στο χρόνο Ελένη Βιτάλη που δεν έκρυψε την ηλικία της, λέγοντάς την ανοιχτά στο μικρόφωνο, τραγούδησε σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από πάνω της μαζί με τον Σαββόπουλο το «Αερικό» αλλά και μόνη τα «Καρδιά μου καημένη», «Καραπιπερίμ», «Γλέντα τη ζωή», «Ένα χειμωνιάτικο πρωί» κ.α. Μετά από ένα σύντομα διάλειμμα το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τα ερωτικά τραγούδια της Βέμπο και ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγούδησε το «Ας ερχόσουν για λίγο», το «Ακρογιαλιές Δειλινά» καθώς και ρεμπέτικα της εποχής, όπως "Το Δίχτυ" και το "Ζεϊμπέκικο (Μ' αεροπλάνα και Βαπόρια)", με τη συνοδεία της Ελένης Βιτάλη.
Το κοινό τους είναι του ’60 οι εκδρομείς, μαζί με όλους αυτούς που επιβιβάστηκαν στο ταξίδι στην πορεία, αλλά και νέοι ταξιδιώτες που αγαπούν το ελληνικό τραγούδι και τους συνόδεψαν στο κλείσιμο με το «Ας κρατήσουν οι χοροί» και «Ο Καραγκιόζης». Οι μουσικές εναλλαγές στο πρόγραμμα ήταν σίγουρα η έκπληξη της βραδιάς. Το λαϊκό τραγούδι της Ελένης Βιτάλη παντρεύτηκε με το έντεχνο του Διονύση Σαββόπουλου και οι δύο μαζί μας οδήγησαν σπίτι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Μαζί τους:
Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο),
Δημήτρης Λάππας (κιθάρες- μπουζούκι),
Βασίλης Ποδαράς (ντραμς)
Στάθης Άννινος (πλήκτρα),
Θοδωρής Σούκερας (τρομπόνι),
Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα),
Νατάσα Παυλάτου (κρουστά)
Το πρόγραμμα που περιγράφεται ως ένα «θέατρο τραγουδιών» τιτλοφορείται «Σήκω Ψυχή μου Δώσε Ρεύμα» και φέρει τη σφραγίδα του Διονύση Σαββόπουλου. Ο κορυφαίος τραγουδοποιός επιστρέφει στο παλιό του στέκι και εκεί συναντά επί σκηνής, αυτή τη «δύναμη της φύσεως» όπως λέει ο ίδιος, την Ελένη Βιτάλη, σε μια συνεργασία ιστορικής σημασίας.
Το πρόγραμμα ξεκινά λίγο μετά τις δέκα και μισή και την αρχή κάνει ο Διονύσης Σαββόπουλος με τα τραγούδια «Έλσα σε φοβάμαι», «Σάλα Σάλα», «Άγγελος Εξάγγελος» και «Συννεφούλα». Αυτό που ακολούθησε μπορεί να περιγραφεί ως η ιστορία του ίδιου του ελληνικού τραγουδιού με τη συνοδεία μιας εξαιρετικής μπάντας, που μπορεί να παίζει έναν λαϊκό ύμνο, χωρίς μπουζούκι και να μην του αφαιρεί το ελάχιστο από την αυθεντικότητά του. Στα κενά μεταξύ μερικών τραγουδιών ο Σαββόπουλος εξιστορεί παλιές ιστορίες και γεγονότα που συνέβησαν κάποτε, όπως για παράδειγμα ιστορίες για τον Ζαμπέτα και τον Τσιτσάνη. Όντας ένας εξαιρετικός αφηγητής καταφέρνει με θαυμαστό τρόπο να ζωντανεύει ιστορίες, να τις αφηγείται, να τραγουδά, να σαρκάζει αλλά και να αυτοσαρκάζεται.
Η εκπληκτική στο χρόνο Ελένη Βιτάλη που δεν έκρυψε την ηλικία της, λέγοντάς την ανοιχτά στο μικρόφωνο, τραγούδησε σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από πάνω της μαζί με τον Σαββόπουλο το «Αερικό» αλλά και μόνη τα «Καρδιά μου καημένη», «Καραπιπερίμ», «Γλέντα τη ζωή», «Ένα χειμωνιάτικο πρωί» κ.α. Μετά από ένα σύντομα διάλειμμα το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τα ερωτικά τραγούδια της Βέμπο και ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγούδησε το «Ας ερχόσουν για λίγο», το «Ακρογιαλιές Δειλινά» καθώς και ρεμπέτικα της εποχής, όπως "Το Δίχτυ" και το "Ζεϊμπέκικο (Μ' αεροπλάνα και Βαπόρια)", με τη συνοδεία της Ελένης Βιτάλη.
Το κοινό τους είναι του ’60 οι εκδρομείς, μαζί με όλους αυτούς που επιβιβάστηκαν στο ταξίδι στην πορεία, αλλά και νέοι ταξιδιώτες που αγαπούν το ελληνικό τραγούδι και τους συνόδεψαν στο κλείσιμο με το «Ας κρατήσουν οι χοροί» και «Ο Καραγκιόζης». Οι μουσικές εναλλαγές στο πρόγραμμα ήταν σίγουρα η έκπληξη της βραδιάς. Το λαϊκό τραγούδι της Ελένης Βιτάλη παντρεύτηκε με το έντεχνο του Διονύση Σαββόπουλου και οι δύο μαζί μας οδήγησαν σπίτι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Μαζί τους:
Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο),
Δημήτρης Λάππας (κιθάρες- μπουζούκι),
Βασίλης Ποδαράς (ντραμς)
Στάθης Άννινος (πλήκτρα),
Θοδωρής Σούκερας (τρομπόνι),
Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα),
Νατάσα Παυλάτου (κρουστά)