Τι θ' ακούσεις:
Μουσική μίξη ατμοσφαιρικού progressive ροκ με το παραδοσιακό στοιχείο
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Μουσική μίξη ατμοσφαιρικού progressive ροκ με το παραδοσιακό στοιχείο
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Dowser και 'Quantum Unknown
Βαθμολογία:
7/10
Το 2011 το μουσικό κοινό υποδεχόταν με έκπληξη και ενθουσιασμό το 'The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud', έναν δίσκο που μας γέμισε υπερηφάνεια, και που κατέληξε στα αυτιά μας ένα απολαυστικό άκουσμα με έντονη τη γεύση του διαχρονικού. Φέτος, το ιδρυτικό δίδυμο του σχήματος, των Μάνου Πατεράκη και Νίκου Ρέτσου σε πνευματική συνομιλία και σιωπηρή συνδιαλλαγή με την αμερικανίδα φωτογράφο Francesca Woodman, εμπνέονται και κυκλοφορούν το Quantum Unknown, το πολύ γνώριμο και άγνωστο κβάντο.
Βαθμολογία:
7/10
Το 2011 το μουσικό κοινό υποδεχόταν με έκπληξη και ενθουσιασμό το 'The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud', έναν δίσκο που μας γέμισε υπερηφάνεια, και που κατέληξε στα αυτιά μας ένα απολαυστικό άκουσμα με έντονη τη γεύση του διαχρονικού. Φέτος, το ιδρυτικό δίδυμο του σχήματος, των Μάνου Πατεράκη και Νίκου Ρέτσου σε πνευματική συνομιλία και σιωπηρή συνδιαλλαγή με την αμερικανίδα φωτογράφο Francesca Woodman, εμπνέονται και κυκλοφορούν το Quantum Unknown, το πολύ γνώριμο και άγνωστο κβάντο.
Στην ηχογράφηση του δίσκου συμμετέχουν αρκετοί μουσικοί, όμως αξιοποιούνται ιδιαίτερα οι ηλεκτρικές κιθάρες και η τρομπέτα, ενώ έντονα ακούγονται τα τύμπανα και το σαντούρι που χαρακτήριζαν ανέκαθεν το γκρουπ. Απέχουν τα χορωδιακά μέρη που συνέβαλαν στην υποβλητική ατμόσφαιρα του Patterns και ίσως λείπουν.
Ξεκάθαρα διαχωρίζονται τα τραγούδια, που συγκροτούν ανεξάρτητες μουσικές αφηγήσεις με συνεπή θεματολογία. Ακολουθούν τη σύντομη φόρμα ενώ, ως συνολικό μουσικό ύφος, δένουν και ως ενιαία οντότητα. Όμως, παρόλο που τα τραγούδια στέκουν αυτόνομα, ίσως η σύντομη, για τους Gravity, διάρκειά τους δεν επιτρέπει στις ιδέες των Ρέτσου – Πατεράκη να υφανθούν εκφραστικά σε πλάτος.
Το άλμπουμ έχει ροή και δεν «κλωτσάει». Λάμπει κυρίως σε δύο σημεία, στο τρίτο και στο έκτο μέρος, στα 'Dowser' και 'Quantum Unknown', έτσι που μετά από αρκετές ακροάσεις τα υπόλοιπα μέρη του δίσκου να μοιάζουν να υποστηρίζουν ηχητικά αυτά. Το 'Dowser' μοιάζει με έκρηξη στα αυτιά, με κορύφωση την φρενήρη συνομιλία τρομπέτας (Βαγγέλης Κατσαρέλης) και τυμπάνων (Ρέτσος). Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, 'Riveted Eye', ολοκληρώνει τον κύκλο με την κιθάρα, το σαντούρι και το synth να αποχαιρετούν τον ακροατή.
Υλικό του Quantum Unknown υπήρχε από την εποχή του Patterns και αυτό φαίνεται, έτσι που φαντάζει σαν ώριμη συνέχεια του άλμπουμ του 2011, χωρίς όμως τον κρότο και την ατμοσφαιρικότητα του. Θα μπορούσε να ήταν η δεύτερη πλευρά του δίσκου αυτού. Βέβαια, θα ήταν λάθος να περιμένουμε κάτι όμοιο με το πρώτο ξάφνιασμα και άδικο να συγκρίνουμε άμεσα τις δύο αυτές ολοκληρωμένες δουλειές. Οι Gravity εξελίσσονται και αναζητούν. Εις το επανιδείν.
Σχετικό θέμα